In een glazen doos, diep in de kelder van bouwkunde, zitten drie studentes opgesloten voor hun afstudeeronderzoek bij bouwfysica. Al maandenlang. Een doorsnee afstudeeronderzoek duurt daar veertien maanden.
Studente Michèle Sanders moet er nog acht. Een klein dood kerstboompje symboliseert de leefbaarheid in het hok. ,,Hij was al dood toen hij binnenkwam”, verontschuldigt studiegenote Ellen Granneman zich.
De glazen doos, nu afstudeeratelier, is verstoken van daglicht en frisse lucht. Niet ideaal dus, maar de afstudeerders hebben geen keuze. Ze doen onderzoek op het gebied van bouwfysica. Daarbij zijn computers onontbeerlijk. Thuis werken is geen optie, want de software die ze daarvoor nodig hebben heeft een licentie. Bovendien is een atelier een goed middel om met lotgenoten in contact te komen.
Tijdens practica moeten de studenten hun atelier vrijmaken, gemiddeld twee à drie weken per blok. Dan moeten ze zich zonder computer behelpen. ,,Dat is lastig. De vorige keer was dat vlak voor mijn tweede peiling. Toen mocht ik bij hoge uitzondering en na lang gezeur toch met mijn computer in een hoekje zitten”, klaagt Floor Stikkelorum. ,,En je mocht niets zeggen”, vult Sanders aan.
,,We hebben al geprobeerd om een ander atelier te krijgen. Al vijf jaar lang sturen afstudeerders brieven, naar de onderwijsadministratie, de afstudeercoördinator, de TU-ombudsman, de decaan en klachtencoördinator”, aldus Stikkelorum. Hun smeekbede lijkt eindelijk succes te hebben. Nog voor de zomer wordt waarschijnlijk een nieuw atelier op de zevende verdieping geopend. Te laat voor Floor Stikkelorum, want ze is bijna klaar.
Het enige zonlicht dat naar binnen zou kunnen schijnen wordt meestal geblindeerd met lamellen. Boosdoener is de zonnesimulator naast het atelier. Die wordt gebruikt voor proeven met maquettes om de lichtinval bij gebouwen te analyseren. Extra daglicht is daarbij uit den boze. Stikkelorum: ,,We hebben een keer demonstratief de lamellen allemaal opengedaan, maar zo gauw de proeven weer begonnen moesten ze weer dicht.”
De ARBO-richtlijnen kennen de dames niet exact. Sanders: ,,Volgens mij mag je officieel maar twee uur achter elkaar in een ruimte zonder daglicht werken. Of mag het langer? Dat halen we makkelijk.”
In een glazen doos, diep in de kelder van bouwkunde, zitten drie studentes opgesloten voor hun afstudeeronderzoek bij bouwfysica. Al maandenlang. Een doorsnee afstudeeronderzoek duurt daar veertien maanden. Studente Michèle Sanders moet er nog acht. Een klein dood kerstboompje symboliseert de leefbaarheid in het hok. ,,Hij was al dood toen hij binnenkwam”, verontschuldigt studiegenote Ellen Granneman zich.
De glazen doos, nu afstudeeratelier, is verstoken van daglicht en frisse lucht. Niet ideaal dus, maar de afstudeerders hebben geen keuze. Ze doen onderzoek op het gebied van bouwfysica. Daarbij zijn computers onontbeerlijk. Thuis werken is geen optie, want de software die ze daarvoor nodig hebben heeft een licentie. Bovendien is een atelier een goed middel om met lotgenoten in contact te komen.
Tijdens practica moeten de studenten hun atelier vrijmaken, gemiddeld twee à drie weken per blok. Dan moeten ze zich zonder computer behelpen. ,,Dat is lastig. De vorige keer was dat vlak voor mijn tweede peiling. Toen mocht ik bij hoge uitzondering en na lang gezeur toch met mijn computer in een hoekje zitten”, klaagt Floor Stikkelorum. ,,En je mocht niets zeggen”, vult Sanders aan.
,,We hebben al geprobeerd om een ander atelier te krijgen. Al vijf jaar lang sturen afstudeerders brieven, naar de onderwijsadministratie, de afstudeercoördinator, de TU-ombudsman, de decaan en klachtencoördinator”, aldus Stikkelorum. Hun smeekbede lijkt eindelijk succes te hebben. Nog voor de zomer wordt waarschijnlijk een nieuw atelier op de zevende verdieping geopend. Te laat voor Floor Stikkelorum, want ze is bijna klaar.
Het enige zonlicht dat naar binnen zou kunnen schijnen wordt meestal geblindeerd met lamellen. Boosdoener is de zonnesimulator naast het atelier. Die wordt gebruikt voor proeven met maquettes om de lichtinval bij gebouwen te analyseren. Extra daglicht is daarbij uit den boze. Stikkelorum: ,,We hebben een keer demonstratief de lamellen allemaal opengedaan, maar zo gauw de proeven weer begonnen moesten ze weer dicht.”
De ARBO-richtlijnen kennen de dames niet exact. Sanders: ,,Volgens mij mag je officieel maar twee uur achter elkaar in een ruimte zonder daglicht werken. Of mag het langer? Dat halen we makkelijk.”
Comments are closed.