Campus

Hooikade 10

Op Hooikade 10, op de plek waar Vermeer zijn schildersezel opstelde voor het ‘Gezicht op Delft’, ligt tegenwoordig het Virgiel vrouwenhuis ‘Huize Hooimeid’.

Vorig jaar stopten er regelmatig bussen vol Japanners om vanaf de ietwat saaie hoek tussen de GGD en de Sociale Dienst het uitzicht op de niet minder saaie apartementen aan de overkant te fotograferen.

Interim-huisoudste Ingrid Ligthart (vijfdejaars industrieel ontwerpen) neemt grif het woord. ,,Onze officiële huisoudste, Daphnée Choucena, zit een half jaar in het buitenland. Daarom neem ik de honneurs waar. Maar binnenkort vertrekt zij definitief uit het huis.”

Dan is de tijd als huisjongste voor Martijntje Stam voorbij. De vierdejaars bouwkunde herinnert zich haar instemming nog: ,,Ik ben een aantal keren komen lunchen. Er worden meerdere mensen uitgenodigd om een paar keer op instemming te komen.” Ligthart vult aan: ,,We willen niet zo’n vleesavond, waarop je iemand één keer ziet voordat je haar instemt.”

Nieuwe huisgenoten worden vervolgens meegetroond naar huiscafé de Caroussel aan de Oude Delft om te worden voorgesteld aan de huisbaas. ,,Die zit dan glunderend met zes jonge vrouwen om zich heen naar al zijn vrienden te zwaaien. Dat is een erg mooi gezicht”, vertelt Ligthart.

Huize Hooimeid is met zes vrouwen het grootste vrouwenhuis van Virgiel. ,,Vroeger was dit een gemengd huis”, vertelt Ligthart. ,,Nu zoeken we vooral naar actieve en borrelende vrouwen van Virgiel. We hebben een nogal zuur imago, terwijl we best redelijk zijn. Een aantal meiden heeft ons vroeger die naam gegeven. Nu krijgen we altijd de vervelendste feutinnen bij de huizenslaap van Virgiel.” En echt vervelend schijnt men dat niet te vinden. Ligthart legt uit dat de grote hoeveelheid rotzooi die op dit moment in huis staat, bewaard wordt voor de feuten om op te ruimen.

Op de vraag waarom er eigenlijk zo weinig vrouwenhuizen zijn in Delft hebben ze geen echt antwoord. Stam: ,,Er zijn natuurlijk weinig meisjes, maar er zijn nog minder vrouwenhuizen. Sommige meisjes willen gewoon niet met meisjes in huis wonen of zo.” Over het fenomeen verenigingshuis zijn ze het wel eens. ,,Een groot voordeel van een verenigingshuis is dat je elkaar veel minder hoeft uit te leggen.” En natuurlijk wordt er daarbij uitgebreid geroddeld over gezamenlijke kennissen.

De huisjongste heeft de taak gekregen om het bier te halen. Ligthart: ,,Maar dat komt omdat de twee jongsten in huis allebei een auto met rijbewijs hebben. We hebben geen echt strikte regels; ik heb een hekel aan dingen die moeten.” De belangrijkste taak van de huisjongste – naast huishoudelijke taken die iedereen deelt – is het regelen van werkkrachten voor TopTech, het post-doctoraal onderwijsinstituut aan de TU. Ligthart: ,,Het is dom werk, plakken, knippen, vouwen enstickeren, maar wel gezellig door het gekwebbel. Ze willen alleen vrouwen, dus dan gaan wij naar Virgiel en plukken een aantal mensen van de borrelvloer. Als de borrel al te gezellig is en het lukt niet om de mensen bij elkaar te krijgen, dan is het wel eens moeilijk om het telefoontje ‘s avonds naar TopTech niet al te bezopen te laten klinken.”

De twee jongsten van het huis staan bekend als de knutselaars van de bovenste verdieping. Stam: ,,Samen hebben we boven een klein GR’etje gebouwd. Met een verhoog, zoals in de sociëteitszaal van Virgiel. Een oude kapotte wasmachine die we ooit op straat vonden en naar boven hebben gesleept, wordt gebruikt als aanrecht.”

De huisjongste slaapt boven op het kleinste kamertje boven de douche. Stam: ,,Ik ken dus alle douche-gewoontes van huisgenoten en hun vriendjes. Hoe lang ze douchen, met welke zeep, of ze hard zingen.”

Aangaande vriendjes houdt het huis een aantal gebruiken in ere. Ligthart: ,,Corps-vriendjes zijn uit den boze. Gelukkig hebben we ons daar tot nu toe ook aan kunnen houden. Liefdesbrieven worden hier in huis publiekelijk voorgelezen. Mijn vriend heeft inmiddels afgeleerd om dingen zwart op wit te zetten.” Bovendien wordt de wc elke ochtend nauwlettend bekeken. ,,Nieuwe vriendjes verraden zich meteen omdat ze nog niet weten dat ze de wc-bril omlaag moeten doen na gebruik. Er zijn tijden geweest dat we elke dag met spanning elke dag keken of de wc-bril omhoog of omlaag stond.”

