Het Delft Centre for Systems and Control (Dcsc) ontwerpt een schuurrobot voor een werf voor luxe zeiljachten in het Friese Drachten. Deze robot moet de arbeidstijd verkorten die de werf met schuren en plamuren van de romp kwijt is.
De romp van een luxe aluminium zeiljacht moet perfect glad zijn om aan de Franse RiviÈra geen gek figuur te slaan. Om dit voor elkaar te krijgen zijn scheepsbouwers op een werf wekenlang bezig met plamuren en schuren. Een robot zou het schuren minder duur en arbeidsintensief maken, maar is tot nu toe niet ontwikkeld omdat het schuren zo’n precisieklus is.
Daarom kreeg Ben Klaassens van Dcsc dit voorjaar de vraag van de scheepswerf of hij een schuurrobot zou kunnen ontwerpen. Klaassens liet afstudeerstudent Peter Kootstra literatuuronderzoek doen voor een verkennende studie. Inmiddels hebben ze samen drie varianten uitgewerkt voor een schuurrobot.
“Als eerste variant zou je kunnen denken aan twee grote armen met joints die computergestuurd met de schuurmachine langs de romp bewegen”, zegt Klaassens. “Een andere mogelijkheid is een XY-balk, waarop je de scheepsromp vastzet. Die balk beweeg je aan de hand van coördinaten in de computer langs een vaste schuurmachine.”
Ook zou een schuurmachine gemaakt kunnen worden die vergelijkbaar is met een autowasserette, waarbij de borstels alleen niet schoonmaken, maar schuren. “Alle drie ideeën zijn redelijk uitvoerbaar”, zegt Klaassens. “De grootste uitdaging zit nu in het maken van goede sensoren die iedere kleine oneffenheid kunnen detecteren. Een andere belangrijke vraag is hoe de machine ziet dat hij klaar is met schuren; de romp effen en glad genoeg is. De robot wordt waarschijnlijk halfautomatisch, er blijft nog wel iemand bij de controle en besturing.”
De robot zou scheepsschuurders van gezondheidsklachten kunnen verlossen, door een deel van het werk over te nemen. Nu staan schuurders lang aan stof blootgesteld. En door de repeterende bewegingen heeft veel personeel last van muisarmachtige verschijnselen.
Zodra een pilot-robot af is krijgt Klaassens van de scheepswerf een stuk scheepswand bij Dcsc, om het schuren op te oefenen. Nu krijgt hij regelmatig advies voor zijn ontwerp van professionele scheepsschuurders. “Die kunnen ons alles vertellen over waar we bij het schuren op moeten letten”, zegt Klaassens. “Je moet het specialistische karakter van dit werk niet onderschatten. Het is zulk precisiewerk, dat de scheepswerf de scheepsschuurders uit Drachten naar het Verre Oosten laat overvliegen om te adviseren. Het bouwen van jachten laten ze daar doen vanwege de lage arbeidskosten. Maar voor het schuren hebben ze echte specialisten nodig en die hebben ze daar niet voor handen.” (RZ)
De romp van een luxe aluminium zeiljacht moet perfect glad zijn om aan de Franse RiviÈra geen gek figuur te slaan. Om dit voor elkaar te krijgen zijn scheepsbouwers op een werf wekenlang bezig met plamuren en schuren. Een robot zou het schuren minder duur en arbeidsintensief maken, maar is tot nu toe niet ontwikkeld omdat het schuren zo’n precisieklus is.
Daarom kreeg Ben Klaassens van Dcsc dit voorjaar de vraag van de scheepswerf of hij een schuurrobot zou kunnen ontwerpen. Klaassens liet afstudeerstudent Peter Kootstra literatuuronderzoek doen voor een verkennende studie. Inmiddels hebben ze samen drie varianten uitgewerkt voor een schuurrobot.
“Als eerste variant zou je kunnen denken aan twee grote armen met joints die computergestuurd met de schuurmachine langs de romp bewegen”, zegt Klaassens. “Een andere mogelijkheid is een XY-balk, waarop je de scheepsromp vastzet. Die balk beweeg je aan de hand van coördinaten in de computer langs een vaste schuurmachine.”
Ook zou een schuurmachine gemaakt kunnen worden die vergelijkbaar is met een autowasserette, waarbij de borstels alleen niet schoonmaken, maar schuren. “Alle drie ideeën zijn redelijk uitvoerbaar”, zegt Klaassens. “De grootste uitdaging zit nu in het maken van goede sensoren die iedere kleine oneffenheid kunnen detecteren. Een andere belangrijke vraag is hoe de machine ziet dat hij klaar is met schuren; de romp effen en glad genoeg is. De robot wordt waarschijnlijk halfautomatisch, er blijft nog wel iemand bij de controle en besturing.”
De robot zou scheepsschuurders van gezondheidsklachten kunnen verlossen, door een deel van het werk over te nemen. Nu staan schuurders lang aan stof blootgesteld. En door de repeterende bewegingen heeft veel personeel last van muisarmachtige verschijnselen.
Zodra een pilot-robot af is krijgt Klaassens van de scheepswerf een stuk scheepswand bij Dcsc, om het schuren op te oefenen. Nu krijgt hij regelmatig advies voor zijn ontwerp van professionele scheepsschuurders. “Die kunnen ons alles vertellen over waar we bij het schuren op moeten letten”, zegt Klaassens. “Je moet het specialistische karakter van dit werk niet onderschatten. Het is zulk precisiewerk, dat de scheepswerf de scheepsschuurders uit Drachten naar het Verre Oosten laat overvliegen om te adviseren. Het bouwen van jachten laten ze daar doen vanwege de lage arbeidskosten. Maar voor het schuren hebben ze echte specialisten nodig en die hebben ze daar niet voor handen.” (RZ)
Comments are closed.