Een jaar bestuur begint met een goede voorbereiding. Want zo eenvoudig is het niet om bakken met sponsorgeld voor je vereniging binnen te halen. Tijdens een trainingsdag leerde de VSSD beginnende bestuursleden alle kneepjes van het vak.
Bij de Delftse studentenwielersportvereniging Pantani Pantani dreigt een heus schandaal. In de wielerploeg gaat het gerucht dat sterwielrenner Jan doping heeft gebruikt. Jan maakt grote kans de prestigieuze Ronde van Delfland te winnen, maar of die mogelijke overwinning eerlijk behaald wordt, daarover twijfelen zijn ploeggenoten. Mag Jan starten, of fluit het bestuur van Pantani Pantani hem terug?
De workshop van het Delftse studentenpastoraat Motiv is onderdeel van de trainingsdag van de Vereniging voor Studie en Studentenbelangen (VSSD), op vrijdag 24 september in het Library Learning Center. 103 Beginnende Delftse bestuursleden schreven zich in voor de dag, met thema’s als snellezen, effectief vergaderen, acquisitie, dress to impress en motivatie.
Vijf Delftse studenten bestuur krijgen vijf minuten de tijd om zich in te leven in hun rol van bestuurslid met het duivelse dilemma over Jan. “Wie secretaris, penningmeester, commissaris pr en commissaris vereniging wil worden, moet aan de tafel gaan zitten”, zegt Hans van Drongelen (55) van Motiv. “De grootste stoel is voor de voorzitter”, voegt hij er snel aan toe.
Een aantal studenten staat aarzelend op en neemt plaats op de stoelen. De grootste stoel in het midden wordt zo lang mogelijk gemeden. Als er geen plek meer is, schuift Lot van der Graaf (21), student life, science and technology, een plaatsje op en belandt op de voorzittersstoel.
De andere studenten nemen de rol van waarnemer op zich. Ze draven rond Van der Graaf en haar medebestuursleden van Pantani Pantani, om zo als beste te kunnen zien hoe zij zich gedragen. Ze vinken af wanneer Van der Graaf en haar collega’s knipogen, op het puntje van hun stoelen zitten, naar argumenten luisteren, door anderen heen praten en of ze hun argumenten met verve verdedigen. “Het lijkt mij verstandig als we eerst iedereen langs gaan, om erachter te komen wat er nu precies aan de hand is”, zegt Van der Graaf als een echte voorzitter. “Jan is nog nooit eerder beschuldigd”, zegt de commissaris vereniging. “De geruchten zijn niet in de media terechtgekomen, ze komen van de ploegleden, maar we weten niet wie het gerucht verspreid heeft”, zegt de commissaris pr.
Typisch Delfts
Wie spektakel verwacht bij een duivels dilemma als dopinggebruik onder wielrenners, komt bedrogen uit. De bestuursleden van Pantani Pantani laten zich tijdens de vergadering niet leiden door opgekropte woede, achterdocht, wantrouwen of angst dat de media achter de geruchten komt. Heel zakelijk discussiëren ze over de feiten. De voor- en nadelen van deelname van Jan aan de Ronde van Delfland worden nauwkeurig geanalyseerd. In het begin van de discussie neigt de groep naar uitsluiting van deelname. Maar als duidelijk wordt dat wielrenner Jan zonder problemen meewerkt aan een dopingonderzoek en de pr-man zich nauwelijks zorgen maakt over negatief nieuws in de media, hakt voorzitter Van der Graaf samen met een ander standvastig bestuurslid de knoop door en houden twijfelaars hun mond. “We laten Jan rennen en wachten het bloedonderzoek af. De commissaris vereniging en commissaris pr gaan met de ploeg over dit beleid praten. We zijn open en eerlijk tegen hen over alles wat we hier besproken hebben. Als de pers vragen stelt over dopinggebruik, dan zeggen we: ‘Er zijn altijd geruchten over dopinggebruik, daar gaan we niet op in’.”
