Beproeving voor een kerncentrale

Explosies, branden, rookwolken en onduidelijkheid over het vrijkomen van radioactief materiaal. Naar aanleiding van dit onheilspellende nieuws laaien wereldwijd de protesten tegen kerncentrales op. Wat er in Japan gebeurt, laat zien hoe onveilig kerncentrales zijn, benadrukken demonstranten.
Van der Hagen beweert het tegendeel. “Het is verschrikkelijk wat in Japan gebeurt. Dit is de zwaarste beproeving voor een centrale. Een aardbeving van 9 op de schaal van Richter en een tsunami – erger kan haast niet. Als het lukt om de gevaarlijke hoeveelheden radioactief materiaal binnen te houden, heeft de kerncentrale goed gefunctioneerd. Dat is te danken aan het scala aan veiligheidssystemen en procedures. Ik vind dit ongelooflijk knap in zulke ongelooflijk lastige omstandigheden. Maar het is helaas nog niet zover dat we met zekerheid kunnen zeggen dat er geen schadelijke hoeveelheden radioactief materiaal vrijkomen.”

Op woensdag hielden actiegroepen een protestmars in Middelburg. Zij demonstreerden tegen de voorbereidingen om nieuwe kerncentrales in Nederland te bouwen. Voorbarig, volgens Van der Hagen. “We moeten eerst lessen trekken uit wat er nu in Japan gebeurt en pas daarna conclusies trekken. Vervolgens kunnen we bekijken wat dit betekent voor de huidige generatie kerncentrales.”

Naar aanleiding van de gebeurtenissen in Japan sloot Duitsland zeven kerncentrales voor ten minste drie maanden voor onderzoek. Ze werden voor de jaren tachtig in gebruik genomen, net als de Nederlandse in Borssele en de Japanse in Fukushima. “Wij moeten het Duitse voorbeeld niet volgen. Het is een onbezonnen, paniekerige reactie van onze oosterburen. De installaties zijn steeds verbeterd en we zijn goed beschermd tegen overstromingen en aardbevingen. Tijdelijk stoppen met kernenergie heeft negatieve consequenties, omdat het voor een tekort aan elektriciteit kan zorgen.”

Verschillende media spraken al van een tweede Tsjernobyl. “De verschillen zijn groot met die ramp. De reactoren in Japan stonden uit, in tegenstelling tot de centrale in de voormalige Sovjet-Unie. Daarnaast zijn er in Fukushima veel meer veiligheidsmaatregelen, zoals een extra betonnen omhulling, genomen. Bovendien is Japan transparanter. Er is veel meer openheid van zaken. Straling is goed meetbaar. Tegelijkertijd wordt duidelijk dat de berichten over een hoger stralingsniveau mensen afschrikt. Als er een paar keer meer straling is dan normaal, raken mensen in paniek. Ondanks dat het stralingsniveau bijvoorbeeld nog helemaal niet schadelijk voor de gezondheid is.”
Nadat de tsunami Japan bereikte, staat de telefoon van een aantal TU-deskundigen roodgloeiend. Naast Van der Hagen zijn dat onder meer kernfysicus Jan-Leen Kloosterman en constructiedocent Sander Pasterkamp. “Sinds zaterdagochtend sta ik fulltime journalisten te woord en geef tientallen interviews per dag”, zegt Van der Hagen. “Coördinatie wordt uitstekend gedaan door marketing en communicatie, zodat ik gelukkig niet alle telefoontjes zelf aan hoef te nemen.”

It hardly takes a second to type in a word in Google and hit the ‘search’ button. And while this may seem a trivial act for most people, it most assuredly is not. During that second you consume a huge amount of energy: the equivalent of a 100-watt light bulb burning for one hour, or so James Clarage, a physicist at the University of St Thomas in Houston, has calculated.
Clarage reasons that Google’s data centres contain nearly a million servers, each using approximately one kilowatt of electricity (mostly for cooling). So every hour Google’s engine burns through one million kilowatt-hours. Since Google serves up approximately ten million search results per hour, this means that one search has the same energy cost as turning on a 100-watt light bulb for an hour.

Following the article on the website is a long list of comments from readers, mostly mocking the statistics and calculations. Clarage’s figures for the number of searches that Google performs were based on information deriving from a consultancy company called Comscore, which specializes in IT. Some critical readers remarked that Google processes almost ten times more searches (their figures are backed up by yet another consultancy firm) and that Google’s servers each use four times less electricity than Clarage states.

According to TU Delft professor, Henk Sips, of the parallel and distributed systems section (Electrical Engineering, Mathematics and Computer Science), it is very difficult to calculate exactly how much energy a Google search costs. The 100-watt light bulb comparison does not seem far fetched to him, however. “But”, he adds, “it could easily be wrong by a factor of two. These kinds of calculations are always made on the back of a napkin, because nobody is given access to data about how Google actually functions.”

Prof. Sip says that a certain degree of nuance is required. He points out that the hard disks on Google’s servers are also used for its Gmail email service, meaning the 100-watt theory cannot only be accounted for by net searches. “And”, the professor continues, “an increase in the number of searches won’t lead to a linear increase in energy consumption. The servers are continuously indexing websites around the world. They are doing the preparative work, so to say, so that when you type in a query, Google can immediately give you the results.” While they are busy indexing, the servers heat up and then must be cooled.

But like Clarage, Prof. Sips also believes that Google’s energy consumption will rise. But whereas the former warns about what will happen when six billion people on Earth have access to internet, Sips is primarily concerned about the effects of video streaming: “Youtube is an energy devourer. In our field of work, we are left wondering how long Google can continue with this service. According to most analysts, the company is losing money with Youtube, but then again, all that comes through the grapevine.”

Another influential factor in the future energy consumption of Google queries is the use of optical fibre in internet networks, which is rising. Sending information through optical fibre costs a lot less energy than through copper cables.