Hij speelde op zijn veertiende al fanatiek piano in het theater, maar koos op zijn achttiende niet voor het conservatorium, maar voor de TU Delft. Na een stormachtige carrière in de telecomwereld, duikt ir. Ytsen Kooistra nu weer vol overgave in de muziek – met succes.
Wie bij Ytsen Kooistra naar binnen stapt, kan in eerste instantie wat verontrust worden door de woorden die door zijn huis klinken. “Wacht op de dag dat ik weer mezelf kan zijn, de dag dat ik naar buiten mag, niet langer achter mijn schaduw verdwijn, tel wanhopig de uren af.” Geen angst: de pianist en liedjesschrijver is geen gevangene. Het is het liedje ‘Gouden Kooi’ en het gaat over de periode die hij na de verkoop van zijn bedrijf noodgedwongen in dienst moest blijven. Die periode verwerkte hij in de liedtekst. Kooistra kijkt trots als hij het resultaat hoort op zijn cd ‘Echt!’.
Kooistra en zanger Robin Zuidam timmeren aardig aan de muzikale weg met hun Republiek van de Muziek. Ze traden op in het programma ‘De Gouden Kooi’, bij Radio 1 en 2, talloze regionale omroepen en kregen een positieve recensie in de Volkskrant. Ook doen ze nu een gooi naar de Nederpopprijs.
Wie Kooistra goed kent, zal niet echt verbaasd zijn om de liedjes van Republiek van de Muziek op de radio te horen. Hij is zijn hele leven al met muziek bezig. Op veertienjarige leeftijd speelde hij al in het theater van Stadskanaal. “Achteraf gezien was dat wel een beetje raar. De andere twee leden van ons trio waren achttien en twintig. Regelmatig riepen mensen: ‘Geef de pianist maar een biertje’”, grinnikt Kooistra. “Ik kreeg vijfentwintig gulden per uur. Dat zijn genante bedragen voor een veertienjarige. En ik zat tussen allerlei beroemdheden. Jack Spijkerman maakte nare grappen en ik zat met Richard Clayderman rug aan rug tijdens het diner. Hij maakte me zelfs nog een compliment.”
Ondanks zijn grote voorliefde voor muziek koos de ingenieur op achttienjarige leeftijd niet voor het conservatorium. “In de vijfde van het vwo heb ik er met een goede pianist over gepraat. Hij speelde op hoog niveau. Hij zei dat ik muziek beter als hobby kon houden, en ergens anders mijn geld mee moest verdienen. Tien procent van het conservatorium is goed genoeg voor het podium en niet iedereen vindt het leuk om hetzelfde repertoire te spelen.”
Guus Meeuwis
De keuze voor Delft was niet zo moeilijk. Kooistra was goed in techniek en koos voor technische bestuurskunde. Maar ook op de TU bleef de muziek trekken. “Al tijdens de Owee was het raak”, zegt hij. De TBM’er studeerde in een tijd dat studentenbands als Volumia! en Guus Meeuwis hit na hit scoorden. Guus Meeuwis brak door met behulp van het AHC-songfestival, waarvoor hij het liedje ‘Het is een nacht’ schreef. “Wat Guus kan, kunnen wij ook, dachten wij toen”, vertelt Kooistra.
Samen met zijn Virgielband Anders Nog Iets ging hij hard aan de slag. “We wilden een liedje schrijven dat veel gevoel op zou roepen. De zanger kende een meisje dat vroeger seksueel misbruikt was. Het meisje vond het altijd lastig om met haar ouders over het onderwerp te praten, maar door middel van ons liedje ging dat iets gemakkelijker, hoorden we later.”
Het liedje sloeg aan, en Anders Nog Iets won het festival. Er volgde een aantal gesprekken met platenmaatschappijen. De tijd leek rijp voor een muzikaal succes, maar de gesprekken werden niet omgezet in een platencontract. “Toentertijd was het nog niet zo makkelijk om zelf een plaatje te maken. Youtube bestond ook nog niet. Je was totaal afhankelijk van platenmaatschappijen.”
Ondanks het mislopen van het platencontract, ging het Anders Nog Iets in het studentencircuit voor de wind. Kooistra en zijn bandleden traden vaak op. “Het is een van de gaafste ervaringen als mensen jouw liedjes meezingen.”