Na afloop is er een korte discussie over de motivatie van de bestuursleden tijdens de gespeelde vergadering en de rolverdeling. Voorzichtig wordt geopperd dat sommige leden actiever hadden moeten deelnemen aan het gespreksonderwerp. “Dit was een typisch Delftse vergadering”, zegt Van Drongelen. “Delftse studenten benaderen problemen heel zakelijk en er komt ook altijd een zakelijke oplossing voor. Ze zijn nooit uit op conflicten en zoeken altijd naar een compromis. Ze analyseren het probleem en vinden dat ze het met elkaar eens moeten zijn. Niemand mag erbuiten vallen.”
Geen vuurwerk
Dat wordt ook goed duidelijk tijdens de gespeelde vergadering. Afwijkende meningen worden, zonder dat daar veel woorden aan vuil worden gemaakt, niet getolereerd. “In Delft zijn veel verzwegen afspraken. De rollen zijn duidelijk verdeeld”, zegt Van Drongelen. “Jij doet dit, ik doe dat. Er mag geen gevaar zijn, ze willen weten wat ze aan elkaar hebben en op elkaar vertrouwen. Dat is ook logisch, want in de bouw of in de mijn moeten ingenieurs op elkaar kunnen bouwen. Je moet daarom geen vuurwerk aan de Delftse vergadertafels verwachten. Ze dealen met de buitenwereld door alles intern op te lossen.”
Toch is het rollenspel tijdens de vergadering van Pantani Pantani handig voor Delftse studenten, denkt Van Drongelen. “Ik hoop dat ze hierdoor beter snappen hoe de rolverdeling in elkaar steekt tijdens vergaderingen, wat hun eigen motivatie is en welke rol ze zelf spelen tijdens vergaderingen.”
“Het rollenspel was leuk, maar ik was niet zo verrast door mijn eigen rol en motivatie in de vergadering”, zegt Lot van der Graaf. “Tijdens vergaderingen probeer ik altijd zoveel mogelijk feiten te verzamelen om een goede afweging te maken. Ik wil helderheid en duidelijkheid, luister naar andere meningen en hak dan de knoop door. Zo gaat het altijd.”
“De meeste studenten zijn nog maar net aan hun jaar bestuur begonnen. Het scheelt heel veel tijd als je leert effectief te vergaderen, snel te lezen en acquisitie te plegen”, zegt Barend Bentvelsen (21), student maritieme techniek en bestuurslid bij de VSSD. “Wij weten hoe handig het is, want we zijn zelf ook net begonnen en nadat we een aantal workshops hebben gevolgd, gaat ons bestuur veel gemakkelijker.” “We kunnen die kennis nu weer overdragen door deze trainingsdag”, zeg zijn collega Erik van der Elzen (21), student luchtvaart- en ruimtevaarttechniek.
Hockeykleren voor patat
Vooral de praktische tips tijdens de workshops worden driftig overgepend. De do’s en dont’s van sportstrateeg op het gebied van sportsponsoring Robbert Kok worden fanatiek in opschrijfboekjes opgeschreven. “Analyseer wie jullie als vereniging zijn en probeer daar een passende sponsor bij te vinden”, zegt Kok. Hij legt geduldig uit hoe je een goede brief samenstelt en het beste acquisitie pleegt. “Stuur geen standaard brief, maar bedenk per bedrijf wat je wilt vertellen. En denk niet alleen aan geld bij sponsoring. In Tilburg lieten studenten hun hockeyclub sponsoren door een snackbar. Daarvoor kregen ze hockeymateriaal. In ruil daarvoor aten ze elk weekend bij die snackbar.”
