Firebirds kampioen, maar nog niet helemaal

Helemaal volgens plan verliep het slot van de competitie niet, voor Firebirds. Met nog drie duels te gaan leek de Delftse ploeg aan drie punten (één zege en één gelijkspel) genoeg te hebben om zich, voor de tweede keer in drie seizoenen, kampioen te mogen noemen van de studentencompetitie. Maar vorige week, tegen de Slapping Studs in Enschede, ging het al mis.

“Een drama”, vertelt aanvoerder Martijn Sollman die vanwege een schouderblessure verstek liet gaan in Twente. “We stonden met 5-1 achter, kwamen terug tot 5-5 en verloren toch nog met 6-5.” Nog geen vuiltje aan de lucht, als er in het dubbelprogramma van afgelopen weekend minstens drie punten gehaald zouden worden. Zaterdag wachtte de Delftenaren in hun thuishal te Leiden de Buccaneers uit Utrecht. In theorie een concurrent, maar met nog zoveel in te halen wedstrijden voor de boeg, dat daar eigenlijk geen rekening mee werd gehouden.

Na een gelijkopgaande eerste periode (2-2), nam de thuisploeg in het tweede part afstand van de Utrechtenaren (4-2). De bezoekers kwamen nog voor de break terug tot 4-3 en bogen de achterstand in de derde periode om naar een 4-5 zege. “Een domper”, aldus Sollman. “We speelden met de beste twee lijnen, omdat iedereen heel graag kampioen wil worden. We zijn er keihard voor gegaan, maar zij waren gewoon te goed.” Pikant detail was dat de Delftenaren hun tweede keeper hadden uitgeleend aan de tegenstander, die zonder doelman naar Leiden was afgereisd. “Die heeft gewoon goed gekeept.”

Het gevolg was dat Firebirds bij winst op laagvlieger Icehawks Eindhoven, een dag later in dezelfde Leidse hal, zich hooguit officieus kampioen zou kunnen noemen. Een grote schare supporters, inclusief dweilorkest, had zich de moeite getroost om naar Leiden af te reizen ter ondersteuning. Ook op het ijs trad Firebirds op volle sterkte aan. “Wij hadden vier volle lijnen bij ons, dat wil zeggen vier complete veldbezettingen die elkaar kunnen afwisselen.”

Het verschil werd pas gemaakt in de derde periode, waarin de Deftenaren, die in de beginfase met 0-1 achterkwamen, van 1-1 uitliepen naar een 4-1 zege. Na het eindsignaal vielen de spelers elkaar opgelucht in de armen en werd er een vroegtijdig feestje gevierd. Het formele kampioenschap kan de nu uitgespeelde Firebirds slechts ontgaan als de Buccaneers zijn drie nog af te werken duels allemaal wint met in totaal minstens vijftien doelpunten verschil. Dat lijkt, praktisch gezien, een klein wonder en dus ging het bier al op het ijs gretig rond.

Sollman kijkt hoe dan ook terug op een geslaagd seizoen. “Als team zijn we een stuk hechter geworden. We hadden er aardig wat nieuwe jongens bij. Ik vind dat we een superprestatie hebben neergezet.” Of Firebirds, indien daadwerkelijk kampioen, in de hogere NSHL-studentencompetitie gaat spelen is ongewis. “Dat is een beetje aan de bond. Dit seizoen zouden de twee studentenleagues samengevoegd worden, maar daar waren de betere teams tegen. Op tweede paasdag is het NSK in Dordrecht. Daar willen we ook graag een prijsje pakken. En volgend jaar willen we natuurlijk heel graag kampioen worden, want dan bestaan we vijf jaar.”

Helemaal volgens plan verliep het slot van de competitie niet, voor Firebirds. Met nog drie duels te gaan leek de Delftse ploeg aan drie punten (één zege en één gelijkspel) genoeg te hebben om zich, voor de tweede keer in drie seizoenen, kampioen te mogen noemen van de studentencompetitie. Maar vorige week, tegen de Slapping Studs in Enschede, ging het al mis.

“Een drama”, vertelt aanvoerder Martijn Sollman die vanwege een schouderblessure verstek liet gaan in Twente. “We stonden met 5-1 achter, kwamen terug tot 5-5 en verloren toch nog met 6-5.” Nog geen vuiltje aan de lucht, als er in het dubbelprogramma van afgelopen weekend minstens drie punten gehaald zouden worden. Zaterdag wachtte de Delftenaren in hun thuishal te Leiden de Buccaneers uit Utrecht. In theorie een concurrent, maar met nog zoveel in te halen wedstrijden voor de boeg, dat daar eigenlijk geen rekening mee werd gehouden.

Na een gelijkopgaande eerste periode (2-2), nam de thuisploeg in het tweede part afstand van de Utrechtenaren (4-2). De bezoekers kwamen nog voor de break terug tot 4-3 en bogen de achterstand in de derde periode om naar een 4-5 zege. “Een domper”, aldus Sollman. “We speelden met de beste twee lijnen, omdat iedereen heel graag kampioen wil worden. We zijn er keihard voor gegaan, maar zij waren gewoon te goed.” Pikant detail was dat de Delftenaren hun tweede keeper hadden uitgeleend aan de tegenstander, die zonder doelman naar Leiden was afgereisd. “Die heeft gewoon goed gekeept.”

Het gevolg was dat Firebirds bij winst op laagvlieger Icehawks Eindhoven, een dag later in dezelfde Leidse hal, zich hooguit officieus kampioen zou kunnen noemen. Een grote schare supporters, inclusief dweilorkest, had zich de moeite getroost om naar Leiden af te reizen ter ondersteuning. Ook op het ijs trad Firebirds op volle sterkte aan. “Wij hadden vier volle lijnen bij ons, dat wil zeggen vier complete veldbezettingen die elkaar kunnen afwisselen.”

Het verschil werd pas gemaakt in de derde periode, waarin de Deftenaren, die in de beginfase met 0-1 achterkwamen, van 1-1 uitliepen naar een 4-1 zege. Na het eindsignaal vielen de spelers elkaar opgelucht in de armen en werd er een vroegtijdig feestje gevierd. Het formele kampioenschap kan de nu uitgespeelde Firebirds slechts ontgaan als de Buccaneers zijn drie nog af te werken duels allemaal wint met in totaal minstens vijftien doelpunten verschil. Dat lijkt, praktisch gezien, een klein wonder en dus ging het bier al op het ijs gretig rond.

Sollman kijkt hoe dan ook terug op een geslaagd seizoen. “Als team zijn we een stuk hechter geworden. We hadden er aardig wat nieuwe jongens bij. Ik vind dat we een superprestatie hebben neergezet.” Of Firebirds, indien daadwerkelijk kampioen, in de hogere NSHL-studentencompetitie gaat spelen is ongewis. “Dat is een beetje aan de bond. Dit seizoen zouden de twee studentenleagues samengevoegd worden, maar daar waren de betere teams tegen. Op tweede paasdag is het NSK in Dordrecht. Daar willen we ook graag een prijsje pakken. En volgend jaar willen we natuurlijk heel graag kampioen worden, want dan bestaan we vijf jaar.”