‘Je moet niet doen alsof je alles weet’

Vorig jaar is een rivier in Suriname na hevige regenval overstroomd. Veel dorpen werden verzwolgen en de bewoners moesten naar veilige gebieden. Hoe reageer je daarop als watermanager?

“Met een groep Surinaamse studenten belden we met het rampgebied. Toen bleek dat ze geld nodig hadden, zamelden we geld in met een benefietfeest. De gemeente Delft verdubbelde het bedrag. Daarop vroegen onze hoogleraren of we een project wilden opzetten. Onze vakgroep heeft een waarschuwingssysteem in Mozambique ontworpen. Wij wilden dit systeem aanpassen aan de Surinaamse omstandigheden.”

Hoe passen jullie je wetenschappelijke kennis succesvol toe in de binnenlanden van Suriname?

“Als student moet je vooral niet doen alsof je alles al weet. De lokale bewoners kennen de rivier veel beter. Participatie uit het dorp is heel belangrijk; uiteindelijk moeten de dorpelingen het waarschuwingssysteem gebruiken. Daarom gaven we ons over aan hun manier van leven. We hebben een maand lang in de rivier gebaad zonder een douche te zien. Het was echt een avontuur.”

Wat hebben jullie allemaal gedaan om de bevolking beter met overstromingen te laten leven?

“Het waarschuwingssysteem bestaat uit houten peillatten. Deze hebben we samen met de vrouwen en kinderen uit het dorp gemaakt, beschilderd en geplaatst. Men peilt de waterstanden elke dag en geeft deze door aan lager gelegen dorpen. Zo zijn de bewoners in staat vroegtijdig te anticiperen op hoogwater. Bij dreiging van hoogwater kunnen ze met ons evacuatieplan vluchten naar hoger gelegen gebieden. Eenmaal in veilige gebieden kunnen ze met onze methoden veilig drinkwater produceren. We wilden de bewoners de overstroming niet laten vergeten. Samen met hen bouwden we een monument voor de getroffen dorpen, zodat de gebeurtenis van generatie op generatie doorgegeven kan worden.”

Wat is het belangrijkste wat je geleerd hebt van dit project?

“Mensen erbij betrekken door naar ze te luisteren. Surinaamse inlanders stellen zich in eerste instantie afstandelijk op. Je moet je openstellen en de tijd nemen om ze te enthousiasmeren voor het project. We waren er dan ook een maand; zoiets lukt niet in twee weken. De uiteindelijke oplossing dient te worden gedragen door de bewoners. Het vertalen van complexe techniek naar iets simpels voor de lokale bevolking, dat is de uitdaging.”

Het project in Suriname is nu afgerond. Staat er nog meer op je wensenlijstje?

“We willen in een vervolgtraject een hydrologisch model uitwerken, een informatiesysteem voor wetenschappers opzetten en de drinkwatervoorziening verbeteren. Ik ga in het verlengde van dit project afstuderen op het drinkwateraspect.”

Raheena Doekhie. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

Vorig jaar is een rivier in Suriname na hevige regenval overstroomd. Veel dorpen werden verzwolgen en de bewoners moesten naar veilige gebieden. Hoe reageer je daarop als watermanager?

“Met een groep Surinaamse studenten belden we met het rampgebied. Toen bleek dat ze geld nodig hadden, zamelden we geld in met een benefietfeest. De gemeente Delft verdubbelde het bedrag. Daarop vroegen onze hoogleraren of we een project wilden opzetten. Onze vakgroep heeft een waarschuwingssysteem in Mozambique ontworpen. Wij wilden dit systeem aanpassen aan de Surinaamse omstandigheden.”

Hoe passen jullie je wetenschappelijke kennis succesvol toe in de binnenlanden van Suriname?

“Als student moet je vooral niet doen alsof je alles al weet. De lokale bewoners kennen de rivier veel beter. Participatie uit het dorp is heel belangrijk; uiteindelijk moeten de dorpelingen het waarschuwingssysteem gebruiken. Daarom gaven we ons over aan hun manier van leven. We hebben een maand lang in de rivier gebaad zonder een douche te zien. Het was echt een avontuur.”

Wat hebben jullie allemaal gedaan om de bevolking beter met overstromingen te laten leven?

“Het waarschuwingssysteem bestaat uit houten peillatten. Deze hebben we samen met de vrouwen en kinderen uit het dorp gemaakt, beschilderd en geplaatst. Men peilt de waterstanden elke dag en geeft deze door aan lager gelegen dorpen. Zo zijn de bewoners in staat vroegtijdig te anticiperen op hoogwater. Bij dreiging van hoogwater kunnen ze met ons evacuatieplan vluchten naar hoger gelegen gebieden. Eenmaal in veilige gebieden kunnen ze met onze methoden veilig drinkwater produceren. We wilden de bewoners de overstroming niet laten vergeten. Samen met hen bouwden we een monument voor de getroffen dorpen, zodat de gebeurtenis van generatie op generatie doorgegeven kan worden.”

Wat is het belangrijkste wat je geleerd hebt van dit project?

“Mensen erbij betrekken door naar ze te luisteren. Surinaamse inlanders stellen zich in eerste instantie afstandelijk op. Je moet je openstellen en de tijd nemen om ze te enthousiasmeren voor het project. We waren er dan ook een maand; zoiets lukt niet in twee weken. De uiteindelijke oplossing dient te worden gedragen door de bewoners. Het vertalen van complexe techniek naar iets simpels voor de lokale bevolking, dat is de uitdaging.”

Het project in Suriname is nu afgerond. Staat er nog meer op je wensenlijstje?

“We willen in een vervolgtraject een hydrologisch model uitwerken, een informatiesysteem voor wetenschappers opzetten en de drinkwatervoorziening verbeteren. Ik ga in het verlengde van dit project afstuderen op het drinkwateraspect.”

Raheena Doekhie. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)