Bij het stembureau in het Elektrogebouw zijn dinsdag om half een zo’n tachtig van de 601 stemgerechtigden langsgeweest. Ongeveer evenveel als een maand geleden om deze tijd.
De ochtend en de middagploeg zitten met broodjes, fruit en halve liters melk gezellig te lunchen naast het stembureautafeltje. Druk is het nog niet geweest. ,,Nou ja, één keer stond er een rij”, vertelt één van de medewerkers lachend. ,,Wel drie man, toen hadden we het wel verschrikkelijk druk.”
Gelukkig kan de vaste ploeg het onderling goed vinden. Volgens Anna Molleman, Jacques van den Berg en Will Hub draait zo’n dag niksend achter het stembureu ‘uiteindelijk toch uit op gezelligheid’. ,,Het is hier een soort Big Brother”, meent Molleman. ,,We moeten het ook de hele dag met elkaar uit zien te houden.”
Opeens weet een verdwaalde stemmer de weg naar het stembureau achter de visvijver te vinden. De stembureauleden schieten overeind om hem bij te staan.
Civiele Techniek, half vier. In de slecht verlichte gangen van het gebouw is geen stembureau te bekennen. Of toch? Op een half verdekte deur hangt een affiche: ‘STOP! Verkiezingen Ondernemingsraad’. Gijs Kuyf en Erik Capel schieten overeind. De twee derdejaars studenten denken hun eerste stemmer in een kwartier te pakken te hebben. Zij zijn vorige week door het studieverenigingsbestuur gevraagd om een dagje als studentassistent achter het tafeltje plaats te nemen. ,,We hebben uitgerekend dat, als iedereen zou gaan stemmen, er hier elke 50 seconden iemand zou moeten staan,” vertellt Kuyf. Voorlopig zjin ze voornamelijk koffie aan het drinken. Tot nu toe is de score 119 van de 581.
Bij Natuurkunde hebben de campagneteams iets beter hun best gedaan. In de ingangshal vallen meteen de blauwe Abvakabo-ballonnen op. ,,Loek Bakker is hier lijsttrekker voor de Abvakabo”, vertellt Fred Brok die in zijn eentje het stembureau moet bemannen. ,,Hij heeft beloofd zo meteen ook nog stemmers te ronselen.” Ook Brok heeft het niet bijzonder druk. Zo’n honderd man kwamen er tot nu toe stemmen. Maar daardoor had hij wel de tijd om wat te lezen in zijn boek over Matlab-applicaties.
Ineens komt iemand binnenwandelen. Maar helaas, alweer geen stemmer. Het is ondernemingsraadsvoorzitter Daan Hoogwater die even komt kijken hoe het loopt. ,,Ja, ik was inderdaad van plan om marsepein neer te leggen bij de stembureaus. Dat leek me heel leuk als publiekstrekker. Maar het is niet meer gelukt. Ik heb het nog wel aan allerlei mensen gevraagd, maar iedereen had het van ‘t weekend veel te druk met andere dingen.”
Vier uur bij het stembureau Elektrotechniek. Het aantal stemmers is inmiddels opgelopen tot 154. ,,Vroeger had je tenminste nog een kiesdrempel”, verzucht Anna Molleman. ,,Toen werd er door de partijen nog echt gelobbyd om mensen naar het stembureau te krijgen. Dat gebeurt nu nauwelijks meer.”
Kwart over vier. Uit de omroepinstallatie komt een krakende stem: ,,Attentie, attentie! Vandaag kan er gestemd worden voorde ondernemingsraad bij het stembureau beneden in de hal!”
Zou het nog geholpen hebben?
Bij het stembureau in het Elektrogebouw zijn dinsdag om half één zo’n tachtig van de 601 stemgerechtigden langsgeweest. Ongeveer evenveel als een maand geleden om deze tijd. De ochtend en de middagploeg zitten met broodjes, fruit en halve liters melk gezellig te lunchen naast het stembureautafeltje. Druk is het nog niet geweest. ,,Nou ja, één keer stond er een rij”, vertelt één van de medewerkers lachend. ,,Wel drie man, toen hadden we het wel verschrikkelijk druk.”
Gelukkig kan de vaste ploeg het onderling goed vinden. Volgens Anna Molleman, Jacques van den Berg en Will Hub draait zo’n dag niksend achter het stembureu ‘uiteindelijk toch uit op gezelligheid’. ,,Het is hier een soort Big Brother”, meent Molleman. ,,We moeten het ook de hele dag met elkaar uit zien te houden.”
Opeens weet een verdwaalde stemmer de weg naar het stembureau achter de visvijver te vinden. De stembureauleden schieten overeind om hem bij te staan.
Civiele Techniek, half vier. In de slecht verlichte gangen van het gebouw is geen stembureau te bekennen. Of toch? Op een half verdekte deur hangt een affiche: ‘STOP! Verkiezingen Ondernemingsraad’. Gijs Kuyf en Erik Capel schieten overeind. De twee derdejaars studenten denken hun eerste stemmer in een kwartier te pakken te hebben. Zij zijn vorige week door het studieverenigingsbestuur gevraagd om een dagje als studentassistent achter het tafeltje plaats te nemen. ,,We hebben uitgerekend dat, als iedereen zou gaan stemmen, er hier elke 50 seconden iemand zou moeten staan,” vertellt Kuyf. Voorlopig zjin ze voornamelijk koffie aan het drinken. Tot nu toe is de score 119 van de 581.
Bij Natuurkunde hebben de campagneteams iets beter hun best gedaan. In de ingangshal vallen meteen de blauwe Abvakabo-ballonnen op. ,,Loek Bakker is hier lijsttrekker voor de Abvakabo”, vertellt Fred Brok die in zijn eentje het stembureau moet bemannen. ,,Hij heeft beloofd zo meteen ook nog stemmers te ronselen.” Ook Brok heeft het niet bijzonder druk. Zo’n honderd man kwamen er tot nu toe stemmen. Maar daardoor had hij wel de tijd om wat te lezen in zijn boek over Matlab-applicaties.
Ineens komt iemand binnenwandelen. Maar helaas, alweer geen stemmer. Het is ondernemingsraadsvoorzitter Daan Hoogwater die even komt kijken hoe het loopt. ,,Ja, ik was inderdaad van plan om marsepein neer te leggen bij de stembureaus. Dat leek me heel leuk als publiekstrekker. Maar het is niet meer gelukt. Ik heb het nog wel aan allerlei mensen gevraagd, maar iedereen had het van ‘t weekend veel te druk met andere dingen.”
Vier uur bij het stembureau Elektrotechniek. Het aantal stemmers is inmiddels opgelopen tot 154. ,,Vroeger had je tenminste nog een kiesdrempel”, verzucht Anna Molleman. ,,Toen werd er door de partijen nog echt gelobbyd om mensen naar het stembureau te krijgen. Dat gebeurt nu nauwelijks meer.”
Kwart over vier. Uit de omroepinstallatie komt een krakende stem: ,,Attentie, attentie! Vandaag kan er gestemd worden voorde ondernemingsraad bij het stembureau beneden in de hal!”
Zou het nog geholpen hebben?
Comments are closed.