Etage 0.5 in de laagbouw van Elektro. Een tussenetage scheidt de eerste van de tweede etage. De ruimte, overigens niet toegankelijk voor onbevoegden, is her en der via een klein zijdeurtje vanaf de eerste etage te bereiken.
Hier komt een doos tevoorschijn met een aantal documenten over een in 1985 opgezette samenwerking tussen de TU en een technische universiteit in Nicaragua. Paul Althuis, tegenwoordig directeur van het CICAT, de organisatie voor TU-projecten in ontwikkelingslanden, was er destijds bij.
,,In 1979 namen de Sadinisten het bewind in Nicaragua over. Zij pleitten voor een nivelering tussen rijk en arm. Dit principe sloot aan bij dat van de Nederlandse regering, zodat er meer geld werd vrijgemaakt voor ontwikkelingshulp aan Nicaragua. Er was met dit Midden-Amerikaans land al sprake van universitaire samenwerking op agrarisch gebied, maar het vroeg nu om elektrotechniek. Samen met prof. Davids, de toenmalige decaan van de faculteit Elektro, pakte ik dit project op en ging naar de ‘Universidad Nacional de Ingenieria%, de technische universiteit van Nicaragua.”
Het officieel in 1985 gestarte project had vooral tot doel de drastisch verouderde lesmethoden, docenten en apparatuur te upgraden. Tot aan 1995 is er onder andere een aantal nieuwe laboratoria ingericht en is het lesprogramma vernieuwd van een theoretisch aanpak naar een meer praktische. Ook zijn er binnen de universiteit veel mensen opgeleid tot ingeniero (vergelijkbaar met 3 jaar TU Delft), die zelf weer lesgeven, zodat de docenten meegroeien met de universiteit.
In de stoffige doos zitten diverse documenten en reisverslagen van de missie. Ook bevat het een uit 1985 afkomstig dictaat dat met de hand geschreven is. Het is van de ‘Facultad de Ciencias Basicas% en is een ‘Corso Elemental de Matematica%. Het niveau schommelt tussen het vwo- en P-examen. Echt veel correspondentie-materiaal is er niet te vinden. Vooral doordat het grootste gedeelte hiervan sinds 1990 elektronisch gebeurde.
Het project loopt nu op z%n einde, maar de samenwerking blijft bestaan. De laatste fase, die nog duurt tot 1999, gaat nu in; de fase van de ‘sustainabilaty%, ofwel de duurzaamheid van het project. Prof. Santema, bekend van zijn Internet-colleges, en dr. Voûte, beiden industriele marketing bij IO, leiden mensen in Nicaragua op om contacten te leggen met bedrijven en overheid om zo meer inkomsten te genereren voor de faculteit.
,,Als ik terugkijk ben ik tevreden. Het was het geld waard, maar ook de moeite. In de moeilijke omstandigheden – Nicaragua is geen gemakkelijk land – hebben we een goed resultaat geboekt. Zullen we de spullen dan maar weer in de doos doen?”, zegt Althuis tevreden.
,,In 1979 namen de Sadinisten het bewind in Nicaragua over. Zij pleitten voor een nivelering tussen rijk en arm. Dit principe sloot aan bij dat van de Nederlandse regering, zodat er meer geld werd vrijgemaakt voor ontwikkelingshulp aan Nicaragua. Er was met dit Midden-Amerikaans land al sprake van universitaire samenwerking op agrarisch gebied, maar het vroeg nu om elektrotechniek. Samen met prof. Davids, de toenmalige decaan van de faculteit Elektro, pakte ik dit project op en ging naar de ‘Universidad Nacional de Ingenieria%, de technische universiteit van Nicaragua.”
Het officieel in 1985 gestarte project had vooral tot doel de drastisch verouderde lesmethoden, docenten en apparatuur te upgraden. Tot aan 1995 is er onder andere een aantal nieuwe laboratoria ingericht en is het lesprogramma vernieuwd van een theoretisch aanpak naar een meer praktische. Ook zijn er binnen de universiteit veel mensen opgeleid tot ingeniero (vergelijkbaar met 3 jaar TU Delft), die zelf weer lesgeven, zodat de docenten meegroeien met de universiteit.
In de stoffige doos zitten diverse documenten en reisverslagen van de missie. Ook bevat het een uit 1985 afkomstig dictaat dat met de hand geschreven is. Het is van de ‘Facultad de Ciencias Basicas% en is een ‘Corso Elemental de Matematica%. Het niveau schommelt tussen het vwo- en P-examen. Echt veel correspondentie-materiaal is er niet te vinden. Vooral doordat het grootste gedeelte hiervan sinds 1990 elektronisch gebeurde.
Het project loopt nu op z%n einde, maar de samenwerking blijft bestaan. De laatste fase, die nog duurt tot 1999, gaat nu in; de fase van de ‘sustainabilaty%, ofwel de duurzaamheid van het project. Prof. Santema, bekend van zijn Internet-colleges, en dr. Voûte, beiden industriele marketing bij IO, leiden mensen in Nicaragua op om contacten te leggen met bedrijven en overheid om zo meer inkomsten te genereren voor de faculteit.
,,Als ik terugkijk ben ik tevreden. Het was het geld waard, maar ook de moeite. In de moeilijke omstandigheden – Nicaragua is geen gemakkelijk land – hebben we een goed resultaat geboekt. Zullen we de spullen dan maar weer in de doos doen?”, zegt Althuis tevreden.
Comments are closed.