Je wilt iets weten en moet het snel kunnen eten. Het nieuwe wetenschapsblad Quest lijkt op deze fastfoodbehoefte in te willen springen met ‘veel lees- en kijkplezier’ zoals de hoofdredactrice schrijft.
/strong>
Quest lijkt een weloverwogen vuller van een gat in de markt. Een kennisblad, met iets meer rimpels dan Kijk, ingericht op de internetgeneratie die op geen enkele pagina de indruk krijgt dat hij veel moet lezen. De vormgeving lijkt daardoor een beetje op een beeldbibliotheek na een Palestijnse aanslag. Maar effectief is het wel.
Veel plaatjesrubrieken vullen de pagina’s met van die lekker korte stukjes tekst. Zoals over oorlogsfotograaf Capa’s werk. ‘Hier huilt een jonge Vietnamese vrouw met haar kinderen bij het graf van haar overleden man.’ Je weet meteen wat er gebeurt op naastgelegen foto en meer wil je toch niet weten. Anders koop je Capa’s boek wel. Volgende verhaal.
Het ‘huis van de toekomst’, gebouwd vlakbij de Amsterdamse voetbaltempel Arena. Boven de kop ‘Een goed gesprek met de koelkast’ staat een hoopgevend ‘kort’, dat evengoed boven elke pagina had kunnen staan.
Wat volgt zijn twee alineaatjes met tekst over futuristische apparaten, een cartoon en een paar snelle aanvullend rubriekjes en de bladzijden zitten alweer vol. Zelfs de verderop gelegen ‘grote verhalen’ zijn allemaal opgeknipt in hapklare themastukjes die de sciencefiction niet uit de weg gaan, en die de notoire www’er op zijn wenken bedienen.
De mens van de toekomst is kaal en krijgt mogelijk zonnecelharen om zijn hoofd warm of juist koel te houden. Vliegtuigen morfen en de vliegtuigbouw kan afkijken bij de levende wereld.
Quest lijkt de zware term ‘wetenschap’ bewust van de cover te hebben gelaten, anders dan het voormalige Natuur en Techniek, dat op een onbewaakt moment besloot de term wetenschap aan de titel toe te voegen. Natuur? Je zou je eens kunnen vergissen.
Quest heeft geen hoogdravende wetenschappelijke pretenties, geen vijf pagina’s interview met een sprekende pop en geeft gewoon antwoord aan ‘jonge gezonde knapen’ als u en ik, de doelgroep, die houden van weetjes. Als de redactie dat weet door te zetten in de komende nummers is Quest een aanwinst.
Je wilt iets weten en moet het snel kunnen eten. Het nieuwe wetenschapsblad Quest lijkt op deze fastfoodbehoefte in te willen springen met ‘veel lees- en kijkplezier’ zoals de hoofdredactrice schrijft.
Quest lijkt een weloverwogen vuller van een gat in de markt. Een kennisblad, met iets meer rimpels dan Kijk, ingericht op de internetgeneratie die op geen enkele pagina de indruk krijgt dat hij veel moet lezen. De vormgeving lijkt daardoor een beetje op een beeldbibliotheek na een Palestijnse aanslag. Maar effectief is het wel.
Veel plaatjesrubrieken vullen de pagina’s met van die lekker korte stukjes tekst. Zoals over oorlogsfotograaf Capa’s werk. ‘Hier huilt een jonge Vietnamese vrouw met haar kinderen bij het graf van haar overleden man.’ Je weet meteen wat er gebeurt op naastgelegen foto en meer wil je toch niet weten. Anders koop je Capa’s boek wel. Volgende verhaal.
Het ‘huis van de toekomst’, gebouwd vlakbij de Amsterdamse voetbaltempel Arena. Boven de kop ‘Een goed gesprek met de koelkast’ staat een hoopgevend ‘kort’, dat evengoed boven elke pagina had kunnen staan.
Wat volgt zijn twee alineaatjes met tekst over futuristische apparaten, een cartoon en een paar snelle aanvullend rubriekjes en de bladzijden zitten alweer vol. Zelfs de verderop gelegen ‘grote verhalen’ zijn allemaal opgeknipt in hapklare themastukjes die de sciencefiction niet uit de weg gaan, en die de notoire www’er op zijn wenken bedienen.
De mens van de toekomst is kaal en krijgt mogelijk zonnecelharen om zijn hoofd warm of juist koel te houden. Vliegtuigen morfen en de vliegtuigbouw kan afkijken bij de levende wereld.
Quest lijkt de zware term ‘wetenschap’ bewust van de cover te hebben gelaten, anders dan het voormalige Natuur en Techniek, dat op een onbewaakt moment besloot de term wetenschap aan de titel toe te voegen. Natuur? Je zou je eens kunnen vergissen.
Quest heeft geen hoogdravende wetenschappelijke pretenties, geen vijf pagina’s interview met een sprekende pop en geeft gewoon antwoord aan ‘jonge gezonde knapen’ als u en ik, de doelgroep, die houden van weetjes. Als de redactie dat weet door te zetten in de komende nummers is Quest een aanwinst.
Comments are closed.