Opinion

[Column] Modderen

Modderen is het. Al die bouwputten op de TU-campus. Al die tijdelijk afgezette strookjes, hekken, loop- en rijplaten. Paden dicht, straten weg. Tijdelijke fietsrekken langs krappe strookjes. En daar tussendoor veldwerk.

Foto: Sam Rentmeester

Overdrijf ik? Dacht ’t niet. Civiel staat geheel in het staal. Overal mensen met helmen. De Jaffalaan is afgesloten. Rond Industrieel Ontwerpen is het driedubbel feest. Weken is voor een fietsenstalling in de grond  gegraven – met de bijbehorende zandhopen. Ertegenover – tussen 3mE en InHolland – verrijst een onderwijsexperimentengebouw. Achter IO en TBM ligt de hele Leeghwaterstraat open. Metersdiep. Voor EWI stonden laatst hekken en linten voor iets kleins en tijdelijks. Achter 3mE gebeurt volgens mij ook nog iets.


Nu kun je je natuurlijk enorm gaan ergeren als je stuit op weer een kuil, andermaal moet omrijden, wegslipt, moet uitwijken naar steeds zompiger wordende grasstroken en zo. Maar het biedt ook kansen. Met het Central International Office en de Centrale Studenten Administratie zien we ze. En hoe!


CIO en CSA werken kneiterhard aan de mentale en fysieke gezondheid. Een groepje lunchwandelt fanatiek. Niet snel, wel consequent. We hebben fruit. Twee keer per week een hele kist. Er is ook een waterchallenge. Kern: per dag acht kopjes water wegtikken. En er is een heus hardloopclubje dat al maandenlang twee keer per week na werktijd over de campus draaft.


‘Ik dacht even aan de stormbaan uit mijn diensttijd’


Laatst liep ik zelf mee. Heerlijk met al dat werk in uitvoering. Vanuit Onderwijs en Studentenzaken stuitten we bij IO meteen op hekken en loopplaten. Rechts zat alles potdicht, maar links was een muizengaatje naar barre ondergrond. Heel de bestrating weg. Eén grote speeltuin. Ik dacht even aan de stormbaan uit mijn diensttijd. Zand, hoogteverschillen van anderhalve meter, obstakels, puin, half verharde strookjes. Het begon ook nog te miezeren.


Dat was genieten. Zeker voor mij. Binnenkort loop ik de Puinduinrun in Den Haag bij Kijkduin. Daar zit geen vlakke meter in, wel veel onverharde stukken en wat verhard is, is meestal trap. Nee, wat mij betreft frutten ze nog tijden op en rond de campus. Prima voorbereiding en met de loopgroep kunnen we mooi de cross-kant op.


Momenteel lopen we naar L&R en terug, maar we kunnen ook kriskras alle hekken, zand, modder, hoogteverschillen en natuurlijk het golvende dak van de bieb meepakken op onze ronde. Misschien ook het parkje rond de begraafplaats. Voor de campusrun is het trouwens ook mooi werk. Vorig jaar ging het door TU- gebouwen. Dit keer over alle bouwlocaties? Dat zeg ik. Kansen zat, als je ze maar ziet.


Erik Huisman is frontman bij het central international office en schrijft per toerbeurt een column voor Delta. Hij kijkt als oud-journalist graag over allerlei muurtjes.

Editor Redactie

Do you have a question or comment about this article?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.