Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Science

Gratis huis

De gemeente Rotterdam geeft gratis huizen weg in de probleemwijk Spangen. Maar de nieuwe bewoners moeten wel voor tenminste 90 duizend euro investeren.

Een opmerkelijk initiatief, constateert prof.dr. Peter Boelhouwer, wetenschappelijk directeur van het onderzoeksinstituut op het gebied van wonen, bouwen en de gebouwde omgeving OTB desgevraagd. “Als het slaagt heeft de gemeente koopkrachtige huishoudens in de wijk en zal dit het begin zijn van een wijk met een evenwichtige samenstelling.”

Strategisch vindt Boelhouwer het een slimme zet van de gemeente. “Het is een interessant experiment om mensen aan de buurt te binden. Nu trekken mensen weg uit Spangen zodra ze de kans krijgen.”

De gemeente geeft de huizen niet zomaar weg: deelnemers moeten tussen de 90- en 210 duizend euro investeren, gezamenlijk de buitenkant renoveren en de riolering moet worden vernieuwd.

Met deze eisen en begeleiding vanuit de gemeente denkt Boelhouwer dat dit initiatief kans van slagen heeft, ook omdat eerdere koopprojecten in Rotterdamse probleembuurten zijn geslaagd. “Maar het is een behoorlijk risico. Als de buurt zo slecht blijft, krijg je dat geld niet terug. In de Diamantbuurt in Amsterdam is onlangs een gezin weggepest. Als huurder kun je je koffers pakken, maar als koper nauwelijks, want dan zit je met een onverkoopbaar huis.”

Voorwaarde voor het slagen van het project is dan ook dat de gemeente Rotterdam investeert in een betere buurt en goede voorzieningen, zegt drs. Frank Wassenberg, senior onderzoeker stedelijke vernieuwing van woonwijken van OTB. “De gemeente zal ook wat moeten doen aan de veiligheid, de drugsoverlast, zorgen dat het vuilnis wordt opgehaald, enzovoort. Alleen dan is er een kans dat meer woonblokken worden verbeterd en de hele buurt er bovenop komt. Mensen nemen nu een groot risico; ze willen over tien jaar hun huis weer kunnen doorverkopen.”

Met Spangen kan hetzelfde gebeuren als in de Amsterdamse wijken de Jordaan en de Pijp is gebeurd en in het Westerkwartier in Delft. Wassenberg: “Die wijken waren vroeger ook slecht. Door particulieren te laten investeren komen zulke wijken er weer bovenop. Gentrification noemen we dat. Mensen kopen oude woningen met architectonische waarde en knappen ze op. De huizen waar het in Spangen om gaat, zijn vooroorlogse woningen. Die zijn zeer gewild, dus dat is alvast een voordeel voor het slagen van het project. Maar dan moet ook de rest van de buurt worden aangepakt.”

De gemeente Rotterdam geeft de huizen weg in de strijd tegen verpaupering van de wijk Spangen. Hoe ver mag de overheid gaan met dit soort initiatieven om de samenstelling van een wijk te beïnvloeden? Boelhouwer: “In de jaren tachtig verkocht de regering in Engeland woningen met kortingen van tachtig procent. Dat gaat te ver, vind ik. Maar dit Rotterdamse initiatief niet: het voorkomt dat armoede zich concentreert. Je wilt geen Amerikaanse toestanden zoals getto’s in Nederland.” (IL)

Een opmerkelijk initiatief, constateert prof.dr. Peter Boelhouwer, wetenschappelijk directeur van het onderzoeksinstituut op het gebied van wonen, bouwen en de gebouwde omgeving OTB desgevraagd. “Als het slaagt heeft de gemeente koopkrachtige huishoudens in de wijk en zal dit het begin zijn van een wijk met een evenwichtige samenstelling.”

Strategisch vindt Boelhouwer het een slimme zet van de gemeente. “Het is een interessant experiment om mensen aan de buurt te binden. Nu trekken mensen weg uit Spangen zodra ze de kans krijgen.”

De gemeente geeft de huizen niet zomaar weg: deelnemers moeten tussen de 90- en 210 duizend euro investeren, gezamenlijk de buitenkant renoveren en de riolering moet worden vernieuwd.

Met deze eisen en begeleiding vanuit de gemeente denkt Boelhouwer dat dit initiatief kans van slagen heeft, ook omdat eerdere koopprojecten in Rotterdamse probleembuurten zijn geslaagd. “Maar het is een behoorlijk risico. Als de buurt zo slecht blijft, krijg je dat geld niet terug. In de Diamantbuurt in Amsterdam is onlangs een gezin weggepest. Als huurder kun je je koffers pakken, maar als koper nauwelijks, want dan zit je met een onverkoopbaar huis.”

Voorwaarde voor het slagen van het project is dan ook dat de gemeente Rotterdam investeert in een betere buurt en goede voorzieningen, zegt drs. Frank Wassenberg, senior onderzoeker stedelijke vernieuwing van woonwijken van OTB. “De gemeente zal ook wat moeten doen aan de veiligheid, de drugsoverlast, zorgen dat het vuilnis wordt opgehaald, enzovoort. Alleen dan is er een kans dat meer woonblokken worden verbeterd en de hele buurt er bovenop komt. Mensen nemen nu een groot risico; ze willen over tien jaar hun huis weer kunnen doorverkopen.”

Met Spangen kan hetzelfde gebeuren als in de Amsterdamse wijken de Jordaan en de Pijp is gebeurd en in het Westerkwartier in Delft. Wassenberg: “Die wijken waren vroeger ook slecht. Door particulieren te laten investeren komen zulke wijken er weer bovenop. Gentrification noemen we dat. Mensen kopen oude woningen met architectonische waarde en knappen ze op. De huizen waar het in Spangen om gaat, zijn vooroorlogse woningen. Die zijn zeer gewild, dus dat is alvast een voordeel voor het slagen van het project. Maar dan moet ook de rest van de buurt worden aangepakt.”

De gemeente Rotterdam geeft de huizen weg in de strijd tegen verpaupering van de wijk Spangen. Hoe ver mag de overheid gaan met dit soort initiatieven om de samenstelling van een wijk te beïnvloeden? Boelhouwer: “In de jaren tachtig verkocht de regering in Engeland woningen met kortingen van tachtig procent. Dat gaat te ver, vind ik. Maar dit Rotterdamse initiatief niet: het voorkomt dat armoede zich concentreert. Je wilt geen Amerikaanse toestanden zoals getto’s in Nederland.” (IL)

Editor Redactie

Do you have a question or comment about this article?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.