Binnenkort start het eerste pilotproject voor het periodiek arbeidsgezondheidskundig onderzoek. Hieraan werken mee: bedrijfsarts Eelco van Stokkom en doktersassistente Monique van der Baars.
Van curatief naar preventief. Dat is de richting waarin de Arbo- & Milieudienst (AMD) de komende jaren zijn beleid wijzigt. De medewerkers van het onderdeel ‘gezondheid’ hebben hiervoor het vrijwillige ‘periodiek arbeidsgezondheidskundig onderzoek’ (Pago) uitgewerkt. ,,Wij wachten niet meer tot medewerkers met klachten bij ons komen. Onze inzet is om tijdig gezondheidsrisico’s op te sporen waarbij we zowel aandacht besteden aan lichamelijke klachten als klachten op het terrein van werkbelastingen en %omgeving”, aldus Eelco van Stokkom. Hij is één van de vier bedrijfsartsen die werkzaam is bij de AMD.
Monique van der Baars is doktersassistente en gaat ook meewerken aan het Pago. ,,Bij alle medewerkers van de TU gaan we biometrisch onderzoek doen, zoals het meten van lengte, gewicht, bloeddruk en cholesterol. Aan de hand van een vragenlijst maken wij daarnaast een inventarisatie van de arbeidsbeleving.”
Doel is te voorkomen dat medewerkers ziek worden of vastlopen in hun werk. Van Stokkom: ,,Veel van hen komen nooit op een spreekuur omdat ze geen aanwijsbare klachten hebben. Toch kan het zo zijn dat bijvoorbeeld hun cholesterol en bloeddruk te hoog is. Dit vergroot, zeker in combinatie met stress, de kans op hart- en vaatziekten en daarom is het belangrijk dat te weten.”
Werkbelasting en onmin met leidinggevenden of collega’s zijn andere ziektemakers. ,,Als je dat in een vroeg stadium weet kun je, door conflictbemiddeling of een andere inrichting van het werk, voorkomen dat medewerkers ziek worden. Nu zet je zo’n traject pas in gang als iemand ziek is.”
Aandacht
Wettelijk is de TU verplicht een risico-inventarisatie en evaluatie te maken en een Pago aan te bieden. Dít Pago-project gaat verder dan de wettelijke verplichting. Van Stokkom: ,,Het is niet zo dat het ziekteverzuim op de TU hoog is. In vergelijking met het landelijke gemiddelde is het zelfs aan de lage kant. Medewerkers zijn voor een instelling als de TU belangrijk ‘werkkapitaal’. Wil je goede mensen behouden dan moeten zij plezier hebben in hun werk en dat houdt in: hen de juiste aandacht geven, tijdig problemen signaleren en daar iets aan doen.”
Het is de bedoeling dat alle, ongeveer zesduizend TU-medewerkers een Pago-onderzoek krijgen. De aanpak is om iedere keer één afdeling van een faculteit onder de loep te nemen. De medewerkers krijgen een formulier met vragen over hun gezondheid, de werkdruk (stress) en het contact met collega’s en leidinggevenden. Deze moeten de medewerkers zelfstandiginvullen. Van der Baars: ,,Daarnaast verrichten wij als assistenten metingen (bloeddruk en gewicht) en nemen bloed af voor een onderzoek.”
De resultaten hiervan zijn geheim en komen alleen bedrijfsartsen en hun assistenten onder ogen. Van Stokkom: ,,Alle medewerkers krijgen een individuele terugkoppeling. De geanonimiseerde totaalscores van de vragenlijsten gaan naar John Blokvoort van de AMD. Hij is arbeids- en organisatiedeskundige en kan dan de werkdruk bekijken en bijvoorbeeld beoordelen of het werk niet anders ingericht kan worden.”
In de eerste maanden van 2000 start een pilotproject om de vragenlijsten uit te testen en te bekijken hoe de opkomst verloopt. Van Stokkom: ,,Tevens dient het project voor evaluatie van de resultaten. Het Pago kost veel tijd en als het te weinig oplevert, moeten wij ons wellicht op onze aanpak herbezinnen.”
Tussendoor kunnen medewerkers met klachten ook nog bij de artsen en assistenten terecht. Van der Baars: ,,Eveneens pakken wij de knelpunten, die we nu al signaleren, aan. De RSI-problematiek is hiervan een voorbeeld. Wij hebben een voorlichtingscampagne gestart en daarnaast bekijken wij ook samen met de AMa en de bedrijfsfysiotherapeut of het zinvol is om de werkplek aan te passen en de medewerker te adviseren op het gebied van houding en ontspanning. Dus: ons reguliere werk gaat gewoon door. Overigens, medewerkers zijn ook welkom op het spreekuur als ze niet ziek zijn. Dat valt bij ons ook onder preventie.”
