Altijd was hij al ‘een beetje bezig’ met het slopen van producten. Productontwerper Rick Blom was dus geen uitzondering op de ontdekkingstocht die menig ingenieur als scholier heeft afgelegd.
Sinds 2000 is de fanatieke windsurfer, snowboarder, squasher en reiziger de veelgeprezen ontwerper van ergonomische ‘wannahaves’.
“Mijn tekenleraar op de middelbare school dacht dat productontwikkeling wel wat voor mij zou zijn”, zegt Blom, terwijl op de achtergrond een verzameling oogstrelende hightech apparatuur bescheiden staat te zoemen. “Ik kon redelijk goed tekenen, maar heb toch een tijdje lopen zoeken wat ik wilde. Zou ik naar de kunstacademie gaan…? Ik heb nog geprobeerd om piloot te worden en ben ook door de testrondes gekomen, maar intussen had ik al gekozen voor industrieel ontwerpen. Eerst nog een jaar werktuigbouwkunde gestudeerd ook, maar dat was al wel met de gedachte om industrieel ontwerpen te gaan doen. Er was toen een soort dependance van de TU in Amsterdam, en omdat ik in Hoorn woonde, was het makkelijk om thuis te blijven wonen en het eerste jaar zo te doen. Maar dat beviel helemaal niet. Werktuigbouw is toch een stuk technischer. Het jaar daarop ben ik met industrieel ontwerpen begonnen, en toen dacht ik meteen: ja, dit is het wel.
Ik ben waarschijnlijk wel een van de weinigen, denk ik, die heel veel aspecten van industrieel ontwerpen leuk vond. De meesten vinden het bijvoorbeeld óf niet leuk om te tekenen, óf ze vinden juist het technische gedeelte maar niks. Ik vond zelfs dat heel abstracte leuk. Het wiskundige, de analysevakken, alles wat heel abstract is, waar ik heel weinig aan heb nu… ik vond het wel leuk om die sommetjes op te lossen.”
Blom deed uiteindelijk zeseneenhalf jaar over zijn studie. “Ik heb er wel min of meer bewust voor gekozen om mijn studie niet af te raffelen. Neem nou mijn stage in Sri Lanka. Daar moesten we een machine ontwikkelen om dakpannen te maken van simpele materialen. We zaten in een afgelegen dorpje, waar de mensen niet echt goede woningen hadden. Uiteindelijk zijn we daar meer bezig geweest met het omgaan met de mensen, en met het maken en testen van geperste stenen dan met die dakpannen. We hebben met die stenen nog gebouwtjes kunnen maken. Door dat soort dingen stel je het afstuderen natuurlijk uit. Ik kreeg er weliswaar wat studiepunten voor, maar zoiets doe je toch meer voor jezelf.”
Eigenlijk had hij liever een jaar in het buitenland willen werken en daar afstuderen, maar dat lukte niet. Uiteindelijk kwam hij voor zijn afstudeerproject terecht bij BakkerElkhuizen in Almere, waar ergonomische producten worden ontwikkeld. “Ik heb daar een grondboor gemaakt die minder fysiek belastend is, beter in hoogte verstelbaar, zodat je een betere werkhoogte hebt en minder kracht hoeft uit te oefenen. Na dat afstudeerproject ben ik voor mezelf begonnen en in het begin heb ik ook weer projecten voor BakkerElkhuizen gedaan. Zij zitten meer in producten als laptophouders, waarmee je je laptopscherm op de juiste hoogte kunt instellen. Je kunt er ook je documenten op kwijt. Als je dan een muis en een los toetsenbord aansluit op je laptop, werk je dus op de juiste hoogte.”
De laptophouders van Blom sluiten naadloos aan op de Europese richtlijn die werkgevers verplicht maatregelen te nemen om lichamelijke klachten bij werknemers te voorkomen. Blom: “Je kunt zo’n laptophouder gewoon opklappen en in je laptoptas meenemen. Er is ook een vaste versie, die je dus niet meeneemt, maar die bedoeld is om thuis of op kantoor te gebruiken. Het is de bedoeling dat je er ook een docking station op kunt zetten, dus dan kom je aan met je laptop, zet het ding erop en je hele werkplek staat klaar.”
