[Column] Smartboard

Er verrijzen twee nieuwe onderwijsgebouwen op de campus: Pulse – dé plek voor modern activerend onderwijs, en Echo – een interfacultair onderwijsgebouw met een grote variëteit aan onderwijszalen. Pulse krijgt acht collegezalen en Echo zeven. Geen van deze vijftien zalen zal beschikken over een krijtbord, want een krijtbord is ouderwets en past niet in de visie van de ‘Next Generation Classroom’. Op de TU Delft website lees ik dat het krijtbord de digitalisering belemmert, want het heeft geen digitaal geheugen voor opslag of hergebruik. Ook schijnt de docent voortdurend in de weg te staan.

Je hoeft niemand te vertellen hoe een krijtbord werkt. Het is oneindig veelzijdig en daarom zweert de Harvard Business School erbij. Voorin de collegezalen zijn drie dubbele krijtborden, en aan de zijkant nog eens twee. Als er iets beters bestond dan krijtborden, zou de Harvard Business School zich dat dan kunnen veroorloven?

Waarom stappen die Amerikaanse dommeriken niet over naar ‘Interactieve smartboards in combinatie met vier kwadranten’ zoals wij vooruitstrevende Delfteriken hebben gedaan? Ik vermoed dat Harvard  de drammerige onderwijsvernieuwers buiten de deur heeft gehouden en in plaats daarvan heeft geluisterd naar de mensen die het onderwijs geven.

Het marketingbudget van onderwijsvernielers is bodemloos

Ik heb zelf het genoegen gesmaakt om met een smartboard te mogen werken. Wat een tranendal was dat. Om het smartboard zo pijnloos mogelijk door je strot te duwen, krijg je er een assistent bij die het gehele college aanwezig wil blijven om je te helpen. Hoewel ik dit aanbod telkens vriendelijk afsla, is die assistent de week daarop gewoon weer present. Het marketingbudget van de onderwijsvernielers is bodemloos.

Op een smartboard kun je een PowerPointpresentatie afspelen, maar met een beamer kan dat veel groter. Een laserpointer werkt niet op een smartboard. Je kunt op een smartboard met een digitale pen schrijven, maar dan moet je wel eerst via een menu de gewenste kleur en dikte instellen. Even snel iets met je hand uitvlakken lukt niet, daarvoor moet je in het menu eerst het digitale gummetje selecteren.

Ik zou graag op het linker scherm een lijstje maken van alle vóórdelen van een smartboard en op het rechterscherm een lijstje van alle nádelen, maar dat kan helaas niet. Dat rechterlijstje zou overigens vrij beknopt zijn, want er ik zie alleen maar nadelen: een smartboard is duur, je moet het regelmatig updaten om de kinderziektes te verhelpen, het scherm is klein, je kunt niet op verschillende plekken tegelijk schrijven, er moeten trainingen worden gegeven en handleidingen worden geschreven, en er is veel technische ondersteuning nodig. Bovendien zijn we afhankelijk van één slimme marktpartij, de Canadese firma Smart.

Dus wat is nou precies het voordeel van een smartboard? Dat je de geschreven tekst digitaal kunt opslaan? Welk probleem lost dat op? Dat studenten die tijdens de wintersport hun beide armen hebben gebroken geen aantekeningen kunnen maken?

Smartboards zijn bedoeld voor de werkverschaffing van onderwijsvernielers en het legioen ondersteuners dat rapporten schrijft, trainingen verzorgt, handleidingen maakt,  en assistentie verleent. Het wordt docenten opgedrongen met een keur aan drogredeneringen. Uiteindelijk komt het er op neer dat FMVG geen zin heeft om krijtborden schoon te maken en te zorgen dat er voldoende krijtjes zijn. Het zoveelste voorbeeld van het primaire proces dat moet dansen naar de pijpen van de ondersteunende diensten.