Delft staat bekend als grachtenstad met twee monumentale kerkgebouwen: de scheefgezakte Oude Kerk (uit de 11e eeuw) en de Nieuwe Kerk met zijn graftombes van de koninklijke familie. In de 17e eeuw bloeide Delft op dankzij de verbinding via Delftshaven met het werk van de VOC. Kunst, wetenschap en ambacht brachten internationale toppers voort als Antoni van Leeuwenhoek, Johannes Vermeer en het Delfts blauw. Een tweede bloeiperiode viel samen met de opkomst van de industriële revolutie toen Delft een spooraansluiting kreeg en een gist- en spiritusfabriek met een sociale woonwijk (Agnetapark).
De atlas belicht in vier hoofdstukken de totstandkoming van de TU uit de Polytechnische School (1864), de stedenbouwkundige planning van de universiteitswijk, de Technische Hogeschool tijdens de wederopbouw en de ontwikkeling van de TU-wijk in de 21-ste eeuw. Daarover schrijft auteur Stef van der Gaag: ‘Zo wordt het TU-gebied meer en meer een zelfvoorzienende stad (…). Op verschillende manieren zal deze ‘stad binnen de stad’ verbonden zijn met geografisch verspreid liggende netwerken. Een bijlage belicht nog de prehistorie van de TU: vanaf Prins Maurits in 1600 tot aan de hernoeming van TH Delft naar TU Delft in 1986.
Zo biedt de Historische atlas van Delft een compacte weergave van de stadshistorie met heldere teksten, veel kaarten, foto’s of schilderijen. Zoals van een atlas verwacht mag worden is het formaat royaal (25×34 cm).
Stef van der Gaag, Historische Atlas van Delft, 80 blz, gebonden, Uitgeverij Vantilt 2015, prijs: 24,50 euro (na 1 feb 2016: 29,50 euro). Also available in English as: Historical Atlas of Delft.
Comments are closed.