In 2008 teert de TU Delft in op haar vermogen. Dat gebeurt nog grotendeels gecontroleerd. Door kortingen van miniser Plasterk neemt echter de onzekerheid over de jaren daarna toe. Als gevolg daarvan komen bouwplannen op de tocht te staan.
Een negatief resultaat van 13,2 miljoen euro op 467 miljoen euro aan lasten (3,5 procent) lijkt overkomelijk, maar als je er een gewoonte van maakt meer uit te geven dan er binnenkomt, ga je op een zeker moment failliet. Toch is het begrote tekort voor 2008 verantwoord, legt Hans van Luijk, voorzitter van het college van bestuur, uit.
Bijna de helft van de 13,2 miljoen intering op het vermogen is het gevolg van eerder voorgenomen ‘reservebeleid’, zo staat in de toelichting op de conceptbegroting 2008. De TUD heeft in de afgelopen jaren middelen vrijgespeeld, vooral door de reorganisatie van de ondersteunende diensten. De reserves die dat heeft opgeleverd worden nu met enige vertraging ingezet voor onderwijs en onderzoek.
De rest van het tekort is volgens de TUD veroorzaakt door een technische fout bij het berekenen van de BaMa-effecten in de rijksbijdrage door OCW. De VSNU en het ministerie onderzoeken die kwestie momenteel. Het college van bestuur verwacht daaruit een nabetaling van 7 miljoen te krijgen. Maar zelfs in het ‘theoretische’ geval dat de TUD haar gelijk niet haalt, zijn de reserves van de universiteit groot genoeg om zo’n tegenvaller op te vangen, verklaart de collegevoorzitter.
Dat Van Luijk de voorgelegde begroting solide vindt, betekent niet dat hij ook tevreden is. Daarvoor zijn de kortingen de komende jaren, te beginnen in 2008, hem te zuur. Liever had hij bij zijn afscheid begin 2008 kunnen aankondigen dat de TU zou kunnen gaan oogsten, wat in de achterliggende jaren van reorganisatie mogelijk is gemaakt. Maar minister Plasterk heeft met zijn ‘dynamiseringsbeleid’ roet in het eten gegooid. De TU Delft loopt als gevolg hiervan vanaf 2011 jaarlijks 13,3 miljoen aan onderzoeksgeld mis. De komende drie jaar wordt een aanloop in drie stappen naar die structurele korting genomen: 1,6 miljoen in 2008, 8,0 miljoen in 2009 en 10 miljoen in 2010.
Behalve in meer wetenschappelijk personeel wilde de TU de komende jaren investeren in gebouwen. Nieuwbouw voor Delft ChemTech, BioTechnology en Multi-Scale Physics en een nieuw te bouwen gemeenschappelijk paviljoen voor Bouwkunde en Civiele Techniek worden 2008 gerealiseerd. Daarnaast worden uitbreidings- en aanpassingsprogramma’s uitgevoerd (sport- en cultuurcentrum, aula en onderwijsvoorzieningen in diverse faculteiten). Wat er van de vastgoedontwikkeling in de jaren daarna terecht komt is door de kortingen van Plasterk op losse schroeven komen te staan. Door de ‘onvoorspelbaarheid’ van de rijksbijdrage ‘is het op dit moment niet mogelijk een verantwoorde meerjaren financiële raming uit te werken’, staat in de toelichting op de begroting.
Een negatief resultaat van 13,2 miljoen euro op 467 miljoen euro aan lasten (3,5 procent) lijkt overkomelijk, maar als je er een gewoonte van maakt meer uit te geven dan er binnenkomt, ga je op een zeker moment failliet. Toch is het begrote tekort voor 2008 verantwoord, legt Hans van Luijk, voorzitter van het college van bestuur, uit.
Bijna de helft van de 13,2 miljoen intering op het vermogen is het gevolg van eerder voorgenomen ‘reservebeleid’, zo staat in de toelichting op de conceptbegroting 2008. De TUD heeft in de afgelopen jaren middelen vrijgespeeld, vooral door de reorganisatie van de ondersteunende diensten. De reserves die dat heeft opgeleverd worden nu met enige vertraging ingezet voor onderwijs en onderzoek.
De rest van het tekort is volgens de TUD veroorzaakt door een technische fout bij het berekenen van de BaMa-effecten in de rijksbijdrage door OCW. De VSNU en het ministerie onderzoeken die kwestie momenteel. Het college van bestuur verwacht daaruit een nabetaling van 7 miljoen te krijgen. Maar zelfs in het ‘theoretische’ geval dat de TUD haar gelijk niet haalt, zijn de reserves van de universiteit groot genoeg om zo’n tegenvaller op te vangen, verklaart de collegevoorzitter.
Dat Van Luijk de voorgelegde begroting solide vindt, betekent niet dat hij ook tevreden is. Daarvoor zijn de kortingen de komende jaren, te beginnen in 2008, hem te zuur. Liever had hij bij zijn afscheid begin 2008 kunnen aankondigen dat de TU zou kunnen gaan oogsten, wat in de achterliggende jaren van reorganisatie mogelijk is gemaakt. Maar minister Plasterk heeft met zijn ‘dynamiseringsbeleid’ roet in het eten gegooid. De TU Delft loopt als gevolg hiervan vanaf 2011 jaarlijks 13,3 miljoen aan onderzoeksgeld mis. De komende drie jaar wordt een aanloop in drie stappen naar die structurele korting genomen: 1,6 miljoen in 2008, 8,0 miljoen in 2009 en 10 miljoen in 2010.
Behalve in meer wetenschappelijk personeel wilde de TU de komende jaren investeren in gebouwen. Nieuwbouw voor Delft ChemTech, BioTechnology en Multi-Scale Physics en een nieuw te bouwen gemeenschappelijk paviljoen voor Bouwkunde en Civiele Techniek worden 2008 gerealiseerd. Daarnaast worden uitbreidings- en aanpassingsprogramma’s uitgevoerd (sport- en cultuurcentrum, aula en onderwijsvoorzieningen in diverse faculteiten). Wat er van de vastgoedontwikkeling in de jaren daarna terecht komt is door de kortingen van Plasterk op losse schroeven komen te staan. Door de ‘onvoorspelbaarheid’ van de rijksbijdrage ‘is het op dit moment niet mogelijk een verantwoorde meerjaren financiële raming uit te werken’, staat in de toelichting op de begroting.
Comments are closed.