Na een drukke studententijd, waarin Kooistra het voor elkaar kreeg om werk, optredens en het volgen van colleges goed te combineren, was het grotendeels gedaan met de muziek. Hij richtte een bedrijf op in internettelefonie, Rits tele.com. Vijf jaar lang werkte hij zich ‘de blubber’. Vrijwel al zijn tijd ging in het bedrijf zitten. “In het begin was internettelefonie heel succesvol en kon ik redelijk eenvoudig adverteerders vinden. Maar op het laatst stortten alle grote telecombedrijven zoals UPC en KPN zich op de markt. Tegen gratis aanbieders viel niet te concurreren.”
Kooistra moest noodgedwongen zijn bedrijf verkopen, maar had nog wel de plicht om zijn werk anderhalf jaar bij de koper voort te zetten. “Had ik na al die jaren ineens een baas.”
Door de verkoop van zijn bedrijf begon Kooistra na te denken over wat hij echt wilde in zijn loopbaan. Het antwoord vond hij bij het schrijven van een lied voor zijn vriendin. “Ik wilde haar graag ten huwelijk vragen met een zelfgeschreven liedje. Ik werkte altijd samen met een vriend bij het schrijven van liedjes, maar ik vond het nu een beetje vreemd om hem het liedje te laten zingen.”
Bruiloft
Daarom ging hij op zoek naar een nieuwe zanger, en schreef hij het liedje helemaal zelf, van muziek tot tekst. “Ik heb van alles verzonnen om mijn vriendin maar niet achterdochtig te maken over mijn afwezigheid. Ik had mensen helemaal geïnstrueerd wat zij moesten zeggen als mijn vriendin zou bellen. Er gingen wel wat alarmbelletjes af, maar gelukkig kon ik het voor me houden. Toen ze het liedje hoorde, was ze zo verrast, dat ze even niet wist wat ze moest zeggen. Maar al gauw zei ze ‘Ja!’. Ik heb het ook op onze bruiloft gespeeld. Dat was fantastisch.”
Kooistra raakte daardoor zo enthousiast over het componeren en verzinnen van nieuwe liedteksten, dat hij besloot om als freelancer door het leven te gaan, en zich in de resterende tijd volledig op de muziek te storten. Geld dat hij van de verkoop van zijn bedrijf had overgehouden, stopte hij in de financiering van de cd ‘Echt!’. “Ik wilde liedjes schrijven die ergens over gaan, die meer zijn dan leuke melodietjes vol lichtzinnige teksten.”
Het liedje ‘Volg je hart’ is uit Kooistra’s leven gegrepen. ‘De wereld vol verwachtingen, wat goed is en wat niet, een huis een auto en een vaste baan, maar misschien wil jij dat niet.’ “Ik heb nooit gedacht dat ik een huis en een auto moest hebben, maar als je van de TU Delft komt, zijn er wel heel veel mensen die denken dat ze aan dat beeld moeten voldoen. Ik vind het heel belangrijk om dromen na te jagen. Het liedje gaat erover, dat je soms je schepen achter je moet verbranden. Je moet niet iets blijven doen omdat het hoort, terwijl je liever iets anders doet.”
Het liedje gaat dus meer over Kooistra, dan hij in eerste instantie toegeeft. Want ook hij koos niet voor zekerheid van een vaste baan in de technische wereld, maar voor de onzekerheid van een hard artiestenbestaan. Hoe ver hij met zijn de Republiek van de Muziek precies zal komen, is voor de toekomst. “De generatie van mijn ouders koos voor zekerheid. Zij zouden dit nooit hebben gedaan. Ik leef voor mijn eigen geluk en mijn eigen droom. Als ik straks vijftig ben, heb ik het in ieder geval geprobeerd. Het is goed om stappen te zetten buiten de gebaande paden. Met ons liedje inspireren we daar veel mensen mee. Dat is geweldig.”
Naam: Ytsen Kooistra (32)
Studie: Technische bestuurskunde
Afstudeerrichting: Informatie- en communicatietechnologie
Afstudeerjaar: 1998
Woonplaats: Rotterdam
Verliefd/Verloofd/Getrouwd: Getrouwd
Loopbaan: Van 1999 tot en met 2005 was Ytsen Kooistra oprichter en directeur van Rits tele.com, in 2005 werd zijn bedrijf overgenomen door BBned. Vanaf 2006 is Kooistra zelfstandig adviseur voor internet- en telecombedrijven. Hij volgt een deeltijdconservatoriumopleiding: de Schumann Academie. In 2007 kwam zijn cd ‘Echt!’ uit. Samen met zanger Robin Zuidam vormt hij de kern van de Republiek van de Muziek.
