De ijskappen smelten, de wereldzeeën zijn vervuild – we maken er collectief een zooitje van. Fijn dat er dan studenten zijn die ervoor zorgen dat we vervuilende hobby’s als autorijden en racen duurzaam kunnen maken.
Onze brandstoffen raken op en we zijn collectief toe aan nieuwe energiebronnen – daar is iedereen het wel over eens. Stap dan nog maar eens met droge ogen in een racekart. Het is geen toeval dat de TU al jaren sleutelt aan de Formula Student Car, die elk jaar mee strijdt in de gelijknamige wereldwijde race voor wagens op waterstof. Maar alles kan beter. Sneller. Lichter en duurzamer. Dus onderzochten Floris van den Berg (22), Roy van Dam (23), Victor Snoeij (22) en Jurian Jansen van Gaalen (21) voor hun bachelor-eindproject bij 3mE hoe ze dat voor elkaar konden boksen.
De Formula-racewagen is namelijk efficiënt, maar niet efficiënt genoeg. “In de auto wordt waterstof vanuit een opslagtank in druk verlaagd, en in overmaat door de brandstofcel heen gepompt. Daarbij wordt niet alle waterstof verbruikt, dus is er een recirculatiesysteem dat de verloren waterstof opnieuw door die brandstofcel pompt”, vertelt Van den Berg. “Die pomp is elektrisch aangedreven. Wij hebben die pomp vervangen door een passief – dus duurzaam – exemplaar: een ejector. Die maakt gebruik van de overdruk in de tank, waardoor meer elektrische energie uit de brandstofcel gebruikt kan worden voor de aandrijving.”
De bedoeling was dat het brandstofsysteem door deze vinding niet alleen sneller, maar ook kleiner en lichter zou worden. Tot dat laatste zijn de studenten niet gekomen. “We hebben geen prototype gebouwd. We hebben alleen aangetoond dat de zuigende werking van een ejector gebruikt kan worden voor het recirculatiesysteem van een brandstofcel. Daarvoor hebben we die ejector gedimensioneerd en geoptimaliseerd.” Ook mooi natuurlijk. Dus vanaf nu is elke waterstofracewagen ter wereld superduurzaam dankzij dit nieuwe systeem? Nou, nee. “We hebben dit echt heel specifiek gemodelleerd en geoptimaliseerd voor deze auto”, zegt Van den Berg. Lucratief voor de Formula-race dus; maar niet per se voor de waterstofracesport.
Toch leverde het onderzoek de studenten een dikke 7 op. Verdiend, vindt Van den Berg, want het was niet altijd even makkelijk. “We werden ontzettend vrij gelaten tijdens ons eindproject en moesten veel op eigen initiatief regelen. Sommige professoren wisten niet eens wat een Venturi-ventiel was; we moesten dus erg ons best doen om op de goede weg te komen. Dat lukte, en hoe – niet in de minste plaats voor de Formula-wagen zelf. Die rijdt dit seizoen gewoon weer mee in de race, maar met de oude waterstofrecirculatiepomp. Een bachelor-eindproject blijft tenslotte in de meeste gevallen, gewoon een mooie testcase.
Onderzoek: ‘De toepassing van een ejector in een waterstof racevoertuig’
Eindcijfer: 7
Maar verder? Verder is het heel erg rustig op de campus. Het is bepaald geen komen en gaan van mensen bij de Aula en de bieb. Bij de faculteiten evenmin. Bij 3mE steken tegen de rode wand alleen de silhouetten van het meubilair af.
Horden fietsende studenten en medewerkers? Nu even niet. Drie jongens met identieke rode trainingsbroeken aan en een hockeystick in de hand fietsen ongedwongen slingerend richting sportvelden. En vervolgens passeert er minutenlang niemand.
Comments are closed.