Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Education

‘Ik mag de ruimte in, niet te geloven’

Hij kan het nog maar nauwelijks geloven; de achttienjarige L&R-student Nout van Zon heeft met zijn essay over waterstof als vliegtuigbrandstof een kaartje gewonnen. Een kaartje naar de ruimte.


“Kijk daar zit je dan, naast de astronaut. Je hebt een prachtig weids uitzicht. Op een gegeven moment zie je de aarde bol worden. Dat schijnt gigantisch indruk te maken. En dan maak je een spiraalvlucht naar beneden.”


Nout van Zon staat nog op het podium met zijn trofee – een ticket van een meter groot – in zijn handen, als Martin Schröder, de oprichter van Martinair en ambassador van het bedrijf Space Expedition Curaçao hem vertelt wat hem te wachten staat. Vanaf 2014 wil Space Expedition Curaçao commerciële ruimtetripjes aanbieden vanaf Curaçao voor ongeveer zeventigduizend euro per persoon. Van Zon zal een van de eerste passagiers zijn. Een studiegenoot onderbreekt het gesprek. “Je moeder aan de telefoon”, zegt hij. “Zij kan het ook niet geloven.”


Je was een van de tien finalisten van de door studievereniging Leonardo da Vinci en KLM georganiseerde wedstrijd Space for Innovation, met als prijs een ticket naar de ruimte. Zo’n grote verrassing kan het dan toch niet zijn?


“Klopt wel, maar toch is het surreëel. De aarde is de plek waar je woont en dan ga je opeens weg. Het is te gek voor woorden.”


Wat staat je de komende tijd te wachten?


“Ik ga geweldige dingen doen. Ik word aan allerlei testen onderworpen om te kijken of ik wel tegen hoge g-krachten kan en of ik gezond ben.”


Jouw pitch over een innovatief en duurzaam lucht- en ruimtevaartconcept werd door de jury als beste beoordeeld. Nou vertel, hoe ziet de wereld van de lucht- en ruimtevaart er in 2040 volgens jou uit?


“Tegen die tijd is het economisch haalbaar om op waterstof te vliegen. Dat heeft veel voordelen. Vliegtuigen stoten dan geen koolstofdioxide uit en tachtig procent minder stikstofoxiden. Waterstof bevat bovendien 2,8 maal meer energie per kilogram dan kerosine. De productie van waterstofgas leidt nu nog wel tot vervuiling, maar dat zal in de toekomst met de vooruitgang in de fotolyse en de elektrolyse ook veranderen. Maar om op waterstof te kunnen vliegen, moet het vliegtuig aangepast worden. Waterstof moet namelijk gekoeld worden tot 250 graden Celsius onder nul om het vloeibaar te houden. Je kunt de brandstof daardoor niet meer in de vleugels stoppen zoals nu gebeurt, want dan warmt het te snel op.”


Het idee was dat de winnaar met zijn idee zou gaan experimenteren aan boord van het ruimtevliegtuig.


“Ja, maar dat plan is losgelaten. Ik ga niet met waterstof experimenteren tijdens de ruimtereis. Dat zou gevaarlijk zijn. Of ik straks een ander experiment moet gaan doen weet ik niet. Daar heb ik nog niets over gehoord.”


Gewoon lekker achterover leunen en genieten is ook niet verkeerd.


Lacht. “Ja, ik ben een van de happy few. De komende honderd jaar zal ruimtetoerisme wel onbetaalbaar zijn.”


www.noutvanzon.nl/aerospace

Editor Redactie

Do you have a question or comment about this article?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.