…in een luchtballon varen? vraag ik op een barbecuefeest aan Kamiel de Leur. Vlak daarvoor kwam hij zelf naar me toe: “Jij bent toch Ionica van ‘Wil je met mij…?’ “Je moet een keer met een luchtballon meegaan, dat lijkt me nu echt een leuk uitje!” Onder de indruk van zoveel mannelijk initiatief vraag ik of hij zelf meteen meewil.
…in een luchtballon varen? vraag ik op een barbecuefeest aan Kamiel de Leur. Vlak daarvoor kwam hij zelf naar me toe: “Jij bent toch Ionica van ‘Wil je met mij…?’ Je moet een keer met een luchtballon meegaan, dat lijkt me nu echt een leuk uitje!” Onder de indruk van zoveel mannelijk initiatief vraag ik of hij zelf meteen meewil.
En zo staan we op een zondagavond in een weiland bij Harfsen. Vanaf het balloncentrum van A3 Ballon gaan we met twintig passagiers mee in de grootste luchtballon ter wereld. De fear factor dropt behoorlijk als we zien dat de gemiddelde passagier niet jong en hip is, maar 25 jaar getrouwd.
We krijgen een briefing van piloot Alex Jan Barends. Hij vertelt dat de mand plat op zijn zijkant op de grond ligt bij het opblazen van de ballon en dat er al passagiers in zitten als de mand wordt omgekanteld. We kijken een beetje banger. Dan begint hij over de landing: “Die valt vandaag in de categorie sportief.” Er volgen instructies om de klap op te vangen en gebroken polsen te voorkomen als de mand omvalt. We voelen de fear factor duidelijk stijgen.
De ballon opblazen is nog een hele klus, uitzwaaiers en passagiers kijken toe terwijl de ballonmannen hard werken. Als de branders eindelijk aangaan staat de mand snel rechtop. Alle passagiers staan dicht tegen elkaar aan, klaar voor vertrek. Dan is er nog even paniek. Een kabel in de ballon zit dubbel op de katrol en de piloot wil het liefste de ballon leeg laten lopen en alles opnieuw in elkaar zetten. Onze fear factor stijgt wederom flink, want het is al bijna negen uur en onze laatste trein naar huis gaat om half elf. Kamiel moet de volgende ochtend ook nog heel vroeg naar Frankrijk, voor zijn afstudeerproject bij industrieel ontwerpen.
Even later is toch alles in orde en stijgen we langzaam op. Het uitzicht is fantastisch. Kamiel: “Dit is echt een uitje voor buiten de Randstad. Je ziet allemaal dieren, schapen die door de wei rennen, koeien die op een kluitje staan en haasjes die er tussendoor schieten.” Onder ons zien we kleine huisjes, mensen die in hun tuin zitten en de volgauto’s die even niet weten waar ze heen moeten.
De piloot vertelt steeds waar we zijn. We vliegen over Markelo en Goor. Via een bakkie houdt hij de volgauto op de hoogte van zijn route. Jammer dat hij niet echt kan kaartlezen: “We vliegen nu over de snelweg.” Eén van de passagiers merkt voorzichtig op dat we over een tweebaansweg vliegen, terwijl de snelweg toch echt vierbaans is.
Even later vliegen we bij het landen dwars door de boomtoppen, extra spannend! We staan netjes door onze knieën gezakt met ons gezicht de goede kant op als de mand met een smak op de grond komt. De mand valt niet om, maar ik knal nog even met mijn kaak hard op de rand. Even later zitten we heel blij in de laatste trein naar huis. Kamiel: “Ik zou dit iedereen aanbevelen, zeker in tijden van stress. Het ruimtegebrek in het mandje moet je maar even voor lief nemen.”
Ionica Smeets
De uitdaging: Ballonvaren bij A3 Ballon
Kosten: 160 euro
Fun Factor: *****
Fear Factor: ***
En zo staan we op een zondagavond in een weiland bij Harfsen. Vanaf het balloncentrum van A3 Ballon gaan we met twintig passagiers mee in de grootste luchtballon ter wereld. De fear factor dropt behoorlijk als we zien dat de gemiddelde passagier niet jong en hip is, maar 25 jaar getrouwd.
We krijgen een briefing van piloot Alex Jan Barends. Hij vertelt dat de mand plat op zijn zijkant op de grond ligt bij het opblazen van de ballon en dat er al passagiers in zitten als de mand wordt omgekanteld. We kijken een beetje banger. Dan begint hij over de landing: “Die valt vandaag in de categorie sportief.” Er volgen instructies om de klap op te vangen en gebroken polsen te voorkomen als de mand omvalt. We voelen de fear factor duidelijk stijgen.
De ballon opblazen is nog een hele klus, uitzwaaiers en passagiers kijken toe terwijl de ballonmannen hard werken. Als de branders eindelijk aangaan staat de mand snel rechtop. Alle passagiers staan dicht tegen elkaar aan, klaar voor vertrek. Dan is er nog even paniek. Een kabel in de ballon zit dubbel op de katrol en de piloot wil het liefste de ballon leeg laten lopen en alles opnieuw in elkaar zetten. Onze fear factor stijgt wederom flink, want het is al bijna negen uur en onze laatste trein naar huis gaat om half elf. Kamiel moet de volgende ochtend ook nog heel vroeg naar Frankrijk, voor zijn afstudeerproject bij industrieel ontwerpen.
Even later is toch alles in orde en stijgen we langzaam op. Het uitzicht is fantastisch. Kamiel: “Dit is echt een uitje voor buiten de Randstad. Je ziet allemaal dieren, schapen die door de wei rennen, koeien die op een kluitje staan en haasjes die er tussendoor schieten.” Onder ons zien we kleine huisjes, mensen die in hun tuin zitten en de volgauto’s die even niet weten waar ze heen moeten.
De piloot vertelt steeds waar we zijn. We vliegen over Markelo en Goor. Via een bakkie houdt hij de volgauto op de hoogte van zijn route. Jammer dat hij niet echt kan kaartlezen: “We vliegen nu over de snelweg.” Eén van de passagiers merkt voorzichtig op dat we over een tweebaansweg vliegen, terwijl de snelweg toch echt vierbaans is.
Even later vliegen we bij het landen dwars door de boomtoppen, extra spannend! We staan netjes door onze knieën gezakt met ons gezicht de goede kant op als de mand met een smak op de grond komt. De mand valt niet om, maar ik knal nog even met mijn kaak hard op de rand. Even later zitten we heel blij in de laatste trein naar huis. Kamiel: “Ik zou dit iedereen aanbevelen, zeker in tijden van stress. Het ruimtegebrek in het mandje moet je maar even voor lief nemen.”
Ionica Smeets
www.ballonvaren.com
De uitdaging: Ballonvaren bij A3 Ballon
Kosten: 160 euro
Fun Factor: *****
Fear Factor: ***
Comments are closed.