De Delftse studentenwereld kent veel organisaties en verenigingen. Sommige daarvan leiden een onopvallend bestaan. Vandaag: het schaakteam.
De geestelijke uitdaging
Schaken is iets waar je inrolt en mee opgroeit, volgens Olivier Marincic. “Je moet van een geestelijke uitdaging houden. Het is veel rekenen.” Henrik Tamerus ziet het als ‘puzzelen tegen een tegenstander’. Het is leuker dan dammen, vindt hij. “Als je eenmaal aan schaken doet, lijkt dammen mij heel saai worden. Alle stukken lopen hetzelfde. In schaken zit meer dynamiek.”
Beiden zitten in DSC 4, het studententeam van de Delftsche Schaakclub. Het achttal, plus één reserve, ontstond enige jaren terug vanuit enkele studenten die al bij die club schaakten. Marincic: “Het leek ons gezellig om een homogeen clubje te hebben van hetzelfde soort mensen. Sommigen zijn inmiddels afgestudeerd.”
Gezellig of niet, ze spelen voor de winst. Tamerus: “We hebben als team echt de drive om er het maximale uit te halen. Niemand gaat voortijdig naar huis als zijn eigen partij is afgelopen. Onze grote kracht is dat we relatief jong zijn en hard vooruitgaan. We zijn in een paar jaar opgeklommen van de tweede klasse naar de regionale promotieklasse. We willen graag verder promoveren naar landelijk niveau.” Een vaste bordbezetting heeft het achttal niet. “We wisselen per wedstrijd van bord, om de tegenstander in verwarring te brengen.”
Ook buiten de schaakavonden om is er contact. “We gaan wel eens een biertje drinken met elkaar. Volgend jaar januari gaan we samen op wintersport. Nee, de schaakborden blijven dan thuis. Vroeger, toen iedereen nog student was, gingen we soms met zijn allen naar het strand. Op de club zelf blijven we meestal wel hangen, nog even een biertje doen en de partijtjes met elkaar doornemen.” (JT)
De geestelijke uitdaging
Schaken is iets waar je inrolt en mee opgroeit, volgens Olivier Marincic. “Je moet van een geestelijke uitdaging houden. Het is veel rekenen.” Henrik Tamerus ziet het als ‘puzzelen tegen een tegenstander’. Het is leuker dan dammen, vindt hij. “Als je eenmaal aan schaken doet, lijkt dammen mij heel saai worden. Alle stukken lopen hetzelfde. In schaken zit meer dynamiek.”
Beiden zitten in DSC 4, het studententeam van de Delftsche Schaakclub. Het achttal, plus één reserve, ontstond enige jaren terug vanuit enkele studenten die al bij die club schaakten. Marincic: “Het leek ons gezellig om een homogeen clubje te hebben van hetzelfde soort mensen. Sommigen zijn inmiddels afgestudeerd.”
Gezellig of niet, ze spelen voor de winst. Tamerus: “We hebben als team echt de drive om er het maximale uit te halen. Niemand gaat voortijdig naar huis als zijn eigen partij is afgelopen. Onze grote kracht is dat we relatief jong zijn en hard vooruitgaan. We zijn in een paar jaar opgeklommen van de tweede klasse naar de regionale promotieklasse. We willen graag verder promoveren naar landelijk niveau.” Een vaste bordbezetting heeft het achttal niet. “We wisselen per wedstrijd van bord, om de tegenstander in verwarring te brengen.”
Ook buiten de schaakavonden om is er contact. “We gaan wel eens een biertje drinken met elkaar. Volgend jaar januari gaan we samen op wintersport. Nee, de schaakborden blijven dan thuis. Vroeger, toen iedereen nog student was, gingen we soms met zijn allen naar het strand. Op de club zelf blijven we meestal wel hangen, nog even een biertje doen en de partijtjes met elkaar doornemen.” (JT)
Comments are closed.