Terwijl het Hechtingsinstituut op zoek is naar een andere organisatievorm, start het instituut met steun van Delft Kennisstad een project dat bedrijven makkelijker toegang tot de TU moet verschaffen.
Wie sinds kort het telefoonnummer 2787153 draait, krijgt ‘De Vraagbaak TUD’ aan de lijn.
Hoewel de universiteit tot de openbare gebouwen wordt gerekend, is de toegang tot de organisatie zo eenvoudig nog niet. De drempel is hoog, en als een Westlandse tuinbouwer al de moed heeft om de hulp van de universiteit in te roepen om de productie van zijn snijbloemen te optimaliseren, hoe dringt hij dan tot de TU door?
Dat probleem moet met de start van De Vraagbaak een heel eind de wereld uit zijn. Het project is een samenwerking tussen de gemeente Delft en het Hechtingsinstituut. Met geld van Delft Kennisstad – een ton voor de duur van twee jaar – neemt het instituut de uitvoering op zich van een loket dat de weg in de TU kent en ondernemers uit de brand helpt.
,,Belangrijk onderdeel bij dit contact is de communicatie”, zegt prof.dr. G. Frens van het Hechtingsinstituut. ,,Om vat op het probleem te krijgen, zetten we die ondernemer niet onvoorbereid aan tafel bij een wetenschapper. Dat communiceert over het algemeen slecht. Hts-ers vormen het eerste contact, die als een soort intermediair de probleemstelling formuleren en overbrengen.”
Een eerste ‘consult’ kost de ondernemer niets. Wil hij met de TU in zee, dan wordt voor het eventuele onderzoek een offerte uitgebracht. Dat gebeurt dan door de faculteit in kwestie.
Inmiddels zijn alle hoogleraren van het bestaan van De Vraagbaak en zijn ‘tolken’ op de hoogte gebracht. De marketing van het project neemt de gemeente voor haar rekening. Terwille van de naamsbekendheid zijn ongeveer drieduizend regionale bedrijven aangeschreven die vandaag of morgen om technologische bijstand verlegen zouden kunnen zitten.
Reorganisatie
Het Hechtingsinstituut heeft in zijn vijfjarig bestaan al een rijke en gevarieerde ervaring opgedaan in het contact tussen universiteit en bedrijfsleven. Hoewel het instituut, dat een jaaromzet heeft van één miljoen gulden, gereorganiseerd wordt, kon het project zonder problemen worden aangenomen. De reorganisatie zal voor de dagelijkse bedrijfsvoering namelijk geen gevolgen hebben.
,,Het Hechtingsinstituut is nu een interfacultaire werkgroep die administratief een subeenheid van beheer vormt binnen de penvoerende faculteit”, legt Frens uit. ,,Die vorm blijkt voor ons echter ongeschikt; het geeft administratieve en organisatorische problemen bij de uitvoering van het werk. Vandaar dat wij deze subeenheid willen opheffen en op zoek zijn naar een organisatievorm die beter kan worden ingepast in de structuur van de TU. Dat kan een bv zijn of een federatie van vakgroepen, ik noem maar wat. Ondertussen gaat het werk gewoon door.” (H.O.)
Terwijl het Hechtingsinstituut op zoek is naar een andere organisatievorm, start het instituut met steun van Delft Kennisstad een project dat bedrijven makkelijker toegang tot de TU moet verschaffen. Wie sinds kort het telefoonnummer 2787153 draait, krijgt ‘De Vraagbaak TUD’ aan de lijn.
Hoewel de universiteit tot de openbare gebouwen wordt gerekend, is de toegang tot de organisatie zo eenvoudig nog niet. De drempel is hoog, en als een Westlandse tuinbouwer al de moed heeft om de hulp van de universiteit in te roepen om de productie van zijn snijbloemen te optimaliseren, hoe dringt hij dan tot de TU door?
Dat probleem moet met de start van De Vraagbaak een heel eind de wereld uit zijn. Het project is een samenwerking tussen de gemeente Delft en het Hechtingsinstituut. Met geld van Delft Kennisstad – een ton voor de duur van twee jaar – neemt het instituut de uitvoering op zich van een loket dat de weg in de TU kent en ondernemers uit de brand helpt.
,,Belangrijk onderdeel bij dit contact is de communicatie”, zegt prof.dr. G. Frens van het Hechtingsinstituut. ,,Om vat op het probleem te krijgen, zetten we die ondernemer niet onvoorbereid aan tafel bij een wetenschapper. Dat communiceert over het algemeen slecht. Hts-ers vormen het eerste contact, die als een soort intermediair de probleemstelling formuleren en overbrengen.”
Een eerste ‘consult’ kost de ondernemer niets. Wil hij met de TU in zee, dan wordt voor het eventuele onderzoek een offerte uitgebracht. Dat gebeurt dan door de faculteit in kwestie.
Inmiddels zijn alle hoogleraren van het bestaan van De Vraagbaak en zijn ‘tolken’ op de hoogte gebracht. De marketing van het project neemt de gemeente voor haar rekening. Terwille van de naamsbekendheid zijn ongeveer drieduizend regionale bedrijven aangeschreven die vandaag of morgen om technologische bijstand verlegen zouden kunnen zitten.
Reorganisatie
Het Hechtingsinstituut heeft in zijn vijfjarig bestaan al een rijke en gevarieerde ervaring opgedaan in het contact tussen universiteit en bedrijfsleven. Hoewel het instituut, dat een jaaromzet heeft van één miljoen gulden, gereorganiseerd wordt, kon het project zonder problemen worden aangenomen. De reorganisatie zal voor de dagelijkse bedrijfsvoering namelijk geen gevolgen hebben.
,,Het Hechtingsinstituut is nu een interfacultaire werkgroep die administratief een subeenheid van beheer vormt binnen de penvoerende faculteit”, legt Frens uit. ,,Die vorm blijkt voor ons echter ongeschikt; het geeft administratieve en organisatorische problemen bij de uitvoering van het werk. Vandaar dat wij deze subeenheid willen opheffen en op zoek zijn naar een organisatievorm die beter kan worden ingepast in de structuur van de TU. Dat kan een bv zijn of een federatie van vakgroepen, ik noem maar wat. Ondertussen gaat het werk gewoon door.” (H.O.)
Comments are closed.