De officiële reden van de gemeente Delft voor de afwijzing van het kunstwerk ‘Modify, Regulate, Shift’ van Jan van Grunsven is dat het ‘te bepalend en niet passend’ werd bevonden.
Woordvoerder Pieter Boone van de Dienst Stads Ontwikkeling zegt dat de dienst pas na de zomer vorig jaar voor het eerst van Jan van Grunsven hoorde, terwijl deze al vanaf februari bezig was met de opdracht.
Over de opdracht zegt hij: ,,Het idee van onze nieuwe informatiezuil kreeg geen steun in het overleg met de kunstenaar en de kunstcommissie. Daarop hebben we Van Grunsven gevraagd op welke wijze hij dan wél zou willen meewerken. Het duurde erg lang voordat we het eerste concept kregen. Te lang, naar mijn mening.”
Het concept van Van Grunsven was volgens de gemeente goed, maar het ontbrak aan gedetailleerde onderbouwing. Inmiddels ging het stedenbouw- en verkeerskundig ontwerpproces voor het nieuwe plein gewoon door. Boone: ,,We hebben Van Grunsven meerdere malen tot spoed gemaand, omdat hij maar in het ontwerpstadium bleef hangen. Na een half jaar was hij nog bezig met zijn concept. En zijn planning is tenslotte wel ondergeschikt aan die van het totale project met alle lopende procedures.”
In de tussentijd werden de gemeentelijke plannen op onderdelen aangepast aan de eisen en wensen van belanghebbenden. Volgens Boone werd de kunstenaar daar wel degelijk in betrokken: ,,Op een gegeven moment hadden we een idee over de verlichting van het plein. Van Grunsven is gevraagd om daarover mee te denken binnen zijn eigen concept, maar het werd niet opgepikt; hij is té zelfstandig met zijn eigen, autonome proces doorgegaan. Hij kon zijn ideeën niet specificeren en begon zich tenslotte in te dekken met beschuldigingen dat wij geen uitsluitsel konden geven over juridische en technische zaken. Hij begon ernstig uit de pas te lopen in vergelijking met onze plannen.”
Van Grunsven kwam met een tweede ontwerp op een moment dat onderdelen van het plein al besteksgereed gemaakt werden. Volgens Boone kreeg de gemeente een gedeeltelijk nieuw plan van de kunstenaar, terwijl zij had gevraagd om concretisering van de voorstellen. Die ideeën konden dus niet meer verwerkt worden. ,,Daarnaast vonden wij het een inhoudelijke verzwakking van het eerste voorstel”, zegt Boone. ,,Daar kwam nog eens bij dat de uitvoerbaarheid van dergelijke plannen erg kostbaar is. Op zijn vraag hoeveel geld wij voor de kunstopdracht hadden uitgetrokken, zei ik hem dat het om een cadeau van de TU ging; nul komma nul dus.” Boone verwijt de kunstenaar een niet-zakelijke taakopvatting, noemt het zelfs wereldvreemd. ,,Toen hij in een zeer laat stadium kwam met totaal nieuwe elementen, verweet hij ons dat we onze plannen steeds wijzigden. Kortom: het kwam allemaal te laat. Hier konden we gewoon niet mee door gaan. Tot het eind hebben we niet precies geweten hoe de kunstenaar zijn plannen precies uitgewerkt zou willen zien. We konden hier nu eenmaal niet op blijven wachten.”
De officiële reden van de gemeente Delft voor de afwijzing van het kunstwerk ‘Modify, Regulate, Shift’ van Jan van Grunsven is dat het ‘te bepalend en niet passend’ werd bevonden. Woordvoerder Pieter Boone van de Dienst Stads Ontwikkeling zegt dat de dienst pas na de zomer vorig jaar voor het eerst van Jan van Grunsven hoorde, terwijl deze al vanaf februari bezig was met de opdracht.
Over de opdracht zegt hij: ,,Het idee van onze nieuwe informatiezuil kreeg geen steun in het overleg met de kunstenaar en de kunstcommissie. Daarop hebben we Van Grunsven gevraagd op welke wijze hij dan wél zou willen meewerken. Het duurde erg lang voordat we het eerste concept kregen. Te lang, naar mijn mening.”
Het concept van Van Grunsven was volgens de gemeente goed, maar het ontbrak aan gedetailleerde onderbouwing. Inmiddels ging het stedenbouw- en verkeerskundig ontwerpproces voor het nieuwe plein gewoon door. Boone: ,,We hebben Van Grunsven meerdere malen tot spoed gemaand, omdat hij maar in het ontwerpstadium bleef hangen. Na een half jaar was hij nog bezig met zijn concept. En zijn planning is tenslotte wel ondergeschikt aan die van het totale project met alle lopende procedures.”
In de tussentijd werden de gemeentelijke plannen op onderdelen aangepast aan de eisen en wensen van belanghebbenden. Volgens Boone werd de kunstenaar daar wel degelijk in betrokken: ,,Op een gegeven moment hadden we een idee over de verlichting van het plein. Van Grunsven is gevraagd om daarover mee te denken binnen zijn eigen concept, maar het werd niet opgepikt; hij is té zelfstandig met zijn eigen, autonome proces doorgegaan. Hij kon zijn ideeën niet specificeren en begon zich tenslotte in te dekken met beschuldigingen dat wij geen uitsluitsel konden geven over juridische en technische zaken. Hij begon ernstig uit de pas te lopen in vergelijking met onze plannen.”
Van Grunsven kwam met een tweede ontwerp op een moment dat onderdelen van het plein al besteksgereed gemaakt werden. Volgens Boone kreeg de gemeente een gedeeltelijk nieuw plan van de kunstenaar, terwijl zij had gevraagd om concretisering van de voorstellen. Die ideeën konden dus niet meer verwerkt worden. ,,Daarnaast vonden wij het een inhoudelijke verzwakking van het eerste voorstel”, zegt Boone. ,,Daar kwam nog eens bij dat de uitvoerbaarheid van dergelijke plannen erg kostbaar is. Op zijn vraag hoeveel geld wij voor de kunstopdracht hadden uitgetrokken, zei ik hem dat het om een cadeau van de TU ging; nul komma nul dus.” Boone verwijt de kunstenaar een niet-zakelijke taakopvatting, noemt het zelfs wereldvreemd. ,,Toen hij in een zeer laat stadium kwam met totaal nieuwe elementen, verweet hij ons dat we onze plannen steeds wijzigden. Kortom: het kwam allemaal te laat. Hier konden we gewoon niet mee door gaan. Tot het eind hebben we niet precies geweten hoe de kunstenaar zijn plannen precies uitgewerkt zou willen zien. We konden hier nu eenmaal niet op blijven wachten.”
Comments are closed.