Technische Aardwetenschappen heeft de grootste verbouwing uit haar geschiedenis achter de rug. De facelift, voordat men definitief naar Civiele Techniek verhuist, was niet onomstreden.
Toch was hij noodzakelijk, meent vice-decaan prof.ir. Van Kruijsdijk. ,,We kunnen nu voor het eerst indruk maken op de fondsengevers.” Reden voor een feestje, afgelopen dinsdag.
,,Twintig jaar geleden stond ik hier ook voor de klas, maar toen was de opkomst lang niet zo hoog als nu”, spreekt collegevoorzitter De Voogd de volle collegezaal toe. De woorden refereren aan zijn docentschap aan de toenmalige mijnbouw-faculteit. Hij spreekt ze met weemoed uit. Hij luistert later op de avond aandachtig naar de uitleg bij de rondleiding van Van Kruijsdijk. ,,Knap staaltje huisvlijt”, merkt de cvb-voorzitter op. De eerste etage heeft een ware metamorfose ondergaan. Het linoleum en tapijt van de vloer ruiken nog nieuw en de meubels lijken zo van de bekende Zweedse woonwinkel te komen. De muren zijn mintgroen geschilderd. Een nieuw telefoon- en computernetwerk maken het beeld van een modern kantoor in een oud gebouw compleet.
Oud-hoogleraar wiskunde en gouden erelid van de ‘Mijnbouwkundige Vereeniging’ prof.dr. Duparc vindt het resultaat zeer geslaagd, maar vraagt zich vertwijfeld af: ,,Waren hier niet ooit de recepties?” Even daarvoor vroeg De Voogd op dezelfde plek waar de fossielen gebleven waren. ,,Bedoelde hij de mensen of de stenen?”, vraagt de 80-jarige emeritus in spijkerbroek. Duparc hoopt, een beetje tegen beter weten in, dat de subfaculteit aan de Mijnbouwstraat blijft.
De verbouwing verliep niet geruisloos. ,,Medewerkers moesten maandenlang in het stof en de lawaai werken. Het leek hier wel een mijn”, grapt De Voogd. En ook in figuurlijke zin deed de verbouwing heel wat stof opwaaien. ,,In het begin heeft een aantal personen tegen de schenen geschopt van de mensen die zich inzetten voor de verbouwing”, zegt Van Kruijsdijk zichtbaar teleurgesteld. ,,Ik hoop dat ze hun excuses daarvoor aanbieden.”
Over één ding zijn de aanwezigen het eens: TA mag niet verdwijnen. Als het aan De Voogd ligt zal dat niet gebeuren. ,,Deze kleine gemeenschap heeft grote bestuurders voortgebracht”, meent De Voogd. Hij noemt Van Kruijsdijk en decaan Dalmijn. ,,Het cvb houdt deze sub-faculteit nauwlettend in de gaten. Al is het alleen maar uit warme genegenheid.”
,,Twintig jaar geleden stond ik hier ook voor de klas, maar toen was de opkomst lang niet zo hoog als nu”, spreekt collegevoorzitter De Voogd de volle collegezaal toe. De woorden refereren aan zijn docentschap aan de toenmalige mijnbouw-faculteit. Hij spreekt ze met weemoed uit. Hij luistert later op de avond aandachtig naar de uitleg bij de rondleiding van Van Kruijsdijk. ,,Knap staaltje huisvlijt”, merkt de cvb-voorzitter op. De eerste etage heeft een ware metamorfose ondergaan. Het linoleum en tapijt van de vloer ruiken nog nieuw en de meubels lijken zo van de bekende Zweedse woonwinkel te komen. De muren zijn mintgroen geschilderd. Een nieuw telefoon- en computernetwerk maken het beeld van een modern kantoor in een oud gebouw compleet.
Oud-hoogleraar wiskunde en gouden erelid van de ‘Mijnbouwkundige Vereeniging’ prof.dr. Duparc vindt het resultaat zeer geslaagd, maar vraagt zich vertwijfeld af: ,,Waren hier niet ooit de recepties?” Even daarvoor vroeg De Voogd op dezelfde plek waar de fossielen gebleven waren. ,,Bedoelde hij de mensen of de stenen?”, vraagt de 80-jarige emeritus in spijkerbroek. Duparc hoopt, een beetje tegen beter weten in, dat de subfaculteit aan de Mijnbouwstraat blijft.
De verbouwing verliep niet geruisloos. ,,Medewerkers moesten maandenlang in het stof en de lawaai werken. Het leek hier wel een mijn”, grapt De Voogd. En ook in figuurlijke zin deed de verbouwing heel wat stof opwaaien. ,,In het begin heeft een aantal personen tegen de schenen geschopt van de mensen die zich inzetten voor de verbouwing”, zegt Van Kruijsdijk zichtbaar teleurgesteld. ,,Ik hoop dat ze hun excuses daarvoor aanbieden.”
Over één ding zijn de aanwezigen het eens: TA mag niet verdwijnen. Als het aan De Voogd ligt zal dat niet gebeuren. ,,Deze kleine gemeenschap heeft grote bestuurders voortgebracht”, meent De Voogd. Hij noemt Van Kruijsdijk en decaan Dalmijn. ,,Het cvb houdt deze sub-faculteit nauwlettend in de gaten. Al is het alleen maar uit warme genegenheid.”
Comments are closed.