Van curatief naar preventief. Dat is de richting waarin de Arbo- & Milieudienst (AMD) de komende jaren zijn beleid wijzigt. De medewerkers van het onderdeel ‘gezondheid’ hebben hiervoor het vrijwillige ‘periodiek arbeidsgezondheidskundig onderzoek’ (Pago) uitgewerkt. ,,Wij wachten niet meer tot medewerkers met klachten bij ons komen. Onze inzet is om tijdig gezondheidsrisico’s op te sporen waarbij we zowel aandacht besteden aan lichamelijke klachten als klachten op het terrein van werkbelastingen en %omgeving”, aldus Eelco van Stokkom. Hij is één van de vier bedrijfsartsen die werkzaam is bij de AMD.
Monique van der Baars is doktersassistente en gaat ook meewerken aan het Pago. ,,Bij alle medewerkers van de TU gaan we biometrisch onderzoek doen, zoals het meten van lengte, gewicht, bloeddruk en cholesterol. Aan de hand van een vragenlijst maken wij daarnaast een inventarisatie van de arbeidsbeleving.”
Doel is te voorkomen dat medewerkers ziek worden of vastlopen in hun werk. Van Stokkom: ,,Veel van hen komen nooit op een spreekuur omdat ze geen aanwijsbare klachten hebben. Toch kan het zo zijn dat bijvoorbeeld hun cholesterol en bloeddruk te hoog is. Dit vergroot, zeker in combinatie met stress, de kans op hart- en vaatziekten en daarom is het belangrijk dat te weten.”
Werkbelasting en onmin met leidinggevenden of collega’s zijn andere ziektemakers. ,,Als je dat in een vroeg stadium weet kun je, door conflictbemiddeling of een andere inrichting van het werk, voorkomen dat medewerkers ziek worden. Nu zet je zo’n traject pas in gang als iemand ziek is.”
Aandacht
Wettelijk is de TU verplicht een risico-inventarisatie en evaluatie te maken en een Pago aan te bieden. Dít Pago-project gaat verder dan de wettelijke verplichting. Van Stokkom: ,,Het is niet zo dat het ziekteverzuim op de TU hoog is. In vergelijking met het landelijke gemiddelde is het zelfs aan de lage kant. Medewerkers zijn voor een instelling als de TU belangrijk ‘werkkapitaal’. Wil je goede mensen behouden dan moeten zij plezier hebben in hun werk en dat houdt in: hen de juiste aandacht geven, tijdig problemen signaleren en daar iets aan doen.”
Het is de bedoeling dat alle, ongeveer zesduizend TU-medewerkers een Pago-onderzoek krijgen. De aanpak is om iedere keer één afdeling van een faculteit onder de loep te nemen. De medewerkers krijgen een formulier met vragen over hun gezondheid, de werkdruk (stress) en het contact met collega’s en leidinggevenden. Deze moeten de medewerkers zelfstandiginvullen. Van der Baars: ,,Daarnaast verrichten wij als assistenten metingen (bloeddruk en gewicht) en nemen bloed af voor een onderzoek.”
De resultaten hiervan zijn geheim en komen alleen bedrijfsartsen en hun assistenten onder ogen. Van Stokkom: ,,Alle medewerkers krijgen een individuele terugkoppeling. De geanonimiseerde totaalscores van de vragenlijsten gaan naar John Blokvoort van de AMD. Hij is arbeids- en organisatiedeskundige en kan dan de werkdruk bekijken en bijvoorbeeld beoordelen of het werk niet anders ingericht kan worden.”
In de eerste maanden van 2000 start een pilotproject om de vragenlijsten uit te testen en te bekijken hoe de opkomst verloopt. Van Stokkom: ,,Tevens dient het project voor evaluatie van de resultaten. Het Pago kost veel tijd en als het te weinig oplevert, moeten wij ons wellicht op onze aanpak herbezinnen.”
Tussendoor kunnen medewerkers met klachten ook nog bij de artsen en assistenten terecht. Van der Baars: ,,Eveneens pakken wij de knelpunten, die we nu al signaleren, aan. De RSI-problematiek is hiervan een voorbeeld. Wij hebben een voorlichtingscampagne gestart en daarnaast bekijken wij ook samen met de AMa en de bedrijfsfysiotherapeut of het zinvol is om de werkplek aan te passen en de medewerker te adviseren op het gebied van houding en ontspanning. Dus: ons reguliere werk gaat gewoon door. Overigens, medewerkers zijn ook welkom op het spreekuur als ze niet ziek zijn. Dat valt bij ons ook onder preventie.”
Comments are closed.