Bij de aanleg van de parkeergarage van het Reinier de Graaf Gasthuis past de aannemer een biopolymeer coating toe dat op de TU ontwikkeld is. De alginaatlaag beschermt het beton.
Beton moet na de stort beschermd worden tegen te snelle droging, omdat er anders krimpscheuren ontstaan. Traditioneel waren olieachtige substanties daarvoor in gebruik, maar dat is schadelijk voor de omgeving.
In samenwerking met prof.dr.ir. Eduard Koenders (Universiteit Darmstadt, voorheen faculteit CiTG) en diens vroegere promovendus ir. Jure Zlopasa ontwikkelde prof.dr. Stephen Picken (faculteit TNW) een alternatieve coating op basis van alginaat en opgeloste kleideeltjes. Delft Integraal deed in 2014 verslag van de ontwikkeling van alginaat/nanoklei.
Voor leverancier NGCM is alginaat niet nieuw meer. Henkjan Gilbers, werkzaam bij het bedrijf, meldt dat er intussen 5.000 vierkante meter beton succesvol met alginaat/nanoklei gecoat is. De dosering van Delft Green is vastgesteld op 1 liter per vier vierkante meter.
Tot nu toe wordt de snel hardende biopolymeer bereid met alginaat uit gedroogd Aziatisch zeewier, dat uit Duitsland geïmporteerd wordt. Met een vinding van prof.dr.ir. Mark van Loosdrecht is alginaat ook te winnen uit afvalslib dat achterblijft in de afvalwaterzuivering. De bacteriën in de Nereda afvalwaterzuivering bevatten naar schatting 15-20 procent alginaat.
Ir. Maarten Schaafsma van het waterschap Rijn & IJssel vertelt dat er in Zutphen gewerkt wordt aan grootschalige productie van alginaat uit afvalwaterslib uit Doetinchem (industrieel afvalwater van Friesland Campina) en Apeldoorn (gemeentelijk riool). Hij verwacht dat de productie van het ‘NEO alginaat’ begin 2018 operationeel is met een opbrengst van 200-400 ton droge stof per jaar.
De diverse activitieten op het gebied van biopolymeer gebaseerde toepassingen en de daarbij behorende kennis (IP) worden gecoordineerd door TU Delft startup Slimy Green Stuff BV.
Comments are closed.