Delvers winnen IJsselmeerloop

br />
Het parcours van de IJsselmeerloop loopt vanuit Almere richting Friesland, waarna over de Afsluitdijk naar Noord-Holland wordt gelopen, om ten slotte via Amsterdam weer in Almere uit te komen. Inschrijving voor de IJsselmeerloop staat open voor wedstrijd- en recreatieteams, waarbij wedstrijdteams slechts acht lopers mogen inzetten, en recreatieteams een willekeurig aantal. Dit zullen er in de regel meer dan acht zijn, al heeft de befaamde Nederlandse lange-afstandsloper Jan Knippenberg de afstand ooit solo volbracht (en wel in 43 uur).

Tijdens de IJsselmeerloop mogen de deelnemers zelf bepalen hoe vaak en op welke plaats ze wisselen. Dit in tegenstelling tot estafettelopen als de Batavierenrace, waar etappes met een vaste lengte worden gelopen. De tactiek van het wisselen speelt een belangrijke rol in het wedstrijdverloop. Wie korte etappes loopt, kan een hoge snelheid halen, maar dan hebben de lopers erg korte rustpauzes tussen de etappes. Een team dat lange etappes loopt, biedt de lopers voldoende rust, maar kan onvoldoende snelheid ontwikkelen.

De twee deelnemende teams van De Delvers kozen voor etappes van slechts twee kilometer, zodat elk van de lopers 24 etappes moest afleggen. Deze tactiek was de basis van de overwinning van het snelste Delver-team.

Na de start op zaterdagmorgen om elf uur joeg een zuidwestenwind de lopers in een hoog tempo naar de Afsluitdijk. Door de hoge frequentie van korte, snelle etappes werd de concurrentie van De Delvers vanaf het begin al op achterstand gezet. Bij het bereiken van de Afsluitdijk, na twaalf uur wedstrijd, was het gerealiseerde gemiddelde maar liefst achttien kilometer per uur, en bedroeg de achterstand van het team in tweede positie al 25 minuten.

Toen de nacht aanbrak, bleek een aantal teamleden echter al teveel van hun krachten verbruikt te hebben. De vermoeienissen verdringen ook de eetlust, en daardoor ging de helft van het team sterk verzwakt de nacht in. Maar aangezien de achterstand van de achtervolgende teams niet afnam, werd duidelijk dat ook zij problemen hadden, en dat De Delvers de overwinning niet meer kon ontgaan. Twee uur na zonsopgang werd in een slaperig Almere gefinished: 22 uur, 8 minuten en 5 seconden, ruim een uur sneller dan de winnaar in 1993. Het tweede team van De Delvers finishte als 21ste, net binnen 26 uur.

De Delftse Studenten Atletiekvereniging De Delvers is dit weekend overtuigend winnaar geworden van de IJsselmeerloop, een estafetteloop over 380 kilometer rondom het IJsselmeer.

Het parcours van de IJsselmeerloop loopt vanuit Almere richting Friesland, waarna over de Afsluitdijk naar Noord-Holland wordt gelopen, om ten slotte via Amsterdam weer in Almere uit te komen. Inschrijving voor de IJsselmeerloop staat open voor wedstrijd- en recreatieteams, waarbij wedstrijdteams slechts acht lopers mogen inzetten, en recreatieteams een willekeurig aantal. Dit zullen er in de regel meer dan acht zijn, al heeft de befaamde Nederlandse lange-afstandsloper Jan Knippenberg de afstand ooit solo volbracht (en wel in 43 uur).

Tijdens de IJsselmeerloop mogen de deelnemers zelf bepalen hoe vaak en op welke plaats ze wisselen. Dit in tegenstelling tot estafettelopen als de Batavierenrace, waar etappes met een vaste lengte worden gelopen. De tactiek van het wisselen speelt een belangrijke rol in het wedstrijdverloop. Wie korte etappes loopt, kan een hoge snelheid halen, maar dan hebben de lopers erg korte rustpauzes tussen de etappes. Een team dat lange etappes loopt, biedt de lopers voldoende rust, maar kan onvoldoende snelheid ontwikkelen.

De twee deelnemende teams van De Delvers kozen voor etappes van slechts twee kilometer, zodat elk van de lopers 24 etappes moest afleggen. Deze tactiek was de basis van de overwinning van het snelste Delver-team.

Na de start op zaterdagmorgen om elf uur joeg een zuidwestenwind de lopers in een hoog tempo naar de Afsluitdijk. Door de hoge frequentie van korte, snelle etappes werd de concurrentie van De Delvers vanaf het begin al op achterstand gezet. Bij het bereiken van de Afsluitdijk, na twaalf uur wedstrijd, was het gerealiseerde gemiddelde maar liefst achttien kilometer per uur, en bedroeg de achterstand van het team in tweede positie al 25 minuten.

Toen de nacht aanbrak, bleek een aantal teamleden echter al teveel van hun krachten verbruikt te hebben. De vermoeienissen verdringen ook de eetlust, en daardoor ging de helft van het team sterk verzwakt de nacht in. Maar aangezien de achterstand van de achtervolgende teams niet afnam, werd duidelijk dat ook zij problemen hadden, en dat De Delvers de overwinning niet meer kon ontgaan. Twee uur na zonsopgang werd in een slaperig Almere gefinished: 22 uur, 8 minuten en 5 seconden, ruim een uur sneller dan de winnaar in 1993. Het tweede team van De Delvers finishte als 21ste, net binnen 26 uur.