In Delta 08 reageerde hoogleraar reformatorische wijsbegeerte Marc de Vries op de column ‘Geloofwaardigheid’ van Dap Hartmann. Hij verweet hem een ‘beperkte visie op wetenschap’. In zijn antwoord pleit de columnist voor het onmiddellijk opheffen van de leerstoel reformatorische wijsbegeerte.
Computerschroot
Een schip met een lading oude computers, dat van Afrika naar Nederland vaart om daar zijn afgedankte vracht af te leveren. Het lijkt de wereld op zijn kop. Toch zal dit transport vanaf half oktober, wanneer het eerste schip aanmeert, geregeld plaatsvinden. De afgedankte computers komen voor een deel oorspronkelijk van de TU. Onderzoeker dr.ir. Jaco Huisman van de IO-groep design for sustainability zorgt er samen met stichting ICT-Milieu en stichting Viafrica voor dat oude computers van de TU die naar Kenia en Tanzania gestuurd zijn voor een tweede leven, terug worden gehaald wanneer ze zijn afgeschreven. “Wat de TU doet is heel bijzonder”, zegt directeur Jan Vlak van ICT-Milieu. “Veel bedrijven geven hun oude computers aan Afrika, maar halen ze vervolgens niet terug om ze te laten recyclen.” En dat is juist heel belangrijk, aldus Vlak, omdat er in Afrika geen goede recyclefaciliteiten zijn.
Wachtlijsten
De wachttijd voor een eenkamerwoning aan de Van Hasseltlaan is opgelopen tot anderhalf jaar. Voor een zelfstandige woonruimte in het studentencomplex aan de Korvezeestraat moeten mensen inmiddels twee jaar ingeschreven staan. Volgens Els Auwers van de Duwo-kamerwinkel is de wachtlijst nog nooit zo lang geweest, maar ze benadrukt dat het een tijdelijk probleem is, omdat er nieuwbouw in de maak is. Over de onzelfstandige woonruimte in het Duwo-bestand kan Auwers minder duidelijk zijn. De studentenhuisvester werkt voor die kamers niet met wachtlijsten, omdat ze via instemmingen worden verhuurd. “Er wordt wel heel hard gezocht”, weet Auwers. “Op sommige instemmingen komen wel zestig mensen af.” Auwers denkt dat al die studenten uiteindelijk wel een kamer vinden in Delft.
Numerus fixus
Hoewel is overwogen om volgend jaar bij de faculteiten die het snelst groeien een numerus fixus in te stellen, heeft het college van bestuur besloten dat toch niet te doen. “De consequenties zijn ongewis”, zei collegelid Paul Rullmann vorige week tijdens een overleg met de studentenraad. “Je zet een zwaar middel in, terwijl het gaat om dertig, misschien veertig studenten.” De meeste zorg om de toenemende groei was er bij Industrieel Ontwerpen en Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek.
11 September
Zijn er overeenkomsten tussen het instorten van Bouwkunde en de Twin Towers? Precies zeven jaar na de aanslag op de Twin Towers houdt materiaalkunde een lunchlezing over het effect van brand op staal. Bij de aanslag op het World Trade Center in New York in 2001 speelden de eigenschappen van het gebruikte staal in de constructie een grote rol bij de ineenstorting van de Twin Towers. Erik Offerman gaat tijdens de lezing in op het effect van brand op staal en laat zien hoe het staal van eigenschappen verandert. Ook gaat hij in op de vraag of er mogelijkheden zijn om de brandwerendheid van staal te verbeteren. Geïnteresseerden kunnen donderdag 11 september van 12.30 uur tot 13.30 uur meeluisteren in de faculty room van Werktuigbouwkunde, Maritiem Techniek en Technische Materiaalwetenschappen.
