In het Legermuseum loopt tot en met 20 oktober de expositie ‘De dienstplicht zwaait af’. Dit ‘gezicht van de dienstplicht 1914 en 1996’ portretteert 36 prominente dienstplichtigen.
br />
Figuur 1 De Blue Diamonds
Tot aan het eind van de jaren tachtig waren veel mensen tegen de afschaffing van de dienstplicht. Een beroepsleger bracht immers het risico met zich mee dat het een ‘staat in de staat’ ging vormen en weleens de macht kon overnemen. Nu maakt niemand zich daarover nog druk en slaakt vooral het mannelijk volksdeel een zucht van opluchting.
Vroeger was dat anders en werden hele legioenen verplicht hun brevet van mannelijkheid te halen. Niet alleen gewone jongens, maar ook (latere) prominenten. Op de expositie ‘De dienstplicht zwaait af, gezicht van de dienstplicht 1914-1996’ – tot en met 20 oktober in het Legermuseum – zijn 36 bekende oud-dienstplichtigen in woord en beeld geportretteerd.
Sommigen deden er hun voordeel mee, zoals Eddy Pieters Graafland die ooit onder de lat stond bij Ajax. ,,M’n militaire interlands waren een mooie opstap naar het grote werk. Na goede prestaties met het militaire elftal in Italië werd ik geselecteerd voor het Nederlands elftal.”
Anderen waren al zo beroemd dat ze voortdurend werden lastig gevallen door fans. We hebben het over de broertjes Ruud en Riem de Wolff, in de jaren zestig beter bekend als de muziekgroep de Blue Diamonds. ,,Zwaar gecamoufleerd en zo onopvallend mogelijk midden in de troep geplaatst werden we afgemarcheerd naar de schietbaan. Onderweg herkenden wachtende fans ons natuurlijk toch, met alle gevolgen vandien.”
Tom Okker wist er in zijn hoedanigheid als tennisspeler nog voordeel uit te putten. ,,Ik was als gevolg van een tennisarm tijdens oefeningen vrijgesteld van het dragen van het FAL geweer. Dat was voor mij wel prettig maar voor m’n maat minder, hij moest er twee meezeulen.”
Dat een soldaat zonder geweer soms zelfs de voorkeur genoot, daarvan getuigt het relaas van C.A.J Herkströter, een hoge piet bij de Shell. ,,Na de eerste schietoefeningen werd mij door de sergeant-majoor te verstaan gegeven dat in geval van oorlog ik het pistool maar het beste naar de vijand kon werpen. De kans op een treffer was dan vermoedelijk groter dan wanneer ík het ding zou afvuren.” (M.v.d.L)
In het Legermuseum loopt tot en met 20 oktober de expositie ‘De dienstplicht zwaait af’. Dit ‘gezicht van de dienstplicht 1914 en 1996’ portretteert 36 prominente dienstplichtigen.
Tot aan het eind van de jaren tachtig waren veel mensen tegen de afschaffing van de dienstplicht. Een beroepsleger bracht immers het risico met zich mee dat het een ‘staat in de staat’ ging vormen en weleens de macht kon overnemen. Nu maakt niemand zich daarover nog druk en slaakt vooral het mannelijk volksdeel een zucht van opluchting.
Vroeger was dat anders en werden hele legioenen verplicht hun brevet van mannelijkheid te halen. Niet alleen gewone jongens, maar ook (latere) prominenten. Op de expositie ‘De dienstplicht zwaait af, gezicht van de dienstplicht 1914-1996’ – tot en met 20 oktober in het Legermuseum – zijn 36 bekende oud-dienstplichtigen in woord en beeld geportretteerd.
Sommigen deden er hun voordeel mee, zoals Eddy Pieters Graafland die ooit onder de lat stond bij Ajax. ,,M’n militaire interlands waren een mooie opstap naar het grote werk. Na goede prestaties met het militaire elftal in Italië werd ik geselecteerd voor het Nederlands elftal.”
Anderen waren al zo beroemd dat ze voortdurend werden lastig gevallen door fans. We hebben het over de broertjes Ruud en Riem de Wolff, in de jaren zestig beter bekend als de muziekgroep de Blue Diamonds. ,,Zwaar gecamoufleerd en zo onopvallend mogelijk midden in de troep geplaatst werden we afgemarcheerd naar de schietbaan. Onderweg herkenden wachtende fans ons natuurlijk toch, met alle gevolgen vandien.”
Tom Okker wist er in zijn hoedanigheid als tennisspeler nog voordeel uit te putten. ,,Ik was als gevolg van een tennisarm tijdens oefeningen vrijgesteld van het dragen van het FAL geweer. Dat was voor mij wel prettig maar voor m’n maat minder, hij moest er twee meezeulen.”
Dat een soldaat zonder geweer soms zelfs de voorkeur genoot, daarvan getuigt het relaas van C.A.J Herkströter, een hoge piet bij de Shell. ,,Na de eerste schietoefeningen werd mij door de sergeant-majoor te verstaan gegeven dat in geval van oorlog ik het pistool maar het beste naar de vijand kon werpen. De kans op een treffer was dan vermoedelijk groter dan wanneer ík het ding zou afvuren.” (M.v.d.L)
Comments are closed.