Met een enkeltje naar Moskou, daar een oude Sovjetauto kopen en vierduizend kilometer terugrijden naar Nederland. Wat begon als vakantie-avontuur, is uitgegroeid tot ‘studieproject’. Delta sprak de twee studenten die zondag naar Rusland zijn vertrokken.
Afgelopen zondag vertrokken Onno Wijnberg en Bert Jan Lobregt naar Moskou. Daar ontmoeten ze Daniil Malevanniy, een Russische student die ze kennen via een Russisch Lada-forum. Hij helpt hen bij het zoeken en kopen van een Lada op een lokale marktplaats. “Wij maken hem technisch in orde, rijden ermee naar Nederland en zetten hem op een Nederlands kenteken”, vertelt werktuigbouwkundestudent Wijnberg.
Vorige zomer was Wijnberg in India en daar ontstond het idee om met een lokaal gekocht voertuig naar huis te rijden. “Eerst waren we van plan om met een tuktuk vanuit India te komen”, vertelt hij. “Maar dat is wat ver en je moet door allerlei conflictgebieden. Ik heb een soort guilty pleasure voor Rusland, ik vind het een mooi land. Een Lada is een iconische Sovjetauto, de Volkswagen van de Sovjet. Hij wordt niet meer doorontwikkeld en voor vijfhonderd euro heb je er al één.”
Dat hij wat primitief is, komt goed uit. Alles wat eraan moet gebeuren, doen de studenten zelf. “We zijn lid van de ANWB, maar dat gebruiken zou valsspelen zijn.”, zegt Lobregt. Waarom kopen ze geen nieuwe auto? “Dat is helemaal niet leuk! Zeker voor een werktuigbouwkundestudent is een oude auto fantastisch.”
‘Voor mijn profielwerkstuk bouwde ik een straalmotor op een kart’
De jongens hebben er vertrouwen in. Vooral Wijnberg heeft al flink wat ervaring. Toen hij 10 jaar was kocht hij al een Fiat Panda voor 101 euro. “Daar kon ik rondjes mee rijden in de tuin en aan sleutelen”, vertelt hij. “Daarna heb ik veel auto’s opgeknapt en doorverkocht als bijbaantje op de middelbare school. Voor mijn profielwerkstuk bouwde ik een straalmotor op een kart.” En Lobregt dan? “Ik doe het onderhoud van mijn eigen auto”, zegt hij. “Ja, voor iemand die economie studeert is hij heel handig” lacht Wijnberg.
De mannen krijgen zelfs studiepunten voor de reis. Nou ja, studiepunten: welgeteld 1 ECTS. Hoe krijgen ze dat voor elkaar? “In het honoursprogramma krijg je voor uiteenlopende dingen studiepunten, bijvoorbeeld een workshop vergaderen van een paar dagen,”, vertelt Wijnberg. “Met dat in ons achterhoofd dachten we dat dit ook zou moeten kunnen. We hebben een proposal geschreven en gingen net zo lang door tot het goedgekeurd werd. Het werd acht keer afgekeurd, en de negende keer was het goed. Uiteindelijk is het 14 pagina’s lang geworden.”
“En ik kan nu ook een ‘International honours project van de TU Delft’ aan mijn cv toevoegen”, lacht Lobregt, die economie en bedrijfseconomie aan de Erasmus Universiteit studeert. “En net als ieder zichzelf respecterend Delfts studententeam hebben wij onze eigen T-shirts laten drukken!” zegt Lobregt met een knipoog.
Na wat tijd in Rusland door te brengen met Daniil Malevanniy, gaat de reis via de Baltische Staten, Polen en Duitsland naar Nederland. Uiteindelijk willen ze voor 13 augustus terug zijn, want dan moet Wijnberg zijn visum regelen voor zijn minor. Of ze dat gaan halen? “Een vrachtwagen doet er twee dagen over, dus ons lukt dat echt wel!”
Roos van Tongeren / Redacteur
Comments are closed.