(Foto’s: Sam Rentmeester/FMAX)
Wie bij Ytsen Kooistra naar binnen stapt, kan in eerste instantie wat verontrust worden door de woorden die door zijn huis klinken. “Wacht op de dag dat ik weer mezelf kan zijn, de dag dat ik naar buiten mag, niet langer achter mijn schaduw verdwijn, tel wanhopig de uren af.” Geen angst: de pianist en liedjesschrijver is geen gevangene. Het is het liedje ‘Gouden Kooi’ en het gaat over de periode die hij na de verkoop van zijn bedrijf noodgedwongen in dienst moest blijven. Die periode verwerkte hij in de liedtekst. Kooistra kijkt trots als hij het resultaat hoort op zijn cd ‘Echt!’.
Kooistra en zanger Robin Zuidam timmeren aardig aan de muzikale weg met hun Republiek van de Muziek. Ze traden op in het programma ‘De Gouden Kooi’, bij Radio 1 en 2, talloze regionale omroepen en kregen een positieve recensie in de Volkskrant. Ook doen ze nu een gooi naar de Nederpopprijs.
Wie Kooistra goed kent, zal niet echt verbaasd zijn om de liedjes van Republiek van de Muziek op de radio te horen. Hij is zijn hele leven al met muziek bezig. Op veertienjarige leeftijd speelde hij al in het theater van Stadskanaal. “Achteraf gezien was dat wel een beetje raar. De andere twee leden van ons trio waren achttien en twintig. Regelmatig riepen mensen: ‘Geef de pianist maar een biertje’”, grinnikt Kooistra. “Ik kreeg vijfentwintig gulden per uur. Dat zijn genante bedragen voor een veertienjarige. En ik zat tussen allerlei beroemdheden. Jack Spijkerman maakte nare grappen en ik zat met Richard Clayderman rug aan rug tijdens het diner. Hij maakte me zelfs nog een compliment.”
Ondanks zijn grote voorliefde voor muziek koos de ingenieur op achttienjarige leeftijd niet voor het conservatorium. “In de vijfde van het vwo heb ik er met een goede pianist over gepraat. Hij speelde op hoog niveau. Hij zei dat ik muziek beter als hobby kon houden, en ergens anders mijn geld mee moest verdienen. Tien procent van het conservatorium is goed genoeg voor het podium en niet iedereen vindt het leuk om hetzelfde repertoire te spelen.”
Guus Meeuwis
De keuze voor Delft was niet zo moeilijk. Kooistra was goed in techniek en koos voor technische bestuurskunde. Maar ook op de TU bleef de muziek trekken. “Al tijdens de Owee was het raak”, zegt hij. De TBM’er studeerde in een tijd dat studentenbands als Volumia! en Guus Meeuwis hit na hit scoorden. Guus Meeuwis brak door met behulp van het AHC-songfestival, waarvoor hij het liedje ‘Het is een nacht’ schreef. “Wat Guus kan, kunnen wij ook, dachten wij toen”, vertelt Kooistra.
Samen met zijn Virgielband Anders Nog Iets ging hij hard aan de slag. “We wilden een liedje schrijven dat veel gevoel op zou roepen. De zanger kende een meisje dat vroeger seksueel misbruikt was. Het meisje vond het altijd lastig om met haar ouders over het onderwerp te praten, maar door middel van ons liedje ging dat iets gemakkelijker, hoorden we later.”
Het liedje sloeg aan, en Anders Nog Iets won het festival. Er volgde een aantal gesprekken met platenmaatschappijen. De tijd leek rijp voor een muzikaal succes, maar de gesprekken werden niet omgezet in een platencontract. “Toentertijd was het nog niet zo makkelijk om zelf een plaatje te maken. Youtube bestond ook nog niet. Je was totaal afhankelijk van platenmaatschappijen.”
Ondanks het mislopen van het platencontract, ging het Anders Nog Iets in het studentencircuit voor de wind. Kooistra en zijn bandleden traden vaak op. “Het is een van de gaafste ervaringen als mensen jouw liedjes meezingen.”
