Drijvend paviljoen gearriveerd

Drijvend gebouw

Wethouder Bolsius (haven en financiën) gaf vrijdagochtend 21 mei het startsein, waarna twee sleepboten het drijvende paviljoen met de drie halve bollen over de Nieuwe Maas versleepten.

Voor Rotterdam is het bouwwerk een belangrijke testcase voor de haalbaarheid van drijvend bouwen, zoals in de stadshavens de bedoeling is. Ook zouden drijvende woningen de mogelijkheid bieden om hoogwaterbestendig te bouwen in buitendijkse gebieden.

Het paviljoen, in zes maanden gebouwd door Dura Vermeer, is in grote mate zelfvoorzienend. Energie komt ondermeer van zonnepanelen en ook is het bouwsel voorzien van afvalwaterzuivering.

Vanaf 1 juni zal het paviljoen dienst doen als expositie- en ontvangstruimte en is dus publiekelijk toegankelijk. Het paviljoen is afgemeerd aan de Tillemakade, in het verlengde van de Erasmusbrug op Zuid.

Meer informatie op:

www.deltasync.nl

www.rotterdamclimateinitiative.nl/duurzaambouwen

Nee, kajakken is niet hetzelfde als kanoën. Hopmans, aankomende februari beginnend met zijn master – hoe kan het ook anders – waterbouwkunde, zet meteen iets recht. “Bij kanoën denk je aan vlak water, een beetje peddelen en je hengel uitgooien. Kajakken is veel actiever. Bovendien beoefen ik deze sport in wildwater.”
Hij is Nederlands nummer 2 in zijn discipline: freestyle. Trucjes doen in een – bij voorkeur stilstaande – golf. Zie daar ook de link met zijn studie. “Vanuit mijn opleiding weet ik hoe stromingen zich gedragen. Ik zou nog wel eens zo’n perfect stilstaande watersprong willen ontwerpen.” Ook in Zoetermeer, waar een wildwaterbaan ligt, weten ze van Hopmans’ kennis. “Ze vroegen me al om voor die baan een digitaal model te bouwen. Maar, eerlijk gezegd: zover ben ik nog niet. Het zou een mooi afstudeeronderwerp zijn.”
Terug naar de bijbaan. Hopmans startte een kleine twee jaar geleden met vijf andere kajakkers het bedrijf Riverproof, dat onder meer workshops en clinics van de verschillende kajakdisciplines verzorgt. “Ik geef al vanaf mijn zestiende les, ging in de zomer altijd een week of zes naar Frankrijk.” Sinds het eigen bedrijf zijn de werktijden onregelmatiger. “Als een groep zich aanmeldt, kijken we altijd wie er kan. Dat gaat zonder problemen. Bovendien heeft ieder van ons verschillende specialiteiten, waardoor het vaak voor de hand ligt dat iemand de groep ‘krijgt’.”
Hopmans geeft niet alleen les aan amateurs. “Afgelopen week nog ben ik in Oostenrijk geweest. Heb ik daar een aantal dagen meegevaren met een instructeur en hem tips gegeven om zich verder te verbeteren.”
 “Je hebt dagen dat je wel 25 keer in actie moet komen om iemand te hulp te schieten. Mijn boot zit dan ook aardig vol met hulpmiddelen. Een van de grootste gevaren is onderkoeling. Een isolatiedeken mag nooit ontbreken.” Veiligheid dus, boven alles. Hopmans begint te lachen. “Ik kwam in Oostenrijk een groep Tsjechen tegen. Zonder helm. Als je dán een steen met je hoofd raakt, ben je al verzopen voor je op de kant bent.”

Bijbaan: Kajakinstructeur
Verdiensten: €50,- per uur, kosten niet meegerekend
Opvallend: Bedwong zelf ooit een waterval van ruim twaalf meter hoog

Wethouder Bolsius (haven en financiën) gaf vrijdagochtend 21 mei het startsein, waarna twee sleepboten het drijvende paviljoen met de drie halve bollen over de Nieuwe Maas versleepten.

Voor Rotterdam is het bouwwerk een belangrijke testcase voor de haalbaarheid van drijvend bouwen, zoals in de stadshavens de bedoeling is. Ook zouden drijvende woningen de mogelijkheid bieden om hoogwaterbestendig te bouwen in buitendijkse gebieden.

Het paviljoen, in zes maanden gebouwd door Dura Vermeer, is in grote mate zelfvoorzienend. Energie komt ondermeer van zonnepanelen en ook is het bouwsel voorzien van afvalwaterzuivering.

Vanaf 1 juni zal het paviljoen dienst doen als expositie- en ontvangstruimte en is dus publiekelijk toegankelijk. Het paviljoen is afgemeerd aan de Tillemakade, in het verlengde van de Erasmusbrug op Zuid.

Meer informatie op:

www.deltasync.nl

www.rotterdamclimateinitiative.nl/duurzaambouwen