,,We hadden het zo goed geregeld; alle ochtendkranten hadden we en voor vier gulden kon je zoveel ontbijten als je wilde. Maar er kwam bijna niemand opdagen.
Kennelijk viel de overlast wel mee.” De beheerder van de bar in hotel Sebastiaansbrug is nog steeds verbaasd als ze het heeft over de noodvoorzieningen voor de bewoners van studentencomplex Gimmie Shelter, tijdens het heien voor de nieuwe TU-bibliotheek.
Een zonnige maandagmiddag halverwege juni. Achter de Aula wordt wat zand verplaatst en wat beton gestort. De Gimmie Shelter lijkt uitgestorven. Enkele balkondeuren staan open en vanuit een nooduitgang kijkt een bewoner van blok één direct neer op het bouwterrein van de nieuwe bibliotheek. De heimachines zijn weg en de grootste overlast van de bouw is voor de omwonenden voorbij.
Een bouwopzichter vertelt dat het een enorme herrie heeft gegeven: ,,Gelukkig bleken de trillingen in het gebouw van Technische Natuurkunde dusdanig mee te vallen dat we de hele dag door konden heien. Hierdoor draaiden we meer productie en was het heien twee weken eerder klaar dan gepland.”
Twee weken ellende minder, maar dan wel de hele dag door, voor de studenten van Gimmie Shelter. Die waren nogal te hoop gelopen tegen het heien, omdat ze vreesden voor de harde schijven van computers. Slapen of studeren na zeven uur ‘s ochtends achtten zij ook niet meer echt mogelijk. Dat zou nog overkomelijk zijn, vinden ze, als niet een aantal van hen direct na alle overlast moet vertrekken.
Woningbouwstichting DUWO kwam met een doekje voor het bloeden. Samen met de TU werd vervangende studie- en eventuele slaapruimte gezocht. Directeur J.J. Benschop van DUWO vindt het niet minder dan de plicht van de woningbouwvereniging: ,,Het kostte ons veel geld, we wilden echter de mensen goed opvangen. Daarom lieten we in hotel Sebastiaansbrug iedere ochtend een ontbijt verzorgen en was een studeerruimte ingericht. We hadden als het ware een tweede huiskamer voor die mensen gemaakt. Als ze wilden en als er ruimte was, konden ze zelfs blijven slapen.” Om daar vervolgens een beetje teleurgesteld aan toe te voegen: ,,De eerste week zijn er slechts drie mensen geweest en de periode daarna nog eens twee. We zijn er dus maar mee gestopt.”
Volgens de nestor van Gimmie Shelter, Justus Tomlow, was de overlast van de heimachines aanzienlijk maar hadden de meeste studenten zelf iets geregeld om de tijd door te komen. ,,Iedereen die z’n brieven leest, wist dat men bij hotel Sebastiaansbrug terecht kon. Dat er vrijwel niemand gebruik van heeft gemaakt, is jammer. DUWO heeft het zelf aangeboden en dat wisten we te waarderen. Dat ze er eerder mee gestopt zijn vind ik begrijpelijk.”
Comments are closed.