Na een drukke studententijd, waarin Kooistra het voor elkaar kreeg om werk, optredens en het volgen van colleges goed te combineren, was het grotendeels gedaan met de muziek. Hij richtte een bedrijf op in internettelefonie, Rits tele.com. Vijf jaar lang werkte hij zich ‘de blubber’. Vrijwel al zijn tijd ging in het bedrijf zitten. “In het begin was internettelefonie heel succesvol en kon ik redelijk eenvoudig adverteerders vinden. Maar op het laatst stortten alle grote telecombedrijven zoals UPC en KPN zich op de markt. Tegen gratis aanbieders viel niet te concurreren.”
Kooistra moest noodgedwongen zijn bedrijf verkopen, maar had nog wel de plicht om zijn werk anderhalf jaar bij de koper voort te zetten. “Had ik na al die jaren ineens een baas.”
Door de verkoop van zijn bedrijf begon Kooistra na te denken over wat hij echt wilde in zijn loopbaan. Het antwoord vond hij bij het schrijven van een lied voor zijn vriendin. “Ik wilde haar graag ten huwelijk vragen met een zelfgeschreven liedje. Ik werkte altijd samen met een vriend bij het schrijven van liedjes, maar ik vond het nu een beetje vreemd om hem het liedje te laten zingen.”
Bruiloft
Daarom ging hij op zoek naar een nieuwe zanger, en schreef hij het liedje helemaal zelf, van muziek tot tekst. “Ik heb van alles verzonnen om mijn vriendin maar niet achterdochtig te maken over mijn afwezigheid. Ik had mensen helemaal geïnstrueerd wat zij moesten zeggen als mijn vriendin zou bellen. Er gingen wel wat alarmbelletjes af, maar gelukkig kon ik het voor me houden. Toen ze het liedje hoorde, was ze zo verrast, dat ze even niet wist wat ze moest zeggen. Maar al gauw zei ze ‘Ja!’. Ik heb het ook op onze bruiloft gespeeld. Dat was fantastisch.”
Kooistra raakte daardoor zo enthousiast over het componeren en verzinnen van nieuwe liedteksten, dat hij besloot om als freelancer door het leven te gaan, en zich in de resterende tijd volledig op de muziek te storten. Geld dat hij van de verkoop van zijn bedrijf had overgehouden, stopte hij in de financiering van de cd ‘Echt!’. “Ik wilde liedjes schrijven die ergens over gaan, die meer zijn dan leuke melodietjes vol lichtzinnige teksten.”
Het liedje ‘Volg je hart’ is uit Kooistra’s leven gegrepen. ‘De wereld vol verwachtingen, wat goed is en wat niet, een huis een auto en een vaste baan, maar misschien wil jij dat niet.’ “Ik heb nooit gedacht dat ik een huis en een auto moest hebben, maar als je van de TU Delft komt, zijn er wel heel veel mensen die denken dat ze aan dat beeld moeten voldoen. Ik vind het heel belangrijk om dromen na te jagen. Het liedje gaat erover, dat je soms je schepen achter je moet verbranden. Je moet niet iets blijven doen omdat het hoort, terwijl je liever iets anders doet.”
Het liedje gaat dus meer over Kooistra, dan hij in eerste instantie toegeeft. Want ook hij koos niet voor zekerheid van een vaste baan in de technische wereld, maar voor de onzekerheid van een hard artiestenbestaan. Hoe ver hij met zijn de Republiek van de Muziek precies zal komen, is voor de toekomst. “De generatie van mijn ouders koos voor zekerheid. Zij zouden dit nooit hebben gedaan. Ik leef voor mijn eigen geluk en mijn eigen droom. Als ik straks vijftig ben, heb ik het in ieder geval geprobeerd. Het is goed om stappen te zetten buiten de gebaande paden. Met ons liedje inspireren we daar veel mensen mee. Dat is geweldig.”
Naam: Ytsen Kooistra (32)
Studie: Technische bestuurskunde
Afstudeerrichting: Informatie- en communicatietechnologie
Afstudeerjaar: 1998
Woonplaats: Rotterdam
Verliefd/Verloofd/Getrouwd: Getrouwd
Loopbaan: Van 1999 tot en met 2005 was Ytsen Kooistra oprichter en directeur van Rits tele.com, in 2005 werd zijn bedrijf overgenomen door BBned. Vanaf 2006 is Kooistra zelfstandig adviseur voor internet- en telecombedrijven. Hij volgt een deeltijdconservatoriumopleiding: de Schumann Academie. In 2007 kwam zijn cd ‘Echt!’ uit. Samen met zanger Robin Zuidam vormt hij de kern van de Republiek van de Muziek.
(Foto’s: Sam Rentmeester/FMAX)
Comments are closed.