Paul Rutten

Op Hooikade 10, op de plek waar Vermeer zijn schildersezel opstelde voor het ‘Gezicht op Delft’, ligt tegenwoordig het Virgiel vrouwenhuis ‘Huize Hooimeid’. Vorig jaar stopten er regelmatig bussen vol Japanners om vanaf de ietwat saaie hoek tussen de GGD en de Sociale Dienst het uitzicht op de niet minder saaie apartementen aan de overkant te fotograferen.

Interim-huisoudste Ingrid Ligthart (vijfdejaars industrieel ontwerpen) neemt grif het woord. ,,Onze officiële huisoudste, Daphnée Choucena, zit een half jaar in het buitenland. Daarom neem ik de honneurs waar. Maar binnenkort vertrekt zij definitief uit het huis.”

Dan is de tijd als huisjongste voor Martijntje Stam voorbij. De vierdejaars bouwkunde herinnert zich haar instemming nog: ,,Ik ben een aantal keren komen lunchen. Er worden meerdere mensen uitgenodigd om een paar keer op instemming te komen.” Ligthart vult aan: ,,We willen niet zo’n vleesavond, waarop je iemand één keer ziet voordat je haar instemt.”

Nieuwe huisgenoten worden vervolgens meegetroond naar huiscafé de Caroussel aan de Oude Delft om te worden voorgesteld aan de huisbaas. ,,Die zit dan glunderend met zes jonge vrouwen om zich heen naar al zijn vrienden te zwaaien. Dat is een erg mooi gezicht”, vertelt Ligthart.

Huize Hooimeid is met zes vrouwen het grootste vrouwenhuis van Virgiel. ,,Vroeger was dit een gemengd huis”, vertelt Ligthart. ,,Nu zoeken we vooral naar actieve en borrelende vrouwen van Virgiel. We hebben een nogal zuur imago, terwijl we best redelijk zijn. Een aantal meiden heeft ons vroeger die naam gegeven. Nu krijgen we altijd de vervelendste feutinnen bij de huizenslaap van Virgiel.” En echt vervelend schijnt men dat niet te vinden. Ligthart legt uit dat de grote hoeveelheid rotzooi die op dit moment in huis staat, bewaard wordt voor de feuten om op te ruimen.

Op de vraag waarom er eigenlijk zo weinig vrouwenhuizen zijn in Delft hebben ze geen echt antwoord. Stam: ,,Er zijn natuurlijk weinig meisjes, maar er zijn nog minder vrouwenhuizen. Sommige meisjes willen gewoon niet met meisjes in huis wonen of zo.” Over het fenomeen verenigingshuis zijn ze het wel eens. ,,Een groot voordeel van een verenigingshuis is dat je elkaar veel minder hoeft uit te leggen.” En natuurlijk wordt er daarbij uitgebreid geroddeld over gezamenlijke kennissen.

De huisjongste heeft de taak gekregen om het bier te halen. Ligthart: ,,Maar dat komt omdat de twee jongsten in huis allebei een auto met rijbewijs hebben. We hebben geen echt strikte regels; ik heb een hekel aan dingen die moeten.” De belangrijkste taak van de huisjongste – naast huishoudelijke taken die iedereen deelt – is het regelen van werkkrachten voor TopTech, het post-doctoraal onderwijsinstituut aan de TU. Ligthart: ,,Het is dom werk, plakken, knippen, vouwen enstickeren, maar wel gezellig door het gekwebbel. Ze willen alleen vrouwen, dus dan gaan wij naar Virgiel en plukken een aantal mensen van de borrelvloer. Als de borrel al te gezellig is en het lukt niet om de mensen bij elkaar te krijgen, dan is het wel eens moeilijk om het telefoontje ‘s avonds naar TopTech niet al te bezopen te laten klinken.”

De twee jongsten van het huis staan bekend als de knutselaars van de bovenste verdieping. Stam: ,,Samen hebben we boven een klein GR’etje gebouwd. Met een verhoog, zoals in de sociëteitszaal van Virgiel. Een oude kapotte wasmachine die we ooit op straat vonden en naar boven hebben gesleept, wordt gebruikt als aanrecht.”

De huisjongste slaapt boven op het kleinste kamertje boven de douche. Stam: ,,Ik ken dus alle douche-gewoontes van huisgenoten en hun vriendjes. Hoe lang ze douchen, met welke zeep, of ze hard zingen.”

Aangaande vriendjes houdt het huis een aantal gebruiken in ere. Ligthart: ,,Corps-vriendjes zijn uit den boze. Gelukkig hebben we ons daar tot nu toe ook aan kunnen houden. Liefdesbrieven worden hier in huis publiekelijk voorgelezen. Mijn vriend heeft inmiddels afgeleerd om dingen zwart op wit te zetten.” Bovendien wordt de wc elke ochtend nauwlettend bekeken. ,,Nieuwe vriendjes verraden zich meteen omdat ze nog niet weten dat ze de wc-bril omlaag moeten doen na gebruik. Er zijn tijden geweest dat we elke dag met spanning elke dag keken of de wc-bril omhoog of omlaag stond.”

Paul Rutten

Editor Redactie

Do you have a question or comment about this article?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.