Mijn aller-, aller-, allerlaatste column en dan hoor ik helemaal niet meer bij de TU. Een enorme verandering. Natuurlijk moet ik nu mijn eigen koffie gaan zetten, mijn eigen kantoor stofzuigen, mijn eigen levensloopregeling opzetten en mijn eigen werk beoordelen.
Maar daarnaast ben ik ook mijn nevenfunctie op de faculteit kwijt. Ik zal meteen maar met de deur in huis vallen, vorig jaar was ik sinterklaas. Ja, dat was ik. Of tenminste, op onze faculteit waren er twee, en daar was ik er een van. Uiteraard was ik de echte. En nu heb ik de hele tijd bij de telefoon gezeten om te wachten tot ik gebeld werd. Maar ik werd niet gebeld. Ook niet gemaild, gefaxt, geskyped, ge-smst, ge-mmst, opgeroepen op mijn bakkie. Ik kreeg geen brief, geen telegram, geen zingende boodschap, nee, niet eens een zwarte piet aan mijn deur die kwam vragen of ik alsjeblieft… Niets van dat al. En dat neem ik natuurlijk niemand kwalijk. Trouwens, ik werk niet meer bij jullie (ziet u, het is nu al ik en jullie, vroeger waren wij nog wij… wat is er gebeurd?) dus ik kan zeggen wat ik wil. Ik neem het de faculteit zeer kwalijk dat ik niet meer sinterklaas mag zijn. En dan kunt u zeggen, beste lezer(es): “Misschien zijn ze het wel gewoon vergeten.” Driewerf neen! Want ik heb ze gebeld en ik heb mezelf vernederd door mij aan te bieden als sint, en later als zwarte piet. Aangezien ik u toch nooit meer zie kan ik u ook wel vertellen dat ik zelfs heb gesmeekt of ik dan alsjeblieft zak mocht zijn of schuimpje of desnoods pepernoot. Maar de goedheiligmansregelaarster was onverbiddelijk. Ze lachte beschimpend en zei: “Kijk naar jezelf, je hebt je in al je wanhoop ondergeplast, neem een douche, zoek een huis, een baan en een andere kapper…”
Als op 5 december uw sinterklaasfeestje wreed wordt verstoord door een kerstman met tweehonderd schoolkinderen die allemaal zingen: “Sinterklaas bestaat niet, Sinterklaas bestaat niet!”, dan moet u niet raar opkijken.
Pieter Jouke (de echte)
PS: Bedankt voor jullie gelees. Mijn nieuwe project heet Buro Renkema.
Mijn aller-, aller-, allerlaatste column en dan hoor ik helemaal niet meer bij de TU. Een enorme verandering. Natuurlijk moet ik nu mijn eigen koffie gaan zetten, mijn eigen kantoor stofzuigen, mijn eigen levensloopregeling opzetten en mijn eigen werk beoordelen. Maar daarnaast ben ik ook mijn nevenfunctie op de faculteit kwijt. Ik zal meteen maar met de deur in huis vallen, vorig jaar was ik sinterklaas. Ja, dat was ik. Of tenminste, op onze faculteit waren er twee, en daar was ik er een van. Uiteraard was ik de echte. En nu heb ik de hele tijd bij de telefoon gezeten om te wachten tot ik gebeld werd. Maar ik werd niet gebeld. Ook niet gemaild, gefaxt, geskyped, ge-smst, ge-mmst, opgeroepen op mijn bakkie. Ik kreeg geen brief, geen telegram, geen zingende boodschap, nee, niet eens een zwarte piet aan mijn deur die kwam vragen of ik alsjeblieft… Niets van dat al. En dat neem ik natuurlijk niemand kwalijk. Trouwens, ik werk niet meer bij jullie (ziet u, het is nu al ik en jullie, vroeger waren wij nog wij… wat is er gebeurd?) dus ik kan zeggen wat ik wil. Ik neem het de faculteit zeer kwalijk dat ik niet meer sinterklaas mag zijn. En dan kunt u zeggen, beste lezer(es): “Misschien zijn ze het wel gewoon vergeten.” Driewerf neen! Want ik heb ze gebeld en ik heb mezelf vernederd door mij aan te bieden als sint, en later als zwarte piet. Aangezien ik u toch nooit meer zie kan ik u ook wel vertellen dat ik zelfs heb gesmeekt of ik dan alsjeblieft zak mocht zijn of schuimpje of desnoods pepernoot. Maar de goedheiligmansregelaarster was onverbiddelijk. Ze lachte beschimpend en zei: “Kijk naar jezelf, je hebt je in al je wanhoop ondergeplast, neem een douche, zoek een huis, een baan en een andere kapper…”
Als op 5 december uw sinterklaasfeestje wreed wordt verstoord door een kerstman met tweehonderd schoolkinderen die allemaal zingen: “Sinterklaas bestaat niet, Sinterklaas bestaat niet!”, dan moet u niet raar opkijken.
Pieter Jouke (de echte)
PS: Bedankt voor jullie gelees. Mijn nieuwe project heet Buro Renkema.
Comments are closed.