Productontwikkeling
Maar raak je als designer nou nooit eens uitgekeken op laptophouders? De verbaasde blik in de ontwerpersogen spreekt boekdelen; wat is er mooier dan dat bedrijven als Ernst & Young, IBM, Interpolis, Siemens, Wehkamp, KPMG, CapGemini, PricewaterhouseCoopers of Oracle jouw product op hun bureau hebben staan? Blom: “Ik houd me specifiek bezig met laptophouders, en ook nog wel met toetsenborden en muispennen, maar niet meer zo ruim als je tijdens je studie doet. Documenthouders voor een vaste werkplek ontwikkelen we ook, en monitorverhogers. Momenteel heb ik het zo druk dat ik fulltime voor BakkerElkhuizen bezig ben. Ik ben sinds kort trouwens ook aandeelhouder in het bedrijf. Het gaat zo goed dat we nu ook ontwerpbureaus inschakelen om nieuwe dingen te ontwikkelen. Ik doe het hele traject van productontwikkeling, en voor de rest houd ik me bezig met gebruiksaanwijzingen en het overleg met de producenten. Als je iets in grote aantallen wilt laten maken, moet dat natuurlijk wel knnen.
Momenteel werk ik met een kleine groep mensen, en daardoor doe je wel veel verschillende dingen, ook werk waarvoor je niet per se gestudeerd hoeft te hebben. Gebruiksaanwijzingen en leaflets maken bijvoorbeeld, en meer van dat soort dingen die ‘even’ gedaan moeten worden. Dan is het wel handig als één persoon, die alles van zo’n product weet, dat snel kan doen. Anders moet je bijvoorbeeld toch weer een grafisch ontwerper begeleiden bij de uitvoering; dat kost uiteindelijk vaak meer uren dan de tijd die je kwijt bent om het zelf even te doen. En uiteindelijk is het ook ontwerpen natuurlijk. Bij een groter bedrijf heb je meestal een projectleider en een aantal mensen daaronder, en dan gaat het misschien professioneler… Voor ons is het moeilijk om te kiezen voor groei en dan meer mensen aan te nemen, of klein en overzichtelijk te blijven.”
Continu verbeteren
“Het is wel lekker om eigen baas te zijn”, aldus de oud-TU’er. “Meestal gaat het andersom, dat mensen eerst een paar jaar ervaring opdoen. Bij mij was het zo dat ik als student nog niet zo veel nodig had om rond te komen. Daardoor kon ik voor mezelf beginnen, zonder meteen een echt inkomen te hebben. Alleen het eerste jaar heb ik misschien geen ‘normaal’ inkomen bij elkaar gesprokkeld. Of misschien zelfs het eerste jaar ook wél. Maar die stap was voor mij makkelijk, omdat ik toen nog niet echt grote uitgaven had. Nu kan ik er een heel goed inkomen uithalen. Ik hoor vaak dat mensen voor zichzelf willen beginnen, maar het uiteindelijk niet doen omdat ze gewend zijn geraakt aan een vast inkomen. Als dat inkomen dan in één keer wegvalt, moet je zo’n gat maar zien op te vullen.
Het is erg luxueus dat ik geen moeite hoef te doen om opdrachten te krijgen. Ik moet juist eerder werk van me afhouden. Dat is dan wel weer een nadeel, dat je . als je niet uitkijkt . weinig privé-tijd overhoudt. Maar ik ben niet het type dat met vakantie gaat en dan nog continu loopt te bellen. Ik kan het werk op zo’n moment gelukkig heel goed loslaten. Het heeft natuurlijk ook zijn voordelen dat je ‘s avonds kunt werken en dan een ochtend vrij kunt nemen als dat beter uitkomt.
Toen ik net begonnen was, in 2000, hebben we met BakkerElkhuizen de prijs voor de beste innovatie op het gebied van telewerken, de Telewerkaspectprijs, in de wacht gesleept. In 2001 volgde de prijs voor Goed Industrieel Ontwerp, en in 2003 de internationale Ergonomics Excellence Award. Onlangs is onze nieuwste laptophouder, de Ergo-T 340, genomineerd voor de Office Products Award 2005. De winnaars worden 12 september bekendgemaakt.
Recessie? Nee, van de recessie hebben we helemaal niets gemerkt. Sinds die prijs uit 2000 zijn laptophouders natuurlijk wel een beetje bekender geworden. Inmiddels zijn er heel wat concurrenten op de markt, wat nadelig is, maar daardoor krijgt zo’n product toch ook weer meer bekendheid. En natuurlijk blijven we continu bezig met verbeteringen.”