Na een groot aantal do’s and dont’s, gaan er meteen vingers omhoog. “Ik doe bestuur bij Blue Falcons. We doen aan floorball en dat is een heel kleine sport”, zegt Gerard Pijck (19), student civiele techniek. “Hoe zorg ik ervoor dat wij toch sponsors krijgen?” “Het werkt juist in je voordeel dat jullie sport niet zo groot is”, zegt Kok. “Onbekende sporten kunnen veel media-aandacht krijgen, omdat jullie uniek zijn. Wat is zo bijzonder aan jullie sport?” “Floorball is snel en dynamisch”, zegt Pijck. “Het is een gezellige sport en je kent elkaar allemaal omdat het zo klein is.” “Jullie hebben echt een concurrentievoordeel ten opzichte van andere sporten. Lacross begon ook heel klein in de studentenwereld en dat hebben ze ten gelde gemaakt. De studenten van die vereniging hoefden bijna niets te betalen voor hun sport en hun materiaal, dankzij de vele sponsors.” “Handig”, zegt Pijck. “Daar ga ik zeker mijn voordeel mee doen.”
Intonatie belangrijk
Bij de workshop Dress to Impress krijgen studenten meteen handige gedrags – en kledingtips voor hun acquisitie. “Hoe belangrijk is non-verbale communicatie tijdens een acquisitiegesprek?”, vraagt de docent aan een groepje bestuursleden. “Het maakt veertig procent uit”, zegt een student. Hij schudt zijn hoofd. Zeven tot tien procent van een gesprek is op inhoud gebaseerd, de rest gaat naar non-verbaal gedrag. “Het is dus heel belangrijk hoe je zit, of je met je handen praat, welke kleding je draagt en hoe je intonatie is”, zegt de docent. Iedereen moet dezelfde zin op een andere manier uitspreken.
“Waarom heb je me dat niet eerder verteld”, zegt Richard Spijkers (20), student elektrotechniek en bestuurslid van de Elektrotechnische Vereeniging. Hij probeert het kwaad te zeggen, maar het lukt niet helemaal. “Je klinkt eerder teleurgesteld”, zegt de docent. “Zie je hoeveel je met je stem kunt doen? Als ik monotoon praat, valt iedereen in slaap. Maar als ik enthousiast ben, breng ik dat enthousiasme ook op anderen over. Dat maakt een groot verschil tijdens een acquisitiegesprek.”
“Het verbaasde mij enorm dat non-verbale informatie zo belangrijk is tijdens een gesprek”, zegt Spijkers. Hij komt enthousiast over tijdens het rollenspel, maar hij heeft nog veel te leren, zegt hij. “Mijn lichaamshouding en enthousiasme tijdens het gespeelde acquisitiegesprek waren prima. Ik zat recht, was relaxed, maar ik praat blijkbaar veel te snel en ik vertel ook nog eens te veel. Als ik straks op pad ga met mijn collega-bestuursgenoot, gaan we daar zeker op letten. Ik moet rustig praten, want ik wil veel geld binnenhalen voor onze vereniging.”
Het hoger onderwijs is een massaproduct geworden, vinden de actievoerders. Vooral de lage docentenaantallen zijn de studenten een doorn in het oog. Die hebben hoger onderwijs gemaakt tot massaproductie, “waarin de output van studiepunten en diploma’s centraal staat”, schrijven ze in een persbericht.
Het protest vaart onder de vlag van een nieuw comité: S.O.S. Maar oude bekenden als LSVb en ISO werken eraan mee, net als de jongeren van de PvdA (ROOD), GroenLinks (DWARS), CDA (CDJA) en D66 (Jonge Democraten).
Volgens Gerard Oosterwijk (LSVb-voorzitter, maar tijdelijk ook woordvoerder van S.O.S.) steekt er “nul visie” achter de huidige onderwijsbegroting. “Bovendien komen er allerlei bezuinigingen aan. Daarom doen we ons best om dicht op Den Haag te zitten.”
De massaliteit van hbo en universiteit heeft geleid tot een “fundamentele afbraak” van het hoger onderwijs, menen de leden van S.O.S. Eén van hen zegt in het persbericht: “Ik voel me af en toe net een eenheid van de massaproductie; iemand die snel door de studie wordt gejaagd, in plaats van gestimuleerd wordt om zich echt ergens in te verdiepen.”
Comments are closed.