Ik vind het een goed plan. De twee grootste mbo’s uit de regio Rotterdam, het Zadkine en het Albeda College willen fuseren en zich daarna opsplitsen in kleinere, zelfstandige scholen.
De twee clubs zijn uit hun voegen gegroeid, hebben te weinig centjes en kennen een bak management zo dik als stroop. Na jarenlang te hebben toegegeven aan de zucht naar schaalvergroting, gaan ze nu achterwaarts mars. De heren bestuursvoorzitters geven toe dat de complexiteit en bureaucratie ‘suboptimaal’ zijn.
De nieuw te vormen minicolleges (te vergelijken met de voormalige mts of meao) zullen een eigen gezicht krijgen. Terug van de anonieme leerfabrieken naar de ouderwets degelijke vakschool. Herkenbaar voor aankomende studenten, hun ouders, de geldschieter en natuurlijk het bedrijfsleven. Ook de huidige concurrentie tussen de opleidingen wordt uit de havenstad verbannen. Concurrentie waar geen bedrijf op
zit te wachten en die absoluut niet kan worden gerechtvaardigd zolang er wordt gefinancieerd met publieke middelen. Ergo, als je al deze ronkende argumenten optelt, kún je haast niet tegen de plannen van Zadkine-voorzitter Luc Verburgh zijn.
Toch is er één aspect wat de aandacht verdient. De komende tijd zal een commissie de financiële haalbaarheid van het plan onderzoeken. Het zal blijken dat kleinschaligheid de kostenverschillen tussen opleidingen scherper doet aftekenen. De minder druk bezochte techniekklas zal duurder blijken te zijn dan populaire mediastudies. Een zuurkast, soldeerbout, zaagmachine of bankschroef kost nu eenmaal meer dan een lesboekje ‘visuele cultuur’. Het zal de gebruikelijke discussies doen oplaaien over wie de meerprijs gaat betalen. Als dienstdoend vertegenwoordiger van de techniekstudent sta ik natuurlijk pal achter ons, de redders van de Nederlandse economie. Iedereen weet dat de samenleving schreeuwt om technisch personeel op alle niveaus. Delftse ingenieurs die slimme dingen bedenken, maar ook Rotterdamse vaklui. Lassers die boten kunnen bouwen, it’ers die computersystemen begrijpen en timmerlui die een dakkapel kunnen maken.
Hopelijk zal de publieke sponsor dat inzien. Hopelijk zal mevrouw Bussemaker de kosten en de baten in een juiste verhouding bekijken, en dito handelen. Zo ja, dan krijgen we een schitterende nieuwe mts. Zoniet, dan heeft de samenleving niets gewonnen maar het bedrijfsleven veel verloren.
Maurits van der Ven
Comments are closed.