De negen Delftse teams die afgelopen weekend met drie kano’s meededen aan de betonkanoraces in Eindhoven, hebben een tweede plaats in het eindklassement behaald.
Op de lange afstand stonden alle drie de gemengde teams op het erepodium, twee van de drie damesteams werden eerste en tweede, en één van de drie herenteams won goud.
,,Met de sprint kwamen we helaas niet één keer in de finale”, vertelt Martijn Takken die in een gemengd team zat. ,,Dat kwam doordat er een bocht in de vaarroute zat. Onze kano’s wilden eigenlijk alleen maar rechtdoor, omdat ze vrij lang zijn. Op de sprintafstand van 200 meter bleek dat een probleem. Maar op de 600 meter lange afstand was de lengte van de kano juist een voordeel.”
Met rooie nekken van de zon, de sportiviteitsprijs en de neus van hun gezonken kano, keerden zij afgelopen zondag terug van de race. Takken: ,,De kano van het veteranenteam zonk in één van de laatste sprintraces. De boot van het team, bestaande uit ouderejaars kanobouwers die nog eens een gokje wilden wagen, werd geraakt door een andere kano en zonk. Gelukkig hadden we een reservekano bij ons, waardoor ze toch nog met de finales lange afstand mee konden doen.”
De scores op de lange afstand waren genoeg voor een tweede plaats in het eindklassement. In totaal waren vijftien instellingen uit het universitair, hoger en middelbaar technisch onderwijs van de partij. Bij de race is alleen de eerste plaats goed voor een prijs, de wisseltroffee. Die ging naar Spectrum, een mts uit Breda, die naast de sprint ook op de lange afstand scoorde. (J.O.)
De negen Delftse teams die afgelopen weekend met drie kano’s meededen aan de betonkanoraces in Eindhoven, hebben een tweede plaats in het eindklassement behaald. Op de lange afstand stonden alle drie de gemengde teams op het erepodium, twee van de drie damesteams werden eerste en tweede, en één van de drie herenteams won goud.
,,Met de sprint kwamen we helaas niet één keer in de finale”, vertelt Martijn Takken die in een gemengd team zat. ,,Dat kwam doordat er een bocht in de vaarroute zat. Onze kano’s wilden eigenlijk alleen maar rechtdoor, omdat ze vrij lang zijn. Op de sprintafstand van 200 meter bleek dat een probleem. Maar op de 600 meter lange afstand was de lengte van de kano juist een voordeel.”
Met rooie nekken van de zon, de sportiviteitsprijs en de neus van hun gezonken kano, keerden zij afgelopen zondag terug van de race. Takken: ,,De kano van het veteranenteam zonk in één van de laatste sprintraces. De boot van het team, bestaande uit ouderejaars kanobouwers die nog eens een gokje wilden wagen, werd geraakt door een andere kano en zonk. Gelukkig hadden we een reservekano bij ons, waardoor ze toch nog met de finales lange afstand mee konden doen.”
De scores op de lange afstand waren genoeg voor een tweede plaats in het eindklassement. In totaal waren vijftien instellingen uit het universitair, hoger en middelbaar technisch onderwijs van de partij. Bij de race is alleen de eerste plaats goed voor een prijs, de wisseltroffee. Die ging naar Spectrum, een mts uit Breda, die naast de sprint ook op de lange afstand scoorde. (J.O.)
Comments are closed.