Wederom gaat het over de nieuwe koffiemachines. Niet omdat ik een drammer ben, maar omdat er miljoenen euro’s mee gemoeid zijn en omdat FMVG onze belangen niet behartigt.
Laat ik eerst een hardnekkig misverstand de wereld uit helpen. Met FMVG bedoel ik niet de mannen en vrouwen op de werkvloer die dagelijks hun uiterste best doen. Ik richt mijn pijlen uitsluitend op de directie, managers en beheerders die de mensen op de werkvloer vertellen wat ze moeten doen en ondertussen zelf de ene na de andere ramp veroorzaken. Zoals de nieuwe koffiemachines.
Onlangs was ik bij een bijeenkomst van het ‘Klantenpanel Vending’. Een twintigtal collega’s van verschillende faculteiten ging in discussie met vertegenwoordigers van Maas International en FMVG. Ruim twee uur lang regende het onafgebroken klachten. Er was werkelijk niemand die een positief geluid liet horen. De thee is ondrinkbaar, het warme water is te koud, de thee schuimt, de koffie is smerig, de capaciteit van de boiler is te klein, de bekers zijn te snel op, studenten betalen wel maar krijgen geen consumptie, het verifiëren van de campuskaart duurt veel te lang, de kan-functie geeft alleen zeven kopjes, er past geen kan onder de machine.
De mensen van Maas veinsden opperste verbazing over zoveel ‘pech’. En in plaats van ze het vuur aan de schenen te leggen, knikte FMVG begripvol mee met die arme drommels van Maas. Ik weet niet of de kerstpakketten de deur al uit zijn maar Maas en FMVG waren twee handen op één buik. Een voorbeeld. Maas kreeg de concessie voor maar liefst vijf jaar. Op de vraag waarom niet eerst één jaar, en bij goed presteren een verlenging met telkens twee jaar, was het verbluffende antwoord dat die koffiemachines een afschrijving hebben van vijf tot zeven jaar. Dat lijkt me het normale bedrijfsrisico van Maas, maar FMVG is zo vriendelijk dat af te dekken. Dan accepteer je dus het risico dat er niet goed gepresteerd wordt (waarvan acte) en dat we daar dan vijf jaar aan vast zitten.
FMVG heeft alle klachten genoteerd en gaat ‘er werk van maken’. Fijn. Maar waarom is er niet grondig getest alvorens de gehele TU Delft-gemeenschap als proefkonijn in de slangenkuil werd gegooid? De wachttijd, de capaciteit van de boiler, het aantal bekers in de machine – al die problemen mogen niet als een verrassing komen. Aan de smaak van de koffie zal niets meer veranderen want de smaaktest is achter de rug. Overigens, de keuze voor Maas was al vóór die smaaktest gemaakt, dus er kon alleen koffie van Maas worden geproefd. U ziet dat uw belang (lekkere koffie) bij FMVG in prima handen is.
De invoering van de nieuwe koffiemachines kost iedere faculteit netto één FTE. Want het verifiëren van de campuskaart kost 12 seconden en dus verspillen de 4,5 miljoen ‘bakkies’ per jaar 8 volledige manjaren. En dan heb ik het nog niet over de andere wachttijden, zoals het opwarmen van de boiler of het in de rij staan omdat alles zo langzaam gaat.
Ik drink nu Nescafé oploskoffie. Dat is veel smakelijker dan dat bruine Maaswater. Ik tap nu dus alleen warm water, maar dat berekent Maas vrolijk als een kop thee (€0,20). Kassa!
Ja, een fijne week gehad, prachtig weer… Alleen, met het gezin iets doen wat iedereen leuk vindt, wordt wel steeds lastiger. Wij willen wandelen, zij niet, of een museum bezoeken, zij al helemaal niet. Zij willen naar een speelbos met hoge entreeprijs, wij niet, of naar een nog duurdere dierentuin, wij al helemaal niet. Wij willen dat ze ook eens even gewoon buiten in het bos achter het huis spelen, zij willen liefst alleen maar op de tablet of zo dicht mogelijk onder onze ogen ruzie maken. Momenten dat gewoon iedereen het naar zijn zin heeft, worden zo steeds schaarser.
Door gebrek aan fysiobehandelingen weinig vooruitgang kunnen boeken met mijn pols ook afgelopen week. Kom nu net bij de fysio vandaan en die heeft me weer even flink gemarteld, dat zet meer zoden aan de dijk dan zelf oefeningen doen!
Dap Hartmann is astronoom. Hij werkt als onderzoeker bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management.
Comments are closed.