Naam: Rick Blom
Leeftijd: 31
Woonplaats: Den Haag
Verliefd/verloofd/getrouwd: samenwonend, dochter (4,5 maand)
Studierichting: Industrieel Ontwerpen
Afgestudeerd: 2000
Afstudeerrichting: Productontwerpen
Loopbaan: eigen bedrijf BlinQ, productontwerp voor BakkerElkhuizen, Almere
(Foto’s: Hans Stakelbeek/FMAX)
“Mijn tekenleraar op de middelbare school dacht dat productontwikkeling wel wat voor mij zou zijn”, zegt Blom, terwijl op de achtergrond een verzameling oogstrelende hightech apparatuur bescheiden staat te zoemen. “Ik kon redelijk goed tekenen, maar heb toch een tijdje lopen zoeken wat ik wilde. Zou ik naar de kunstacademie gaan…? Ik heb nog geprobeerd om piloot te worden en ben ook door de testrondes gekomen, maar intussen had ik al gekozen voor industrieel ontwerpen. Eerst nog een jaar werktuigbouwkunde gestudeerd ook, maar dat was al wel met de gedachte om industrieel ontwerpen te gaan doen. Er was toen een soort dependance van de TU in Amsterdam, en omdat ik in Hoorn woonde, was het makkelijk om thuis te blijven wonen en het eerste jaar zo te doen. Maar dat beviel helemaal niet. Werktuigbouw is toch een stuk technischer. Het jaar daarop ben ik met industrieel ontwerpen begonnen, en toen dacht ik meteen: ja, dit is het wel.
Ik ben waarschijnlijk wel een van de weinigen, denk ik, die heel veel aspecten van industrieel ontwerpen leuk vond. De meesten vinden het bijvoorbeeld óf niet leuk om te tekenen, óf ze vinden juist het technische gedeelte maar niks. Ik vond zelfs dat heel abstracte leuk. Het wiskundige, de analysevakken, alles wat heel abstract is, waar ik heel weinig aan heb nu… ik vond het wel leuk om die sommetjes op te lossen.”
Blom deed uiteindelijk zeseneenhalf jaar over zijn studie. “Ik heb er wel min of meer bewust voor gekozen om mijn studie niet af te raffelen. Neem nou mijn stage in Sri Lanka. Daar moesten we een machine ontwikkelen om dakpannen te maken van simpele materialen. We zaten in een afgelegen dorpje, waar de mensen niet echt goede woningen hadden. Uiteindelijk zijn we daar meer bezig geweest met het omgaan met de mensen, en met het maken en testen van geperste stenen dan met die dakpannen. We hebben met die stenen nog gebouwtjes kunnen maken. Door dat soort dingen stel je het afstuderen natuurlijk uit. Ik kreeg er weliswaar wat studiepunten voor, maar zoiets doe je toch meer voor jezelf.”
Eigenlijk had hij liever een jaar in het buitenland willen werken en daar afstuderen, maar dat lukte niet. Uiteindelijk kwam hij voor zijn afstudeerproject terecht bij BakkerElkhuizen in Almere, waar ergonomische producten worden ontwikkeld. “Ik heb daar een grondboor gemaakt die minder fysiek belastend is, beter in hoogte verstelbaar, zodat je een betere werkhoogte hebt en minder kracht hoeft uit te oefenen. Na dat afstudeerproject ben ik voor mezelf begonnen en in het begin heb ik ook weer projecten voor BakkerElkhuizen gedaan. Zij zitten meer in producten als laptophouders, waarmee je je laptopscherm op de juiste hoogte kunt instellen. Je kunt er ook je documenten op kwijt. Als je dan een muis en een los toetsenbord aansluit op je laptop, werk je dus op de juiste hoogte.”
De laptophouders van Blom sluiten naadloos aan op de Europese richtlijn die werkgevers verplicht maatregelen te nemen om lichamelijke klachten bij werknemers te voorkomen. Blom: “Je kunt zo’n laptophouder gewoon opklappen en in je laptoptas meenemen. Er is ook een vaste versie, die je dus niet meeneemt, maar die bedoeld is om thuis of op kantoor te gebruiken. Het is de bedoeling dat je er ook een docking station op kunt zetten, dus dan kom je aan met je laptop, zet het ding erop en je hele werkplek staat klaar.”
