Een zegen voor zieken

r. Erik Andriessen

Tussenstand: Ruim halverwege

“Ik onderzoek de acceptatie van ict in de gezondheidszorg bij chronisch zieke patiënten met bijvoorbeeld trombose, diabetes of hartfalen. Voor mensen met trombose of diabetes is het belangrijk om in de gaten te houden hoe ze zich voelen. Check-ups zijn onontbeerlijk en daarvoor hoeven ze niet steeds naar het ziekenhuis te komen, dan zou het daar veel te druk worden. Bovendien hebben ze het zelf vaak veel te druk om vaak naar het ziekenhuis te gaan. De check-ups kunnen ze thuis zelf doen. Op internet kunnen ze bijvoorbeeld lijsten bijhouden met wat ze eten. Of ze kunnen zelf bloedprikken en dat doorgeven aan artsen.

Maar de vraag is of de patiënten het gebruiksvriendelijk vinden dat ze via een computer met verpleegsters en dokters communiceren. Uit onderzoek bleek dat chronisch zieke ouderen het helemaal niet vervelend vinden om steeds naar het ziekenhuis te moeten. Ze komen bij de balie medepatiënten tegen en dat vinden ze gezellig. Je denkt dat je ze helpt doordat ze niet naar het ziekenhuis hoeven te reizen in de regen, maar blijkbaar vinden ze dat niet altijd een probleem. Jongeren met chronische ziekten vinden het juist wel vervelend om naar het ziekenhuis te moeten en ze zijn meer gewend om een computer te gebruiken. Maar hoe precies door welke mensen wordt gereageerd op ict, is nog niet duidelijk.

Daarom werk ik op dit moment aan een proef in Maastricht voor mensen met hartfalen, bij wie er een verminderde pompfunctie is van het hart. Ze raken snel uitgeput, maar het is toch heel belangrijk dat ze voldoende bewegen. Ze mogen niet teveel zout en vet eten en hun gewicht moet goed in de gaten gehouden worden. Meestal moeten ze direct worden opgenomen als ze met klachten bij het ziekenhuis komen.

Wij hebben ze uitgerust met een Health Buddy, een klein kastje dat je kunt aansluiten op het telefoonnetwerk. Daarop vullen ze in wat ze eten, hoeveel en of ze bewegen. Die informatie komt via de computer binnen bij een verpleegster of dokter en die kan zo zien of het goed of niet goed gaat met iemand. Als iemand bijvoorbeeld teveel aankomt, kan voortijdig gezien worden dat het misgaat. Ik ga met vragenlijsten onderzoeken hoe geschikt ze de buddy vinden en of het ding gebruiksvriendelijk is.

Ik bekijk ook of de zorgverleners de ict accepteren. Artsen zijn terughoudend om ict toe te passen. Maar misschien hebben ze daar wel heel goede redenen voor. Bijvoorbeeld dat het ze meer werk kost of dat ze het contact met de patiënt verliezen. Dat neem ik ook mee in mijn onderzoek. Over twee jaar moet duidelijk zijn of het huidige gebruik van de ict een zegen is in de gezondheidszorg.” (RV)

Fernao Beenkens. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

Naam: Ir. Fernao Beenkens (28)

Nationaliteit: Nederlandse

Onderzoek: Acceptatie van innovatieve ict-diensten als communicatiemiddel tussen chronisch zieken en zorgverleners

Promotor: Prof.dr. Erik Andriessen

Tussenstand: Ruim halverwege

“Ik onderzoek de acceptatie van ict in de gezondheidszorg bij chronisch zieke patiënten met bijvoorbeeld trombose, diabetes of hartfalen. Voor mensen met trombose of diabetes is het belangrijk om in de gaten te houden hoe ze zich voelen. Check-ups zijn onontbeerlijk en daarvoor hoeven ze niet steeds naar het ziekenhuis te komen, dan zou het daar veel te druk worden. Bovendien hebben ze het zelf vaak veel te druk om vaak naar het ziekenhuis te gaan. De check-ups kunnen ze thuis zelf doen. Op internet kunnen ze bijvoorbeeld lijsten bijhouden met wat ze eten. Of ze kunnen zelf bloedprikken en dat doorgeven aan artsen.

Maar de vraag is of de patiënten het gebruiksvriendelijk vinden dat ze via een computer met verpleegsters en dokters communiceren. Uit onderzoek bleek dat chronisch zieke ouderen het helemaal niet vervelend vinden om steeds naar het ziekenhuis te moeten. Ze komen bij de balie medepatiënten tegen en dat vinden ze gezellig. Je denkt dat je ze helpt doordat ze niet naar het ziekenhuis hoeven te reizen in de regen, maar blijkbaar vinden ze dat niet altijd een probleem. Jongeren met chronische ziekten vinden het juist wel vervelend om naar het ziekenhuis te moeten en ze zijn meer gewend om een computer te gebruiken. Maar hoe precies door welke mensen wordt gereageerd op ict, is nog niet duidelijk.

Daarom werk ik op dit moment aan een proef in Maastricht voor mensen met hartfalen, bij wie er een verminderde pompfunctie is van het hart. Ze raken snel uitgeput, maar het is toch heel belangrijk dat ze voldoende bewegen. Ze mogen niet teveel zout en vet eten en hun gewicht moet goed in de gaten gehouden worden. Meestal moeten ze direct worden opgenomen als ze met klachten bij het ziekenhuis komen.

Wij hebben ze uitgerust met een Health Buddy, een klein kastje dat je kunt aansluiten op het telefoonnetwerk. Daarop vullen ze in wat ze eten, hoeveel en of ze bewegen. Die informatie komt via de computer binnen bij een verpleegster of dokter en die kan zo zien of het goed of niet goed gaat met iemand. Als iemand bijvoorbeeld teveel aankomt, kan voortijdig gezien worden dat het misgaat. Ik ga met vragenlijsten onderzoeken hoe geschikt ze de buddy vinden en of het ding gebruiksvriendelijk is.

Ik bekijk ook of de zorgverleners de ict accepteren. Artsen zijn terughoudend om ict toe te passen. Maar misschien hebben ze daar wel heel goede redenen voor. Bijvoorbeeld dat het ze meer werk kost of dat ze het contact met de patiënt verliezen. Dat neem ik ook mee in mijn onderzoek. Over twee jaar moet duidelijk zijn of het huidige gebruik van de ict een zegen is in de gezondheidszorg.” (RV)

Fernao Beenkens. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)