Studentenklachten
Het college van bestuur voelt niets voor een onafhankelijk klachtensysteem voor klachten over sponsorcontracten. De studentenraad (sr) wil dat er zo snel mogelijk zo’n regeling komt, omdat gesprekken over sponsorcontracten volgens de sr niet altijd soepel verlopen. Rullmann stelt dat het bij die gesprekken om verenigingen gaat en niet om individuen. Individuen kunnen hun klachten kwijt kunnen bij de studentenraad, het sport- en cultuurcentrum (S&C) of onderwijs & studentenzaken. De directeur S&C krijgt een uitnodiging om het overleg tussen sr en college een keer bij te wonen. Het zal dan niet alleen gaan over de sponsorcontracten, maar ook over de volgens de sr ‘exorbitant hoge prijzen’ en het productaanbod in het Sportcafé. De producten sluiten volgens de sr niet aan bij de wensen van studenten.
Oorkonde
Hoogleraar waterbouwkunde prof.drs.ir. Han Vrijling wordt wegens zijn internationale wetenschappelijke verdiensten in de waterbouwkunde benoemd tot erelid van ingenieursvereniging Kivi Niria. Vrijdag 29 augustus krijgt hij de oorkonde. Vrijling was een van de critici die de afgelopen jaren, met name na de ramp in de Amerikaanse stad New Orleans, waarschuwde dat ook Nederland niet gerust kan zijn op zijn waterveiligheid. Volgens hem is er jaarlijks bijna 1 miljard euro extra nodig om de waterhuishouding in Nederland op orde te krijgen.
Delta zoekt talent
Wil je schrijven over onderwerpen die leven onder studenten? Ben je in staat om daar je vinger achter te krijgen? Heb je een breed netwerk in de studentenwereld? Wil je kennismaken met de journalistiek en ben je vaardig in de Nederlandse taal? Of, moet je nodig je ei kwijt in je eigen column? Dan heeft de redactie van Delta het perfecte, want zeer flexibele bijbaantje voor je. Wij begeleiden jou en we betalen nog leuk ook. Stuur een mail met motivatie en cv naar delta@tudelft.nl.
Studentenaantallen
Hoeveel nieuwe studenten de TU straks heeft is nog onduidelijk, maar de universiteit gaat uit van veertien procent groei. Volgens cijfers van de Informatie Beheer Groep lag het aantal vooraanmeldingen voor de TU Delft op 23 augustus op 2432. Daarmee zou het marktaandeel 0,5 procent stijgen ten opzichte van vorig jaar. De absolute groei is echter moeilijk te vergelijken met vorig jaar, omdat er sprake is van een nieuw inschrijfsysteem en studenten voortaan ook hun tweede keus kunnen aangeven.
Intuïtie
Creativiteit en intuïtie staan centraal bij de opening van het collegejaar. Schrijver Ronald Giphart zal de feestelijke bijeenkomst in de aula leiden, volgende week maandag. Volgens collegelid Paul Rullmann vormen intuïtie en creativiteit de basis voor uitstekende ingenieurs. Maar om die eigenschappen te versterken moet je beter weten wat ze precies inhouden. Vaak verzandt de discussie daarover in vaagheden. Maar maandag moet dat anders uitpakken, dankzij moderator Giphart en een team van deskundigen met intuïtieprofessor Ap Dijksterhuis.
@01 infoblokje:Maandag 1 september, aula, 15.30 tot 17.00 uur.
Grachtenrace
Een klomp, een stuk piepschuim of een oude telefoon. “Eigenlijk kun je overal een bootje mee maken”, zegt Judith Bos, organisator van de Delftse Grachtenrace. Ze hoopt 21 september veel originele creaties op de gracht te zien. “We willen met de race alle groepen in Delft samenbrengen: kinderen, senioren en studenten. De bootjes moeten varen op alternatieve energie. Voor wie niet wil knutselen met zeiltjes of zonnecellen, is er ook een stuk gracht gereserveerd om bootjes dobberend tentoon te stellen.
Het is prettig dat mijn column gretig aftrek vindt. Naast veel lof ontvang ik soms boze reacties. Vooral religieuze zieltjes blijken snel gekwetst. Ik moet dan altijd denken aan Bill Hicks, die eens na een voorstelling werd aangesproken door een groep rednecks: ‘Hey buddy, we’re Christians, we don’t like what you said.”Then forgive me’, zei Bill.
