Culture Shock

Snel van slag

Azadeh Mashayekhi, post-masterstudent bouwkunde, Iran.

Het grootste probleem vindt Azadeh Mashayekhi het maken van Nederlandse vrienden. “Alleen mijn huiseigenaresse ken ik goed. Ze is open en aardig. Nederlanders gaan geen vriendschap aan met ons, omdat we op een dag weer weggaan. Ze vinden het moeilijk om afscheid te nemen.” En ze onderscheiden zich niet. “Dat geldt zelfs voor hun kleren. Daaraan zie je niet wie rijk is of arm, zoals in Parijs. Het beeld is homogeen, er zijn geen contrasten.” De Nederlander, dat is volgens Mashayekhi een fiets, simpele kleding en lunch met boterhammen met kaas. En kroketten natuurlijk.
Nederlanders willen altijd weten wat ze gaan doen. “De hele dag is gepland. Als de computer het tien minuten niet doet, is iedereen van slag. Als in Iran de elektriciteit uitvalt, gaan we gewoon door met werken, maar als hier in de supermarkt de vleesproducten zijn verplaatst is iedereen in de war. Het moet allemaal goed georganiseerd zijn. Na de bouwkundebrand voelden mensen zich verloren zonder hun eigen computer, bureau en kast. Het zou juist het moment moeten zijn om creatief te worden, omdat er van alles kan gebeuren als er geen vast plan is. Als in Iran mijn auto stuk is, kan ik altijd meeliften met een onbekende. Dan ontmoet je nieuwe mensen. Dat maakt het leven spannender.”