De campus is een hindernisbaan voor rolstoelrijders. Elke dag is het een uitdaging om overal te komen. Goed voor je logistieke inzicht, vindt ir. Karin Hoetmer nu.
De steile stoepjes in het Mekelpark dreigen de rolstoel om te kieperen, in het gebouw van Civiele Techniek en Geowetenschappen zijn de halve verdiepingen onneembaar, en de halve verdiepingen bij Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek & Technische Materiaalwetenschappen zijn weliswaar bereikbaar met de lift, maar je moet wel weten welke lift.
Werktuigbouwkundig ingenieur Karin Hoetmer beweegt zich voort met auto, scootmobiel, driewieler of rolstoel – al naar gelang de situatie. Ze kan de scootmobiel zelf in en uit de auto takelen, maar als ze de auto niet voor de deur kwijt kan, zoals bij 3mE het geval is, dan heeft ze de rolstoel nodig om van de een naar het ander te komen. “Ik ben de hele dag puzzels aan het oplossen”, zegt ze. “Hoe kom ik ergens en wie heb ik waar nodig?”
Tijdens de middelbare school kon ze nog lopend uit de voeten. De afstanden waren minder groot en haar zeldzame spierziekte (spinale spierdistrofie) manifesteerde zich minder dan nu, zodat ze meer kracht in armen en benen had. Ze besloot werktuigbouwkunde te gaan studeren omdat ze later protheses en ortheses wilde maken die wél goed werkten. In tegenstelling tot de algemene hulpmiddelen waarmee ze te maken had gekregen en die volgens haar maar half werkten. De schoenen waren een uitzondering. Die waren speciaal voor haar gemaakt en daarmee kon ze altijd terugkomen bij schoenmaker Richard. Die persoonlijke benadering sprak haar aan, en ze wilde die inzetten bij de ontwikkeling van andere hulpmiddelen.
De stap naar Delft was best eng. Decaan dr. Piet Jonkheer (onderwijs en studentenzaken, belast met begeleiding van studenten met een functiebeperking), heeft haar over de drempel geholpen. Hij was met haar het hele gebouw door geweest en had de stopcontacten gewezen waar de scootmobiel kon opladen. Dat gaf vertrouwen.
Toch zag ze nog wel tegen de Owee week op. “Ik had de hele tijd iemand nodig die me mee kon nemen. Op de eerste dag deed iemand van de organisatie dat, maar die hadden het veel te druk. Later namen mensen uit mijn eigen groepje dat over.”
Ze leerde assertief te worden en aan te geven dat ze sommige dingen niet kon. Een schroevendraaier hanteren bijvoorbeeld is al gauw te zwaar. Als mensen haar dan toch lieten modderen kon ze uitschieten: “Je ziet toch dat ik het niet kan – waarom vraag je het dan van me?!”
Het eerste studiejaar liep goed, zodat ze in het tweede uitkeek naar aanvullende activiteiten. Ze kwam terecht bij de Europese studievereniging Aegee, waar ze een congres organiseerde over design and disability (“Raad eens wie dat had bedacht”). In de jaren daarop bleef ze actief binnen de organisatie en het bestuur van de vereniging.
Ze studeerde vrijwel nominaal af en is nu bezig met plannen van het vervolg. Een ambachtelijke prothesemakerij gaat het niet worden, en ze hoeft ook niet per se in de medische sector te werken. Liever een groot internationaal bedrijf met verschillende landen en culturen. In zo’n omgeving zou ze graag de logistiek verzorgen – daar heeft ze inmiddels de nodig ervaring mee opgedaan door zich met vier voertuigen vijf jaar lang door de TU te bewegen.
Maar eerst gaat ze in de zomer twee maanden naar Charles Kim, universitair docent aan de Bucknell universiteit. Daarna wil ze een half jaar ontwikkelingswerk gaan doen.
Tips voor aankomende studenten met een handicap heeft ze ook: sla de Owee week niet over. Het is in het begin misschien eng omdat je afhankelijk bent van anderen. Maar juist in die week leer je veel mensen kennen. Op een gegeven moment zien ze niet meer dat je gehandicapt bent en laten ze de deur voor je neus dichtklappen. Dan hoor je er helemaal bij.
Researchers from TU Delft joined forces with the Center for Space Research (CSR) in Austin, Texas, USA, to develop a method for creating an accurate picture of Greenland’s shrinking ice cap. On the strength of this method, it is now estimated that Greenland is accountable for a half millimeter-rise in the global sea level per year. These findings will be published in the scientific journal Geophysical Research Letters in early October.
Comments are closed.