De afdeling chemische technologie (DelftChemTech) is in binnen- en buitenland met de werving begonnen van drie hoogleraren die de gesnoeide afdeling een nieuw tijdperk moeten binnenleiden.
De drie nieuwe proffen zullen worden aangesteld in de nanochemische technologie, en moeten een brug slaan tussen de klassieke chemische procestechnologie en de nanotechnologie. “Maar daarmee is niet gezegd dat we de Delftse procestechnologie afbouwen”, beklemtoont TNW-decaan prof. Karel Luyben. “We hebben een onomstreden reputatie in de procestechnologie, die willen we behouden. We willen alleen het accent verleggen.”
Delft hield zich tot dusver vooral bezig met grootschalige chemische technologie, gericht op bijvoorbeeld de chemische bulkindustrie. Vorig jaar besloot de faculteit TNW, waar de afdeling onder valt, tot een drastische reorganisatie. DelftChemTech worstelt immers al jaren met teruglopende studentenaantallen, een miljoenengat in de begroting en een verslechterende aansluiting bij de toekomstige beroepspraktijk. De oude negen secties zijn daarom omgevormd tot zeven secties, terwijl het wetenschappelijk personeel terug moet van 46,7 arbeidsplaatsen naar 34 en het aantal fulltime hoogleraren van 12 naar waarschijnlijk 9.
“De afgelopen jaren hebben we gezien hoe de grootschalige bulkindustrie is verschoven richting het verre oosten”, vertelt Luyben. “Wij willen de bocht om met het onderzoek, en wel in de richting van de nanochemical engineering.” In de toekomst moet de afdeling zich gaan richten op de gehele productieketen, van ‘molecuul tot product’, zoals DelftChemTech het noemt. De klassieke procestechnologie, waarmee Delft groot is geworden, blijft behouden in zeker veertien leerstoelen, die zijn verspreid over verschillende afdelingen van de faculteiten TNW en 3mE.
De nieuwe hoogleraren naar wie de TU zoekt, komen te werken in respectievelijk de supramoleculaire chemie, de zelf-assemblerende systemen en de proces- en producttechnologie met nadruk op toepassing van de nanotechnologie. De hoogleraren moeten sturing geven aan het onderzoek naar zaken als nanocapsules, biosensoren en materialen met nanodeeltjes erin, maar . cruciaal . ook de industriële haalbaarheid onderzoeken van vindingen uit de nanotechnologische hoek. Dat daarin toekomst zit, bewijst onder meer de tenniswereld: daar zijn inmiddels van nanocomposieten vervaardigde ballen in de handel, die twee tot vier keer zo lang stuiteren als een gewone bal. De grote knallers worden echter verwacht in de medische industrie, de klassieke chemische industrie en de computer- en beeldschermindustrie. (MK)
De drie nieuwe proffen zullen worden aangesteld in de nanochemische technologie, en moeten een brug slaan tussen de klassieke chemische procestechnologie en de nanotechnologie. “Maar daarmee is niet gezegd dat we de Delftse procestechnologie afbouwen”, beklemtoont TNW-decaan prof. Karel Luyben. “We hebben een onomstreden reputatie in de procestechnologie, die willen we behouden. We willen alleen het accent verleggen.”
Delft hield zich tot dusver vooral bezig met grootschalige chemische technologie, gericht op bijvoorbeeld de chemische bulkindustrie. Vorig jaar besloot de faculteit TNW, waar de afdeling onder valt, tot een drastische reorganisatie. DelftChemTech worstelt immers al jaren met teruglopende studentenaantallen, een miljoenengat in de begroting en een verslechterende aansluiting bij de toekomstige beroepspraktijk. De oude negen secties zijn daarom omgevormd tot zeven secties, terwijl het wetenschappelijk personeel terug moet van 46,7 arbeidsplaatsen naar 34 en het aantal fulltime hoogleraren van 12 naar waarschijnlijk 9.
“De afgelopen jaren hebben we gezien hoe de grootschalige bulkindustrie is verschoven richting het verre oosten”, vertelt Luyben. “Wij willen de bocht om met het onderzoek, en wel in de richting van de nanochemical engineering.” In de toekomst moet de afdeling zich gaan richten op de gehele productieketen, van ‘molecuul tot product’, zoals DelftChemTech het noemt. De klassieke procestechnologie, waarmee Delft groot is geworden, blijft behouden in zeker veertien leerstoelen, die zijn verspreid over verschillende afdelingen van de faculteiten TNW en 3mE.
De nieuwe hoogleraren naar wie de TU zoekt, komen te werken in respectievelijk de supramoleculaire chemie, de zelf-assemblerende systemen en de proces- en producttechnologie met nadruk op toepassing van de nanotechnologie. De hoogleraren moeten sturing geven aan het onderzoek naar zaken als nanocapsules, biosensoren en materialen met nanodeeltjes erin, maar . cruciaal . ook de industriële haalbaarheid onderzoeken van vindingen uit de nanotechnologische hoek. Dat daarin toekomst zit, bewijst onder meer de tenniswereld: daar zijn inmiddels van nanocomposieten vervaardigde ballen in de handel, die twee tot vier keer zo lang stuiteren als een gewone bal. De grote knallers worden echter verwacht in de medische industrie, de klassieke chemische industrie en de computer- en beeldschermindustrie. (MK)
Comments are closed.