Tussen droom en hoogbouw staan wetten in de weg, en praktische bezwaren. Radarsystemen bijvoorbeeld, die niet mogen worden verstoord. Om die laatste reden moesten de hoogbouwplannen voor de Amsterdamse Zuidas worden bijgesteld van 200 naar 150 meter, onthult bouwmeester Pi de Bruijn tegenover een zaal vol bouwkundestudenten.
‘Hoogbouw in het Laagland: een haatliefde-verhaal’ heet zijn verhaal. Nederland heeft slappe periodes gekend als het om hoogbouw gaat, in de jaren zeventig bijvoorbeeld. Nu zitten wolkenkrabbers weer in de lift.
Pi de Bruijn is gastspreker op een avond die de workshop ‘High Rise Buildings’ afsluit. Acht Eindhovense en acht Delftse studententeams hebben de afgelopen weken wolkenkrabbers ontworpen in de workshop: de zes beste ontwerpen zijn genomineerd. Deze gebouwen zijn stuk voor stuk gesitueerd in Rotterdam, en elk 250 meter hoog. Ter vergelijking: het gebouw van Nationale Nederlanden reikt niet hoger dan 151 meter. Zelfs als maquettes ogen de zes gebouwen imposant. Manhattan aan de Maas!
In de jury zit onder anderen de Amerikaan Ron Klemencic. De grootste expert op het gebied van hoogbouw in de wereld, en toch bescheiden gebleven: Klemencic verontschuldigt zich voor de manier waarop hij de naam van de genomineerde wolkenkrabber ‘Jip en Janneke’ uitsprak. In een rap tempo laat Klemencic zijn publiek een reis om de wereld te maken, te beginnen in New York. De snelheid waarmee in Manhattan wolkenkrabbers worden opgetrokken is bijna schokkend: elke twee dagen een nieuwe verdieping. “De technologie is allesbehalve hightech, maar er worden honderden arbeiders ingezet om het werk snel op te leveren. Tijd is geld.”
De invloed van 11 september vind je terug in de robuuste manier waarop met name hoge regeringsgebouwen tegenwoordig worden geconstrueerd: de blast protection tegen bommen is eerst uitvoerig op de Berkeley University getest. Een echt exportproduct%
Een land als de Filippijnen, dat wordt geteisterd door aardbevingen, orkanen en ander natuurgeweld, is de droom van elke constructeur van wolkenkrabbers, als we Klemencic mogen geloven. Hier moet je echt met inventieve oplossingen komen. Hij demonstreert er één op schaalmodel: watertanks op de top van een wolkenkrabber, die bij hevige stormen voor een stabiliserende ‘tegenbeweging’ zorgen. Zeeziek worden in een wolkenkrabber is immers geen pretje. Built in Hongkong.
Dan: de prijsuitreiking. And the winner is% een Eindhovens team, met het duurzame ‘Multidisciplinair Project’. Delftse studenten halen met ‘Morph’ (‘organische design’) de tweede prijs binnen. “Prachtig hoe in het gebouw licht als een soort levend organisme lijkt te functioneren”, vindt de jury.
Tussen droom en hoogbouw staan wetten in de weg, en praktische bezwaren. Radarsystemen bijvoorbeeld, die niet mogen worden verstoord. Om die laatste reden moesten de hoogbouwplannen voor de Amsterdamse Zuidas worden bijgesteld van 200 naar 150 meter, onthult bouwmeester Pi de Bruijn tegenover een zaal vol bouwkundestudenten. ‘Hoogbouw in het Laagland: een haatliefde-verhaal’ heet zijn verhaal. Nederland heeft slappe periodes gekend als het om hoogbouw gaat, in de jaren zeventig bijvoorbeeld. Nu zitten wolkenkrabbers weer in de lift.
Pi de Bruijn is gastspreker op een avond die de workshop ‘High Rise Buildings’ afsluit. Acht Eindhovense en acht Delftse studententeams hebben de afgelopen weken wolkenkrabbers ontworpen in de workshop: de zes beste ontwerpen zijn genomineerd. Deze gebouwen zijn stuk voor stuk gesitueerd in Rotterdam, en elk 250 meter hoog. Ter vergelijking: het gebouw van Nationale Nederlanden reikt niet hoger dan 151 meter. Zelfs als maquettes ogen de zes gebouwen imposant. Manhattan aan de Maas!
In de jury zit onder anderen de Amerikaan Ron Klemencic. De grootste expert op het gebied van hoogbouw in de wereld, en toch bescheiden gebleven: Klemencic verontschuldigt zich voor de manier waarop hij de naam van de genomineerde wolkenkrabber ‘Jip en Janneke’ uitsprak. In een rap tempo laat Klemencic zijn publiek een reis om de wereld te maken, te beginnen in New York. De snelheid waarmee in Manhattan wolkenkrabbers worden opgetrokken is bijna schokkend: elke twee dagen een nieuwe verdieping. “De technologie is allesbehalve hightech, maar er worden honderden arbeiders ingezet om het werk snel op te leveren. Tijd is geld.”
De invloed van 11 september vind je terug in de robuuste manier waarop met name hoge regeringsgebouwen tegenwoordig worden geconstrueerd: de blast protection tegen bommen is eerst uitvoerig op de Berkeley University getest. Een echt exportproduct%
Een land als de Filippijnen, dat wordt geteisterd door aardbevingen, orkanen en ander natuurgeweld, is de droom van elke constructeur van wolkenkrabbers, als we Klemencic mogen geloven. Hier moet je echt met inventieve oplossingen komen. Hij demonstreert er één op schaalmodel: watertanks op de top van een wolkenkrabber, die bij hevige stormen voor een stabiliserende ‘tegenbeweging’ zorgen. Zeeziek worden in een wolkenkrabber is immers geen pretje. Built in Hongkong.
Dan: de prijsuitreiking. And the winner is% een Eindhovens team, met het duurzame ‘Multidisciplinair Project’. Delftse studenten halen met ‘Morph’ (‘organische design’) de tweede prijs binnen. “Prachtig hoe in het gebouw licht als een soort levend organisme lijkt te functioneren”, vindt de jury.
Comments are closed.