Er is in Nederland overdreven veel aandacht voor mensen met gebrekkig talent en weinig doorzettingsvermogen. Dankzij het uitgemolken linkse dogma dat de sterkste schouders de zwaarste lasten moet dragen, worden de talentlozen, de klaplopers, de nietsnutten en de minkukels in onze samenleving tegen de maalstroom van het Darwinistische principe in niet alleen gedoogd maar zelfs gepamperd.
Een team van studenten en een team van medewerkers van de hogeschool nam tijdens de Golden Ten Loop op Hemelvaartsdag (21 mei) deel aan de bedrijvenloop van 5 kilometer.
De techniekstudenten van de Haagse Hogeschool nemen op 31 augustus hun intrek in de nieuwe, duurzame vestiging op het terrein van de TU Delft. De HHS onderstreept met de Delftse vestiging de ambitie om verder te groeien. De HBO-opleidingen techniek van de HHS scoren al jaren goed in onderzoeken.
Met de keuze voor een vestiging op de TU-campus wil de HHS het bachelors van de hbo-opleiding makkelijker maken over te stappen naar het wetenschappelijk onderwijs.
Waarom besteden we in Nederland zo veel geld en aandacht aan de linkerkant van de Gaussverdeling? Als de sterkste schouders de zwaarste lasten moeten dragen, laten we dan zorgen dat er meer sterke schouders komen. Ajax besteedt toch ook niet het meeste geld en de meeste aandacht aan de zwakste spelers?
Gelukkig is er nu TopTrack, een programma voor talentontwikkeling bestemd voor de beste studenten van de faculteit 3mE. In dat kader mochten vorig jaar twaalf excellente bachelorstudenten hun eigen minor samenstellen. Niet gehinderd door valse bescheidenheid of bescheiden ambitie wilden zij uiteraard alleen het allerbeste. Dus kreeg ik het verzoek om speciaal hiervoor een college te ontwikkelen.
Welk een genoegen om met een kleine groep gemotiveerde en getalenteerde studenten te mogen werken. Ik meende even in ‘The Secret History’ van Donna Tartt te zijn beland. Helaas had slechts een van de twaalf studenten dit prachtige boek gelezen. De vergelijking ging natuurlijk wel een beetje mank omdat ik de colleges niet bij mij thuis gaf en omdat er niemand werd vermoord.
Twaalf slimme leergierige studenten hebben gedurende het eerste kwartaal privécollege van mij gekregen. Uitermate onrendabel binnen het allocatiemodel waar alleen kwantiteit telt en niet kwaliteit. Het aantal studenten dat het vak volgt, vermenigvuldigd met de studiebelasting (ECTS-punten), vermenigvuldigd met de fractie voldoendes bepaalt hoeveel geld mijn sectie ontvangt. Merk op dat kwaliteit geen rol speelt in deze berekening aangezien studiebelasting natuurlijk iets heel anders is dan kwaliteit. Bovendien ontmoedigt dit beloningsstelsel het geven van onvoldoendes, want iedere onvoldoende kost geld. Om de kans op voldoendes te maximaliseren wil ik uitsluitend met toptalent werken. Wie voelt zich geroepen om domme en luie studenten te onderwijzen?
Helaas is onderwijs geven niet goed voor mijn academische carrière. Zeven jaar geleden werd ik gevraagd om bij de TU Delft te komen werken. Aanvankelijk kon ik alleen als universitair docent worden aangesteld – een administratieve kwestie, zo werd mij verzekerd – maar na twee jaar zou ik universitair hoofddocent (uhd) worden. Want ik had vier jaar op Harvard gewerkt en een indrukwekkende publicatielijst. Daarom kon ik mij volledig inzetten op het ontwikkelen van nieuw onderwijs dat een brug zou slaan tussen technologisch onderzoek en ondernemerschap. Dat is uitstekend gelukt, want er zijn de afgelopen jaren heel wat bedrijven gestart op basis van technologie die aan de TU is ontwikkeld. Helaas ben ik zeven jaar later nog steeds geen uhd. De belofte van weleer is vergeten en de regels zijn veranderd. Om uhd te worden zijn veel nieuwe publicaties nodig. Daarom leg ik vanaf het komend academisch jaar mijn onderwijsactiviteiten neer om mij volledig op onderzoek te kunnen richten. Nieuwe getalenteerde studenten zullen geduld moeten betrachten totdat mijn uhd-aanstelling een feit is.
Dap Hartmann is astronoom. Hij werkt als onderzoeker bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management.
Comments are closed.