Onderzoekers van de universiteit van Harvard lieten robots baksteen voor baksteen een bouwsel in elkaar zetten, aldus New Scientist vorige week.
Ze kunnen nog geen echte bakstenen dragen. Laat staan metselen. Toch zijn de robotische ‘termieten’ van Harvard indrukwekkend. Ze kunnen een blok piepschuim oppakken en op de gewenste locatie neerzetten nadat ze over eerder geplaatste bouwblokken heen zijn geklauterd. Doordat ze deze blokken tellen, weten ze waar ze zijn. Een simpel wiskundig modelletje is de enige input die de robots nodig hebben om hun bouwdrift in de juiste banen te leiden.
Twee jaar geleden gebruikte een Franse kunstenaar robots voor iets vergelijkbaars. Hij maakte met drones een metershoge cilindervormige constructie met prachtige welvingen. Volgens robotica-expert ir. Bart Remes (Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek) zijn wereldwijd talloze onderzoeksgroepen bezig met dergelijk projecten. “Het is een voorbode voor wat komen gaat; de robotisering van de bouw.”
Remes is nauw betrokken bij de oprichting van een nieuw laboratorium voor onderzoek naar robotzwermen; de Cyberzoo. Op 5 maart opent dit laboratorium haar deuren (Delta 11: ‘Cyberzoo: een dierentuin met robots’). Onderzoek naar robots die bouwen staat vooralsnog niet op de rol. “Maar misschien gaan we wel die kant op”, zegt Remes.
“De grote uitdaging is om robots ook buiten dingen te laten bouwen. In het laboratorium gebruiken ze onder meer camerasystemen om hun positie te bepalen. Als je echter buiten een groot gebouw wilt maken en je moet er een hele stellage omheen zetten met camera’s, kun je net zo goed bouwvakkers aan het werk zetten. Voor onze kleine drone, de Delfly, werken we aan een systeem met stereovisie, zodat de drone objecten herkent en de omgeving in kaart kan brengen. Dat soort systemen heb je nodig.”
Prof.ir. Kas Oosterhuis van Bouwkunde, tevens verbonden aan het Delft Robotics Institute, wijst er op dat gebouwen voor een groot deel bestaan uit installaties. “Neem de klimaatinstallatie. Die kun je niet bouwsteentje voor bouwsteentje laten verrijzen. Maar deze zijn wel prefab in fabriekshallen door robots in elkaar te zetten. Dat gebeurt nu al.”
“De grote belofte is om alle robots op de bouwplaats te hebben”, vervolgt Oosterhuis. “Dat zijn er honderden. Alles verandert dan; het productieproces, de materialen, ga maar door. Het duurt nog decennia, maar deze wijze van bouwen gaat absoluut komen.”
Oosterhuis’ collega, ir. Pieter Stoutjesdijk, studeerde vorig jaar af op een onderzoek naar deze ontwikkelingen. Hij steekt zijn enthousiasme niet onder stoelen of banken. “Stel je eens voor wat er allemaal kan als we digitaal ontwerpen en produceren. Dan krijg je massamaatwerk. Het creëren van duizend unieke bouwwerken, volledig aangepast aan lokaal klimaat, lokale cultuur en persoonlijke voorkeuren, is dan immers even efficiënt als het maken van duizend identieke gebouwen. Het leidt tot een nieuwe industriële revolutie.”
Comments are closed.