Dicht op het wiel

br />


De grootste prestaties zijn soms maar afhankelijk van een klein stukje software. En wat randvoorwaarden natuurlijk, als je over de racesport praat. Een lichtgewicht carrosserie bijvoorbeeld, en een behendige coureur. Een elektromotor in plaats van een benzine-exemplaar. En dus een controller, zoals Pieter de Boer (21), Andries van Eckeveld (21), Sven van Koutrik (21) en Lukas Kramer (22) die bouwden voor hun bachelor-eindproject.



“Een elektromotor is per definitie al beter aan te sturen dan een benzine- of dieselmotor”, weet De Boer. “Wij hebben een controller gebouwd die ervoor zorgt dat tijdens het rijden op het ene wiel meer kracht wordt gezet dan het andere, waardoor de auto sneller door de bocht kan.” En dat is vooral handig voor de Formula-racewagen, waarvoor de studenten de controller – niet geheel toevallig – ontwierpen.

“Eigenlijk is de controller niet veel meer dan een kleine computer in de wagen die, wanneer je stuurt en gas geeft, berekent hoeveel kracht er op de achterste twee wielen nodig is”, aldus De Boer. “Vervolgens zorgt hij ervoor dat die kracht gegeven wordt.” Het idee voor de controller kwam trouwens van het Formula-team zelf, dat de techniek weleens verder uitgezocht wilde zien. De Boer: “En wij wilden graag ontwerpen in plaats van alleen maar onderzoeken. We hebben eerst een simulatie gedaan en die werkte, dus daarna zijn we aan het programmeren geslagen. Spannend, want onze kennis was niet om over naar huis te schrijven; we hadden één of twee vakken regeltechniek gevolgd.”



Sindsdien is het onderzoek van het viertal in een stroomversnelling gekomen. “Onze gezamenlijke tweewielversie is nu, na het behalen van onze bachelors, een vierwielversie geworden”, aldus de student. “Lukas zit in het kernteam van Formula en wist mij te vertellen dat ze voor de race komende zomer een nieuwe uitdaging zoeken voor de wagen. Daarop zijn we binnen het team aan het rekenen geslagen. Met onze vierwielversie zijn de krachten op de wielen nóg beter te verdelen.” Hoe dat in de praktijk zal uitpakken moet het team nog testen; dat bouwt voorlopig aan de wagen. “Onze software hoeft daarna pas klaar te zijn, die kan bijna met een druk op de knop geïmplementeerd worden.” Ondertussen werkt De Boer hard aan zijn master offshore. “Iets heel anders ja”, lacht hij. “De klus voor Formula zie ik meer als hobby. Eigenlijk heb ik die regeltechniek sinds mijn bachelor wel gezien.” 



Onderzoek: ‘Yaw rate control of an electric racing car’

Eindcijfer: 7,5

Eh, nee, iemand versieren was niet het uitgangspunt toen Marit Coehoorn (21) haar Wobbling Bowls ontwierp voor haar bachelor-eindproject bij Industrieel Ontwerpen. Nieuwsgierigheid wekken wel. En krijg dat maar eens voor elkaar bij een doelgroep die zijn drukke leven compenseert met koken en genieten in zijn vrije tijd. Toch was het precies de opdracht die de IO-student kreeg van Royal VKB. “Een product dat nieuwsgierig maakt, is leuker om mee om te gaan”, vindt ook Coehoorn. Dat weet ze, dol op gekke nieuwigheidjes op designvlak, als geen ander. “Royal VKB maakt designdingen voor de keuken waar altijd een kleine verrassing aan zit. Dat wilde ik ook ontwerpen.”

Het kostte haar niet veel tijd om te bedenken dat haar doelgroep vooral veel in sociale gelegenheden komt waar nootjes en kleine hapjes worden geserveerd. De kroeg dus? “Eerder etentjes bij mensen thuis”, denkt de student. En zo ontstond haar idee om een bakje te ontwerpen voor die nootjes, waar mensen ook nog eens mee kunnen spelen. “Onderin mijn Wobbling Bowl zit een gewichtje, waardoor hij altijd net uit balans lijkt. Als je er tegenaan tikt, wiebelt hij. Daar kun je tijdens een borrel op een grappige manier mee spelen.”

Tja, dan kun je wel een hele theorie achter je ontwerp bedenken, maar als iets gewoon leuk is, is dat natuurlijk al voldoende. In elk geval wat haar begeleiders betreft, die haar een 8,5 gaven voor haar ontwerp. Wat je noemt een boost voor haar portfolio. Dus wanneer vinden we de Wobbling Bowls op haar borreltafel? Voorlopig niet, denkt Coehoorn. “Het bedrijf was heel enthousiast over mijn ontwerp. Zo enthousiast zelfs, dat ik in hun top 3 van beste ontwerpen zat, maar ze gaan er voorlopig toch niet mee verder. Heel jammer.”