Familiezaken

Ik heb in Utrecht een jaar hbo civiele techniek gestudeerd. Met mijn propedeuse kon ik naar een TU. Naar Delft, want in Twente heb je geen bouwkunde en in Eindhoven mis je het studentenleven. Dat is hier wel. En Delft staat goed aangeschreven. Dat heb ik zelf uitgezocht en ik wist het van mijn broer en zus.

Van druk om te kiezen voor Delft was geen sprake. Mijn moeder zegt altijd: als je maar gelukkig bent. Lilian vond dat ik voor mezelf, voor mijn toekomst moest kiezen. Ik ben ook bewust lid van een andere vereniging. Lilian zit bij het corps, ik bij Virgiel.

Vooraf dacht ik dat we elkaar vaak zouden zien, maar dat gebeurt niet. We spreken soms af om samen te eten. Bij elkaar binnenlopen doen we nooit; dan loop je elkaar toch mis. Wel spreken we af om samen naar mijn ouders te gaan. En we zien elkaar op het werk. Voor Team Robin geven we op middelbare scholen voorlichting over de TU.

Ik vind het af en toe handig familie op de TU te hebben. Als ik iets niet snap, kunnen Reinier en Lilian het uitleggen. Ze studeren iets anders, maar onze technische bagage is hetzelfde.” (EH)

Naam: Lilian Maat (23)

Functie: Masterstudent technische bestuurskunde bij Techniek, Bestuur en Management

Familierelatie: Zus van Christiaan Maat

“Ik wilde geneeskunde doen en moest een tweede keus hebben, maar kon niet goed kiezen. Ik wilde iets breeds waarmee je wat kunt betekenen voor mensen en de wereld. Pas laat zag ik dat de studie TB bestond. Dat leek me leuk.

Ik werd uitgeloot voor geneeskunde, dus werd het TBM. Daarvoor moest ik naar Delft, maar ik wílde ook naar Delft. Mijn ouders hebben me heel vrij gelaten; ze hebben ons voor het uitzoeken van een studie overal mee naartoe genomen.

Ik kom Christiaan soms tegen. Gisteren nog op de fiets. Hij ging naar tennis; ik naar huis. Soms zien we elkaar op een feestje. Dat is dan wel leuk, want onze levens zijn nogal gescheiden: andere studentenvereniging, andere faculteit, andere weekindeling. We zijn ook niet goed in afspreken. Dat moeten we vaker doen; alleen zijn we allebei bezige bijtjes. Maar onze band is goed. Als ik plan om naar pappa en mamma in Utrecht te gaan, sms ik hem. Of hij ook gaat.

Familie hebben op de TU is eerder leuk dan handig. Als Christiaan het ergens over heeft – zoals Virgiel of de faculteitsstudentenraad – dan weet ik wat het is. En we kunnen overleggen wie de stad in gaat voor een gezamenlijk cadeautje.”