Delftenaren spelen in het Nederlands Studenten Orkest

Voor Sven Cornets de Groot is het Nederlands Studenten Orkest (NSO) bekend terrein. De student, die afgelopen jaar zijn bachelor technische wiskunde haalde, speelde al twee keer eerder mee. Dit jaar is hij fulltime NSO-bestuurslid. Hij is buitenlandcoördinator. Na de Nederlandse tournee van 6 tot en met 16 februari volgen drie concerten in Madrid. Cornets de Groot organiseert die, net als het concert dat het NSO op 13 februari voor vluchtelingen in Nijmegen speelt.

De student is nu al maanden bezig met de organisatie, maar donderdag 28 februari begint de meest intensieve maand van het jaar. Dan komen de negentig orkestleden samen in het Brabantse Someren, waar ze eerst negen dagen lang tien uur per dag zullen repeteren. “In Someren heb je bijna geen bereik en slecht wifi. Je zit er met negentig mensen die houden van muziek maken en feesten. Het schema is recht toe recht aan: we staan op negen uur op, repeteren, lunchen, repeteren, eten, repeteren en feesten. En dat elke dag, je hoeft er niet bij na te denken. Je kunt er helemaal in opgaan. Zo ontstaat een superhechte groep.”

Dat en de ‘fantastische muziek’ maken het NSO voor Cornets de Groot bijzonder. Hij speelt viool vanaf zijn zevende jaar, ging direct bij een jeugdorkest en zit tegenwoordig bij het Amsterdamse Sweelinck-orkest. “Voor amateurs is het NSO één van de beste orkesten. De audities zijn streng, je repeteert dagenlang tien uur per dag en hebt veel concerten.”

Het repertoire bestaat dit jaar uit vier stukken, waarvan één korte van twee minuten, ‘Général Lavine’ van Claude Debussy. “Dat stuk is georkestreerd door de onlangs overleden Luc Brewaeys. Normaal spelen we drie stukken. Onze dirigent Bas Wiegers wilde nu hiermee openen, om het publiek niet meteen in het diepe te gooien”, vertelt Cornets de Groot.

Dat ‘diepe’ is het speciaal voor het NSO gecomponeerde moderne stuk ‘Screen Memories’ van de Canadese componist Trevor Grahl. “Moderne stukken zijn ook voor veel orkestleden moeilijk. Er staan noten in die raar in het gehoor liggen. Sommigen horen het en vinden het erg. Ik ben het mooi gaan vinden.”

Na Screen Memories speelt pianist Arthur Jussen (van de pianobroertjes) Ravels Pianoconcert voor de linkerhand. Ravel componeerde dat stuk voor Paul Wittgenstein, een oorlogsveteraan die zijn rechterhand verloor tijdens de Eerste Wereldoorlog. Afsluiter is Bartóks ‘Concert voor orkest’. Bartók schreef het nadat hij tijdens de Tweede Wereldoorlog naar de Verenigde Staten was gevlucht. De verhalen achter deze stukken in combinatie met de actualiteit deden het NSO beslissen dat ‘vrijheid’ dit jaar het thema moest zijn.

Overweldigend

Overweldigend

Overweldigend

Anna Kosters speelt de cello. De studente civiele techniek is eind januari klaar met haar bachelor en kan zich dan meteen een maand lang onderdompelen in het NSO. Voor haar is het de eerste keer dat ze in een symfonieorkest speelt. “Dat is best overweldigend. Je hoort jezelf niet zo goed. Letten op de dirigent blijkt dan broodnodig, je moet erg multitasken. Tot nu toe heb ik alleen in kleinere bezettingen gespeeld, dan hoeft dat niet.”

Kosters repeteert voorafgaand aan de dagen in Someren veel thuis. “Ik concentreer me op de technisch moeilijke dingen: ritmen en vingerzettingen.” Welk stuk uit het NSO-repertoire haar voorkeur heeft? “Het Concert voor orkest van Bartók. Dat heeft voor iedereen de meeste uitdagingen.”

Zangerige klank

Zangerige klank

Zangerige klank

Bachelorstudent Tammo Zijlker studeert natuurkunde en wiskunde, maar na de tentamens heeft hij best tijd voor de repetities en de tournee van het NSO, vertelt hij. Zijlker was al langer van plan een keer mee te doen; zijn ouders namen hem vroeger altijd al mee naar NSO-concerten.

In groep drie op de basisschool begon hij met viool. In groep acht stapte hij over naar cello. “Dat instrument heeft een lage, zangerige klank.” In het dagelijks leven zit Zijlker net als Cornets de Groot in het Sweelinck-orkest. Het NSO heeft vergeleken met dat orkest een groot voordeel, vindt Zijlker: “Je speelt een maand lang fulltime. Dan kom je natuurlijk veel verder dan als je één keer per week samen repeteert.”