Controverse is goed voor de verkoop van een boek. Dat weet inmiddels ook James Watson, een van de ontdekkers van de dubbele helixstructuur van DNA, waarvoor hij in 1962 de Nobelprijs ontving.
Vorige maand verscheen zijn boek Avoid Boring People: Lessons from a Life in Science. Intrigerende titel. Ik ga het zeker lezen, alleen al omdat zijn eerste boek, The Double Helix: A Personal Account of the Discovery of the Structure of DNA, een meesterwerk is.
Volgens de nu 79-jarige Watson zijn negers minder intelligent dan blanken. Het is een politiek correct dogma dat ieder ras even intelligent is, want intelligentietesten en ervaring spreken dit tegen. Hij schrijft: “there is no firm reason to anticipate that the intellectual capacities of peoples geographically separated in their evolution should prove to have evolved identically. Our wanting to reserve equal powers of reason as some universal heritage of humanity will not be enough to make it so.” Vanwege deze uitspraak staat iedereen op zijn achterste benen, en roept verontwaardigd dat Watson een racist is. Dat het hier een gerenommeerde wetenschapper betreft, is blijkbaar net zo min belangrijk als de vraag of zijn bewering waar is. Waar het om gaat, is dat hij geen gelijk mag hebben. Blijkbaar is niet iedere wetenschappelijke waarheid even welkom is in onze maatschappij. Dat wisten we natuurlijk al, want er zijn hele volksstammen die niet willen accepteren dat de mens van de apen afstamt. Ik zeg niet dat Watson gelijk heeft, maar stel dat hij wel gelijk heeft, hoe gaan we dan als samenleving met die inconvenient truth om? Watson denkt dat het genetische bewijs voor zijn bewering binnen 10 jaar wordt gevonden. Er is dus nog maar weinig tijd om een goed plan te trekken.
Als het menselijk DNA een gen blijkt te bevatten dat het muzikale genie van Bach, Mozart en Stravinsky verklaart, dan heeft iedereen daar vrede mee. Wie dat gen in zich draagt, kan wonderschone muziek componeren; wie dat gen mist, komt niet verder dan deuntjes neuriën. Hetzelfde geldt voor wetenschappelijke genius: het is geen ramp om geen Euler of Einstein te kunnen zijn. Ook op andere gebieden waarin slechts een enkeling uitblinkt, zal een genetische verklaring weinig ophef veroorzaken. Het zal niemand verbazen als blijkt dat er een speciaal ren-gen bestaat dat op het Y-chromosoom is gekoppeld aan een donkere huidskleur. Zestien van de laatste 20 marathons van Boston werden immers gewonnen door een Keniaan. Dat gunnen we die arme Afrikanen natuurlijk van harte. Maar wat als er in ons DNA verschillen gevonden worden die op heikele punten grote groepen mensen van elkaar onderscheiden? Stel dat er een gen wordt aangetroffen dat verantwoordelijk is voor homofilie. Bewijst het dan dat christenen en moslims gelijk hebben, en dat homofilie een afwijking is? En wat als zou blijken dat het gen voor bloemkooloren ook verantwoordelijk is voor crimineel gedrag en een hunkering naar tatoeages?
Het worden drukke tijden voor ethici en filosofen. Hoe gaan we om met wetenschappelijk bewijs dat mensen niet hetzelfde zijn op details die al eeuwenlang een bron van conflict vormen? Dat Kenianen harder kunnen lopen dan Belgen is geen punt van discussie. Maar wat als blijkt dat Belgen intelligenter zijn dan negers?
Dap Hartmann is astronoom. Hij is werkzaam als docent bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management.
Controverse is goed voor de verkoop van een boek. Dat weet inmiddels ook James Watson, een van de ontdekkers van de dubbele helixstructuur van DNA, waarvoor hij in 1962 de Nobelprijs ontving. Vorige maand verscheen zijn boek Avoid Boring People: Lessons from a Life in Science. Intrigerende titel. Ik ga het zeker lezen, alleen al omdat zijn eerste boek, The Double Helix: A Personal Account of the Discovery of the Structure of DNA, een meesterwerk is.
Volgens de nu 79-jarige Watson zijn negers minder intelligent dan blanken. Het is een politiek correct dogma dat ieder ras even intelligent is, want intelligentietesten en ervaring spreken dit tegen. Hij schrijft: “there is no firm reason to anticipate that the intellectual capacities of peoples geographically separated in their evolution should prove to have evolved identically. Our wanting to reserve equal powers of reason as some universal heritage of humanity will not be enough to make it so.” Vanwege deze uitspraak staat iedereen op zijn achterste benen, en roept verontwaardigd dat Watson een racist is. Dat het hier een gerenommeerde wetenschapper betreft, is blijkbaar net zo min belangrijk als de vraag of zijn bewering waar is. Waar het om gaat, is dat hij geen gelijk mag hebben. Blijkbaar is niet iedere wetenschappelijke waarheid even welkom is in onze maatschappij. Dat wisten we natuurlijk al, want er zijn hele volksstammen die niet willen accepteren dat de mens van de apen afstamt. Ik zeg niet dat Watson gelijk heeft, maar stel dat hij wel gelijk heeft, hoe gaan we dan als samenleving met die inconvenient truth om? Watson denkt dat het genetische bewijs voor zijn bewering binnen 10 jaar wordt gevonden. Er is dus nog maar weinig tijd om een goed plan te trekken.
Als het menselijk DNA een gen blijkt te bevatten dat het muzikale genie van Bach, Mozart en Stravinsky verklaart, dan heeft iedereen daar vrede mee. Wie dat gen in zich draagt, kan wonderschone muziek componeren; wie dat gen mist, komt niet verder dan deuntjes neuriën. Hetzelfde geldt voor wetenschappelijke genius: het is geen ramp om geen Euler of Einstein te kunnen zijn. Ook op andere gebieden waarin slechts een enkeling uitblinkt, zal een genetische verklaring weinig ophef veroorzaken. Het zal niemand verbazen als blijkt dat er een speciaal ren-gen bestaat dat op het Y-chromosoom is gekoppeld aan een donkere huidskleur. Zestien van de laatste 20 marathons van Boston werden immers gewonnen door een Keniaan. Dat gunnen we die arme Afrikanen natuurlijk van harte. Maar wat als er in ons DNA verschillen gevonden worden die op heikele punten grote groepen mensen van elkaar onderscheiden? Stel dat er een gen wordt aangetroffen dat verantwoordelijk is voor homofilie. Bewijst het dan dat christenen en moslims gelijk hebben, en dat homofilie een afwijking is? En wat als zou blijken dat het gen voor bloemkooloren ook verantwoordelijk is voor crimineel gedrag en een hunkering naar tatoeages?
Het worden drukke tijden voor ethici en filosofen. Hoe gaan we om met wetenschappelijk bewijs dat mensen niet hetzelfde zijn op details die al eeuwenlang een bron van conflict vormen? Dat Kenianen harder kunnen lopen dan Belgen is geen punt van discussie. Maar wat als blijkt dat Belgen intelligenter zijn dan negers?
Dap Hartmann is astronoom. Hij is werkzaam als docent bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management.
Comments are closed.