Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Campus

Verre reizen, veel verhalen (6)

Het schijnt dat je last van je bloeddruk krijgt als je de hele tijd met de lift op en neer gaat. Mensen zijn niet gemaakt om zich in verticale richting te verplaatsen.

Toch zal de gemiddelde gebruiker van de Elektro-flat per jaar al snel duizend liftreizen maken.

Drie bouwvakkers stappen in op de vierde verdieping:

,,Wat heb jij daar nou?”

,,Die pen heb ik gekregen, komt uit Capelle.”

,,Dat zal dan wel lekker schrijven”, grijnst zijn buurman.

De eerste wil uitstappen: ,,Nee, je moet hier niet heen… één keer promotie per twee maanden is meer dan genoeg.” Hilariteit. Op de dertiende verdieping stapt de eerste lachend uit. Zijn collega’s vervolgen hun liftgesprek:

,,Je meent het. Dus jullie gaan voorlopig nog door hier?”

,,Ja, we zijn voorlopig wel bezig, er moeten nog units worden neergezet, en dan nog van die dingen komen.”

Op de achttiende is de lift weer leeg.

Keer op keer laten wij ons meevoeren door de lift. Iedere kansloze poging om aan de zwaartekracht te ontsnappen lijkt het hokje kleiner te maken. Medereizigers staren voor zich uit, of kijken naar het display. Een enkeling probeert een moeizaam claustrofobisch gesprek aan de gang te houden.

Een man en een vrouw stappen in, op de twaalfde etage. Ze bekijken samen een ansichtkaart: ,,Ja, dat ziet er oké uit, hoor.”

,,Op skivakantie…”, klinkt het mistroostig.

De vier sneeuwwitte systeemwanden worden slechts onderbroken door 47 knoppen en een sleutelgat. Het bedieningspaneel van de lift is net als in een vliegtuigcockpit dubbel uitgevoerd.

,,Met z’n sneeuwscooter door Canada.”

,,Daar ligt wel sneeuw.”

Eén schacht verder:

,,But where did they find the results?

,,I don’t know, Carl was trying to get the job done and..

,,Here it is.

,,Jullie komen er nog niet uit?”, vraagt de Nederlander behulpzaam.

We moeten naar de eenentwintigste.

,,Dan heb je de goeie te pakken.”

,,

Het schijnt dat je last van je bloeddruk krijgt als je de hele tijd met de lift op en neer gaat. Mensen zijn niet gemaakt om zich in verticale richting te verplaatsen. Toch zal de gemiddelde gebruiker van de Elektro-flat per jaar al snel duizend liftreizen maken.

Drie bouwvakkers stappen in op de vierde verdieping:

,,Wat heb jij daar nou?”

,,Die pen heb ik gekregen, komt uit Capelle.”

,,Dat zal dan wel lekker schrijven”, grijnst zijn buurman.

De eerste wil uitstappen: ,,Nee, je moet hier niet heen… één keer promotie per twee maanden is meer dan genoeg.” Hilariteit. Op de dertiende verdieping stapt de eerste lachend uit. Zijn collega’s vervolgen hun liftgesprek:

,,Je meent het. Dus jullie gaan voorlopig nog door hier?”

,,Ja, we zijn voorlopig wel bezig, er moeten nog units worden neergezet, en dan nog van die dingen komen.”

Op de achttiende is de lift weer leeg.

Keer op keer laten wij ons meevoeren door de lift. Iedere kansloze poging om aan de zwaartekracht te ontsnappen lijkt het hokje kleiner te maken. Medereizigers staren voor zich uit, of kijken naar het display. Een enkeling probeert een moeizaam claustrofobisch gesprek aan de gang te houden.

Een man en een vrouw stappen in, op de twaalfde etage. Ze bekijken samen een ansichtkaart: ,,Ja, dat ziet er oké uit, hoor.”

,,Op skivakantie…”, klinkt het mistroostig.

De vier sneeuwwitte systeemwanden worden slechts onderbroken door 47 knoppen en een sleutelgat. Het bedieningspaneel van de lift is net als in een vliegtuigcockpit dubbel uitgevoerd.

,,Met z’n sneeuwscooter door Canada.”

,,Daar ligt wel sneeuw.”

Eén schacht verder:

,,But where did they find the results?

,,I don’t know, Carl was trying to get the job done and..

,,Here it is.

,,Jullie komen er nog niet uit?”, vraagt de Nederlander behulpzaam.

We moeten naar de eenentwintigste.

,,Dan heb je de goeie te pakken.”

Het schijnt dat je last van je bloeddruk krijgt als je de hele tijd met de lift op en neer gaat. Mensen zijn niet gemaakt om zich in verticale richting te verplaatsen. Toch zal de gemiddelde gebruiker van de Elektro-flat per jaar al snel duizend liftreizen maken.

Drie bouwvakkers stappen in op de vierde verdieping:

,,Wat heb jij daar nou?”

,,Die pen heb ik gekregen, komt uit Capelle.”

,,Dat zal dan wel lekker schrijven”, grijnst zijn buurman.

De eerste wil uitstappen: ,,Nee, je moet hier niet heen… één keer promotie per twee maanden is meer dan genoeg.” Hilariteit. Op de dertiende verdieping stapt de eerste lachend uit. Zijn collega’s vervolgen hun liftgesprek:

,,Je meent het. Dus jullie gaan voorlopig nog door hier?”

,,Ja, we zijn voorlopig wel bezig, er moeten nog units worden neergezet, en dan nog van die dingen komen.”

Op de achttiende is de lift weer leeg.

Keer op keer laten wij ons meevoeren door de lift. Iedere kansloze poging om aan de zwaartekracht te ontsnappen lijkt het hokje kleiner te maken. Medereizigers staren voor zich uit, of kijken naar het display. Een enkeling probeert een moeizaam claustrofobisch gesprek aan de gang te houden.

Een man en een vrouw stappen in, op de twaalfde etage. Ze bekijken samen een ansichtkaart: ,,Ja, dat ziet er oké uit, hoor.”

,,Op skivakantie…”, klinkt het mistroostig.

De vier sneeuwwitte systeemwanden worden slechts onderbroken door 47 knoppen en een sleutelgat. Het bedieningspaneel van de lift is net als in een vliegtuigcockpit dubbel uitgevoerd.

,,Met z’n sneeuwscooter door Canada.”

,,Daar ligt wel sneeuw.”

Eén schacht verder:

,,But where did they find the results?

,,I don’t know, Carl was trying to get the job done and..

,,Here it is.

,,Jullie komen er nog niet uit?”, vraagt de Nederlander behulpzaam.

We moeten naar de eenentwintigste.

,,Dan heb je de goeie te pakken.”

Editor Redactie

Do you have a question or comment about this article?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.