“Ben je een beetje een doorzetter?””Hoezo?” vraag ik.”Je wilt toch werken?”Nee. Ik wil geld verdienen. Maar dat nuanceverschil gaat ze niet snappen, gok ik.
br />
“Je hebt niet heel veel keus”, zegt ze. “Ik heb hier nog wel een vacature voor orderpicker. Je wordt om halfzeven met een busje opgehaald bij het station. En dan verzamel je orders in een elektronicamagazijn. Hoe klinkt dat?”
De buitenlucht voelt aangenaam verfrissend.
Door naar ASA studentenuitzendbureau. Het vrolijk geel-groen opgeleukte pand straalt me tegemoet. Groot bord. Veel vacatures. Hier moet het lukken.
‘Aanpakker voor de tuinbouw gezocht!’
Ik besluit het kaartje niet te lezen.
‘Wij zoeken technische tekenaars op tenminste hbo-niveau die goed kunnen omgaan met de programma’s MicroStation of ArchiCad. Ben jij zo iemand?’
ArchiCad? Ik ben bang van niet.
En omdat ik ook geen ‘carrière’ in de telemarketing ambieer besluit ik door te gaan naar Randstad.
‘Voor dé musical van 2004 in Scheveningen zijn wij op zoek naar horecamedewerkers%’ Ah, iets met bier. Klinkt al beter. ‘De werkzaamheden zullen vooral bestaan uit het uitserveren van het diner, debrasseren en voorbereidende werkzaamheden voor de volgende dag.’ Ai, debrasseren? ‘… en ben je minimaal drie avonden in de week beschikbaar?’ Drie avonden per week? Nah…
Nog één poging dan.
“Databaseanalist?” Nee. “Telesales bij een incassobureau?” Nee!
“Maar wat wil je dan?”
Gewoon. Iets leuks. Wat okee verdient. Inspirerend, waar je fluitend naartoe gaat. Wat aansluit bij mijn interesses. Waar je met mensen werkt met wie je over meer kunt praten dan het weer en je postcode. Gewoon, zoiets.
Het meisje achter de balie kijkt me blanco aan vanonder haar mascara. “Tsja. We zoeken nog een intercedent hier op kantoor?”
Delfts Blok zoekt twee technici.
www.delftsblok.nl, onder nieuws.
“Ben je een beetje een doorzetter?”
“Hoezo?” vraag ik.
“Je wilt toch werken?”
Nee. Ik wil geld verdienen. Maar dat nuanceverschil gaat ze niet snappen, gok ik.
“Je hebt niet heel veel keus”, zegt ze. “Ik heb hier nog wel een vacature voor orderpicker. Je wordt om halfzeven met een busje opgehaald bij het station. En dan verzamel je orders in een elektronicamagazijn. Hoe klinkt dat?”
De buitenlucht voelt aangenaam verfrissend.
Door naar ASA studentenuitzendbureau. Het vrolijk geel-groen opgeleukte pand straalt me tegemoet. Groot bord. Veel vacatures. Hier moet het lukken.
‘Aanpakker voor de tuinbouw gezocht!’
Ik besluit het kaartje niet te lezen.
‘Wij zoeken technische tekenaars op tenminste hbo-niveau die goed kunnen omgaan met de programma’s MicroStation of ArchiCad. Ben jij zo iemand?’
ArchiCad? Ik ben bang van niet.
En omdat ik ook geen ‘carrière’ in de telemarketing ambieer besluit ik door te gaan naar Randstad.
‘Voor dé musical van 2004 in Scheveningen zijn wij op zoek naar horecamedewerkers%’ Ah, iets met bier. Klinkt al beter. ‘De werkzaamheden zullen vooral bestaan uit het uitserveren van het diner, debrasseren en voorbereidende werkzaamheden voor de volgende dag.’ Ai, debrasseren? ‘… en ben je minimaal drie avonden in de week beschikbaar?’ Drie avonden per week? Nah…
Nog één poging dan.
“Databaseanalist?” Nee. “Telesales bij een incassobureau?” Nee!
“Maar wat wil je dan?”
Gewoon. Iets leuks. Wat okee verdient. Inspirerend, waar je fluitend naartoe gaat. Wat aansluit bij mijn interesses. Waar je met mensen werkt met wie je over meer kunt praten dan het weer en je postcode. Gewoon, zoiets.
Het meisje achter de balie kijkt me blanco aan vanonder haar mascara. “Tsja. We zoeken nog een intercedent hier op kantoor?”
Delfts Blok zoekt twee technici.
www.delftsblok.nl, onder nieuws.
Comments are closed.