De koshere keuken van Ijar is het hart van het joodse verenigingsleven in Delft en omstreken. Vorig jaar beleefde de vereniging een dramatische terugval in ledental, van twintig naar acht leden.
Daarom is besloten tot een fusie met de verenigingen uit Leiden, Rotterdam en Den Haag.
,,Eigenlijk is het heel bijzonder dat je buiten Amsterdam nog kosher kunt eten”, vertelt secretaris Dan Schreiber, student bedrijfskunde in Rotterdam. ,,We hebben het afgelopen zomer meegemaakt dat een Israëlische toerist hier in Nederland op sla leefde. Toen hij van Ijar hoorde kwam hij meteen.”
De mensa van Ijar is gevestigd in een joods studentenhuis aan de Koornmarkt, in de buurt van de Delftse synagoge. Philip Groeneveld, oud-penningmeester en student industrieel ontwerpen vertelt: ,,Na de Tweede Wereldoorlog stond de joodse gemeente voor de keus om de synagoge te redden of iets anders te doen. Men had het idee dat er altijd wel joodse studenten zouden zijn, dus is dit studentenhuis aangekocht.” Ijar, twintig jaar geleden opgericht, heeft dit huis als sociëteit.
Het huis, dat officieel te boek staat als Joods Cultureel Centrum, telt zeven joodse studenten. Schreiber: ,,Daarvan zijn vier mensen lid.” De eis die gesteld wordt aan bewoners en leden van Ijar is dat ze joods zijn.
Bij de aanwezige leden roept dit binnen enkele tellen een felle discussie op wat dat inhoudt. Groeneveld: ,,Ben je joods als je religieus joods bent, of alleen cultureel verbonden met het joodse erfgoed?”
Het spreekwoord ‘twee joden drie meningen’ is volgens de aanwezigen op hun van toepassing. Groeneveld. ,,Politieke discussie worden maar soms gehouden binnen Ijar maar ze zijn altijd extreem fel.” De Nederlandse politiek wordt door alle aanwezigen als saai afgedaan. ,,Als we praten gaat het over Israël.”
Ijar houdt nauwe contacten met andere joodse verenigingen in Nederland. ,,In allerlei plaatsen in Nederland zitten vergelijkbare verenigingen”, vertelt voorzitter Sibylle Herskovic, die rechtenstudent in Leiden is. ,,Jaarlijks is er een groot gala in Amsterdam waarop alle verenigingen bij elkaar komen. Afgelopen jaar waren we in het Hilton met zo’n zevenhonderd mensen.”
Ook houdt het overkoepelend Nederlandse orgaan contact met een Europese vereniging, die ook wereldwijd contacten heeft. Schreiber: ,,Die houden grote congressen over je relatie met Israël, het vredesproces, het verdwijnen van joodse families door assimilatie. Op een congres in Amsterdam van Ijar Nederland ging het over aids.” Veel joodse studenten die naar Delft komen weten van Ijar af en zoeken deze ook op. ,,Er wonen nu twee Belgen en twee Israëli’s in huis”, aldus Groeneveld.
De vereniging organiseert ongeveer elke twee weken een activiteit. ,,Dat zijn vooral gezelligheidsactiviteiten, voorafgegaan door een maaltijd”, vertelt Herskovic. ,,Morgen gaan we laserschieten. Voor onze slotactiviteit gaan we ditjaar naar de Wadden voor een strandbarbecue – voor waaghalzen gecombineerd met parachutespringen.”
Zo nu en dan organiseert Ijar een maaltijd rond een religieuze feestdag. ,,De maaltijden op vrijdagavond, voor de shabbat, hebben een eigen sfeer. Dan zingen we of zegespreken”, aldus Schreiber. ,,Het loofhuttenfeest hebben we hier met veertig mensen gevierd. Dat hoort in principe in een open hut te gebeuren, dus dat was erg dringen in de tuin.”
Een bijzondere activiteit was twee jaar geleden een sjoeldienst. Schreiber: ,,Dat was de eerste dienst in de synagoge sinds de Tweede Wereldoorlog.”
Volgens Groeneveld, die tevens corpslid is, beperkt de grootte van de vereniging de mogelijkheden. ,,Je kunt hier niet elke avond klakkeloos komen zuipen, wat ik nog wel eens betreur”, glimlacht hij.
De onvermijdelijke trekpleister blijft de koshere keuken: uit heel Nederland komen studenten regelmatig naar Delft. Groeneveld: ,,Er wordt vier maal per week gekookt. Gelukkig is het ook nog goed te eten, want kosher is niet hetzelfde als lekker.”