Productontwikkeling
Maar raak je als designer nou nooit eens uitgekeken op laptophouders? De verbaasde blik in de ontwerpersogen spreekt boekdelen; wat is er mooier dan dat bedrijven als Ernst & Young, IBM, Interpolis, Siemens, Wehkamp, KPMG, CapGemini, PricewaterhouseCoopers of Oracle jouw product op hun bureau hebben staan? Blom: “Ik houd me specifiek bezig met laptophouders, en ook nog wel met toetsenborden en muispennen, maar niet meer zo ruim als je tijdens je studie doet. Documenthouders voor een vaste werkplek ontwikkelen we ook, en monitorverhogers. Momenteel heb ik het zo druk dat ik fulltime voor BakkerElkhuizen bezig ben. Ik ben sinds kort trouwens ook aandeelhouder in het bedrijf. Het gaat zo goed dat we nu ook ontwerpbureaus inschakelen om nieuwe dingen te ontwikkelen. Ik doe het hele traject van productontwikkeling, en voor de rest houd ik me bezig met gebruiksaanwijzingen en het overleg met de producenten. Als je iets in grote aantallen wilt laten maken, moet dat natuurlijk wel knnen.
Momenteel werk ik met een kleine groep mensen, en daardoor doe je wel veel verschillende dingen, ook werk waarvoor je niet per se gestudeerd hoeft te hebben. Gebruiksaanwijzingen en leaflets maken bijvoorbeeld, en meer van dat soort dingen die ‘even’ gedaan moeten worden. Dan is het wel handig als één persoon, die alles van zo’n product weet, dat snel kan doen. Anders moet je bijvoorbeeld toch weer een grafisch ontwerper begeleiden bij de uitvoering; dat kost uiteindelijk vaak meer uren dan de tijd die je kwijt bent om het zelf even te doen. En uiteindelijk is het ook ontwerpen natuurlijk. Bij een groter bedrijf heb je meestal een projectleider en een aantal mensen daaronder, en dan gaat het misschien professioneler… Voor ons is het moeilijk om te kiezen voor groei en dan meer mensen aan te nemen, of klein en overzichtelijk te blijven.”
Continu verbeteren
“Het is wel lekker om eigen baas te zijn”, aldus de oud-TU’er. “Meestal gaat het andersom, dat mensen eerst een paar jaar ervaring opdoen. Bij mij was het zo dat ik als student nog niet zo veel nodig had om rond te komen. Daardoor kon ik voor mezelf beginnen, zonder meteen een echt inkomen te hebben. Alleen het eerste jaar heb ik misschien geen ‘normaal’ inkomen bij elkaar gesprokkeld. Of misschien zelfs het eerste jaar ook wél. Maar die stap was voor mij makkelijk, omdat ik toen nog niet echt grote uitgaven had. Nu kan ik er een heel goed inkomen uithalen. Ik hoor vaak dat mensen voor zichzelf willen beginnen, maar het uiteindelijk niet doen omdat ze gewend zijn geraakt aan een vast inkomen. Als dat inkomen dan in één keer wegvalt, moet je zo’n gat maar zien op te vullen.
Het is erg luxueus dat ik geen moeite hoef te doen om opdrachten te krijgen. Ik moet juist eerder werk van me afhouden. Dat is dan wel weer een nadeel, dat je . als je niet uitkijkt . weinig privé-tijd overhoudt. Maar ik ben niet het type dat met vakantie gaat en dan nog continu loopt te bellen. Ik kan het werk op zo’n moment gelukkig heel goed loslaten. Het heeft natuurlijk ook zijn voordelen dat je ‘s avonds kunt werken en dan een ochtend vrij kunt nemen als dat beter uitkomt.
Toen ik net begonnen was, in 2000, hebben we met BakkerElkhuizen de prijs voor de beste innovatie op het gebied van telewerken, de Telewerkaspectprijs, in de wacht gesleept. In 2001 volgde de prijs voor Goed Industrieel Ontwerp, en in 2003 de internationale Ergonomics Excellence Award. Onlangs is onze nieuwste laptophouder, de Ergo-T 340, genomineerd voor de Office Products Award 2005. De winnaars worden 12 september bekendgemaakt.
Recessie? Nee, van de recessie hebben we helemaal niets gemerkt. Sinds die prijs uit 2000 zijn laptophouders natuurlijk wel een beetje bekender geworden. Inmiddels zijn er heel wat concurrenten op de markt, wat nadelig is, maar daardoor krijgt zo’n product toch ook weer meer bekendheid. En natuurlijk blijven we continu bezig met verbeteringen.”
Naam: Rick Blom
Leeftijd: 31
Woonplaats: Den Haag
Verliefd/verloofd/getrouwd: samenwonend, dochter (4,5 maand)
Studierichting: Industrieel Ontwerpen
Afgestudeerd: 2000
Afstudeerrichting: Productontwerpen
Loopbaan: eigen bedrijf BlinQ, productontwerp voor BakkerElkhuizen, Almere
(Foto’s: Hans Stakelbeek/FMAX)
Comments are closed.