Marc de Vries begint zijn repliek op mijn column met: ‘God kan Zichzelf prima verdedigen.’ Hoe weet hij dat zo stellig? Volgaarne ontvang ik een reactie van die god van Marc, maar ik vrees dat ik dan lang kan wachten. Ook ben ik heel benieuwd naar de reactie van die god op de wijze waarop Marc de Vries meent voor hem in de bres te moeten springen. Als kleine jongen haalde ik het niet in mijn hoofd om voor mijn beurt te spreken en mijn vader ‘te hulp’ te komen. Marc de Vries klimt echter schaamteloos op de troon van zijn god. Als dat diezelfde god van het oude testament is, dan loopt het vast slecht af met Marc de Vries. én met zijn nageslacht tot in de derde generatie. Want de god van het oude testament nam geen halve maatregelen.
Gek genoeg mag ik gewoon verder leven. Maar dit terzijde. Ik probeer een pittige polemiek in gang te zetten, maar mijn tegenstander haalt er god en zijn ouwe moer bij. Hij prijst (of verwijt) mij dat mijn woorden die van Auguste Comte hadden kunnen zijn. Dat hij de wijze Auguste met een extra ‘p’ in zijn achternaam bedeelt, zet zijn argument niet echt kracht bij. Maar dit terzijde.
Wetenschapsfilosofie lijkt me een boeiende bezigheid. Volgens de alwetende Wikipedia is wetenschapsfilosofie ‘het onderdeel van de filosofie dat de filosofische basis, vooronderstellingen en consequenties van de wetenschap bestudeert.’ Marc de Vries is hoogleraar reformatorische wetenschapsfilosofie. Volgens diezelfde Wikipedia is dat ‘een filosofische stroming die de Bijbel, als door God gegeven openbaring, als gezaghebbend aanvaardt.’
In de reformatorische filosofie worden dus niet de vooronderstellingen van de wetenschap bestudeerd. De bijbel wordt simpelweg blindelings voor waar aangenomen. Dit heeft natuurlijk niets met wetenschap te maken. Vervang ‘Bijbel’ door ‘smurfen’ en ‘God’ door ‘Peyo’ en je ziet hoe belachelijk dit is. Marc de Vries en al die andere stumpers die god en de bijbel nodig hebben om hun leven zin te geven, mogen niet verwachten dat rationeel denkende mensen een imaginaire god met meer gezag bedelen dan de smurfen. Want god is net zo reëel als de grote smurf. Dat god toevallig iets eerder bedacht is dan de grote smurf legt geen gewicht in de schaal. Want de christelijke god was ook niet de eerste menselijke fabulatie.
Marc de Vries ervaart een déjà vu, want hij herinnert zich een column die ik vier jaar geleden schreef. Naar aanleiding daarvan kreeg ik helaas geen reactie van Marc of van god. Maar nu wel (alleen van Marc). Die column van 3 februari 2005 besloot ik met de woorden ‘Stel je voor dat de TU Delft colleges faciliteert waarin wordt besproken hoe een christelijke visie doorwerkt in de nanotechnologie. Of colleges waarin wordt gevraagd: is er zoiets als een christelijke opvatting over wetenschappelijk onderzoek? Daar moet je toch niet aan denken?’
Het is heel vermakelijk dat Marc de Vries opmerkt dat die colleges er al zijn. Duh! (Merriam-Webster: ‘duh – used derisively to indicate that something just stated is all too obvious or self-evident’) Die colleges waren er al op het moment dat ik die column schreef, en juist dáárom maakte ik die opmerking. Te subtiel blijkbaar, want ik heb er verder nooit iemand over gehoord. Het leek me een nette manier om deze uitwas aan de orde te stellen. Netter dan bijvoorbeeld: ‘Tot mijn verbijstering loopt er op de TU Delft een hoogleraar reformatorische wijsbegeerte rond – ‘een filosofische stroming die de Bijbel, als door God gegeven openbaring, als gezaghebbend aanvaardt’. Die leerstoel moet een vergissing zijn. Ik roep daarom het college van bestuur op om deze vergissing onmiddellijk te rectificeren en de poten onder deze absurde leerstoel vandaan te zagen.’ Dat heb ik toen niet geschreven. Maar nu wel.
Dap Hartmann is astronoom en columnist van Delta. Hij is werkzaam als docent bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management.
Comments are closed.