De koshere keuken van Ijar is het hart van het joodse verenigingsleven in Delft en omstreken. Vorig jaar beleefde de vereniging een dramatische terugval in ledental, van twintig naar acht leden. Daarom is besloten tot een fusie met de verenigingen uit Leiden, Rotterdam en Den Haag.
,,Eigenlijk is het heel bijzonder dat je buiten Amsterdam nog kosher kunt eten”, vertelt secretaris Dan Schreiber, student bedrijfskunde in Rotterdam. ,,We hebben het afgelopen zomer meegemaakt dat een Israëlische toerist hier in Nederland op sla leefde. Toen hij van Ijar hoorde kwam hij meteen.”
De mensa van Ijar is gevestigd in een joods studentenhuis aan de Koornmarkt, in de buurt van de Delftse synagoge. Philip Groeneveld, oud-penningmeester en student industrieel ontwerpen vertelt: ,,Na de Tweede Wereldoorlog stond de joodse gemeente voor de keus om de synagoge te redden of iets anders te doen. Men had het idee dat er altijd wel joodse studenten zouden zijn, dus is dit studentenhuis aangekocht.” Ijar, twintig jaar geleden opgericht, heeft dit huis als sociëteit.
Het huis, dat officieel te boek staat als Joods Cultureel Centrum, telt zeven joodse studenten. Schreiber: ,,Daarvan zijn vier mensen lid.” De eis die gesteld wordt aan bewoners en leden van Ijar is dat ze joods zijn.
Bij de aanwezige leden roept dit binnen enkele tellen een felle discussie op wat dat inhoudt. Groeneveld: ,,Ben je joods als je religieus joods bent, of alleen cultureel verbonden met het joodse erfgoed?”
Het spreekwoord ‘twee joden drie meningen’ is volgens de aanwezigen op hun van toepassing. Groeneveld. ,,Politieke discussie worden maar soms gehouden binnen Ijar maar ze zijn altijd extreem fel.” De Nederlandse politiek wordt door alle aanwezigen als saai afgedaan. ,,Als we praten gaat het over Israël.”
Ijar houdt nauwe contacten met andere joodse verenigingen in Nederland. ,,In allerlei plaatsen in Nederland zitten vergelijkbare verenigingen”, vertelt voorzitter Sibylle Herskovic, die rechtenstudent in Leiden is. ,,Jaarlijks is er een groot gala in Amsterdam waarop alle verenigingen bij elkaar komen. Afgelopen jaar waren we in het Hilton met zo’n zevenhonderd mensen.”
Ook houdt het overkoepelend Nederlandse orgaan contact met een Europese vereniging, die ook wereldwijd contacten heeft. Schreiber: ,,Die houden grote congressen over je relatie met Israël, het vredesproces, het verdwijnen van joodse families door assimilatie. Op een congres in Amsterdam van Ijar Nederland ging het over aids.” Veel joodse studenten die naar Delft komen weten van Ijar af en zoeken deze ook op. ,,Er wonen nu twee Belgen en twee Israëli’s in huis”, aldus Groeneveld.
De vereniging organiseert ongeveer elke twee weken een activiteit. ,,Dat zijn vooral gezelligheidsactiviteiten, voorafgegaan door een maaltijd”, vertelt Herskovic. ,,Morgen gaan we laserschieten. Voor onze slotactiviteit gaan we ditjaar naar de Wadden voor een strandbarbecue – voor waaghalzen gecombineerd met parachutespringen.”
Zo nu en dan organiseert Ijar een maaltijd rond een religieuze feestdag. ,,De maaltijden op vrijdagavond, voor de shabbat, hebben een eigen sfeer. Dan zingen we of zegespreken”, aldus Schreiber. ,,Het loofhuttenfeest hebben we hier met veertig mensen gevierd. Dat hoort in principe in een open hut te gebeuren, dus dat was erg dringen in de tuin.”
Een bijzondere activiteit was twee jaar geleden een sjoeldienst. Schreiber: ,,Dat was de eerste dienst in de synagoge sinds de Tweede Wereldoorlog.”
Volgens Groeneveld, die tevens corpslid is, beperkt de grootte van de vereniging de mogelijkheden. ,,Je kunt hier niet elke avond klakkeloos komen zuipen, wat ik nog wel eens betreur”, glimlacht hij.
De onvermijdelijke trekpleister blijft de koshere keuken: uit heel Nederland komen studenten regelmatig naar Delft. Groeneveld: ,,Er wordt vier maal per week gekookt. Gelukkig is het ook nog goed te eten, want kosher is niet hetzelfde als lekker.”
Comments are closed.